Ότι να ‘ναι…..From Salonika! “Ότι να ‘ναι λέμε!”

 Γράφει ο Ανδρέας Κωνσταντινίδης

Ότι να ‘ναι λέμε!

Όταν μου ζητήθηκε να γράφω για το “SkalaTimes” , δεν μπορούσα να το αρνήθω.  Ειδικά όταν αποφασίσαμε πως η στήλη μου θα ονομάζεται “Ότι να’ναι… from Salonica”, αποφάσισα πως είμαι μέσα σε αυτό και….όπου μας βγάλει!
“Ότι να’ναι” λοιπόν θα σας γράφω, με ένα μόνο στόχο: να είναι η στήλη ενδιαφέρον και….αλλιώς! (Αφού στα κλισέ έχουμε μια αλεργία!)
Σπουδάζω στη Θεσσαλονίκη φωτογραφια και είμαι σίγουρος πως όσοι πέρασαν, έστω για διακοπές, από ‘’τα μέρη μας’,’ σίγουρα θα έχουν γοητευτεί από τις ομορφιές αυτής της πόλης. Τα clubs, τα μπαράκια, τα μικρά καφενεία, η πλατεία Ναυαρίνου που απολαμβάνεις να την περπατάς, ο πάντα χαρούμενος, χαλαρός και ευγενικός κόσμος, όλα αυτά και πολλά άλλα, κάνουν την Ελληνική συμπρωτεύουσα πανέμορφη!
Και έρχομαι τώρα εγώ να συγκρίνω την Σαλόνικα με την Λαρνακα μας.
Καταρχάς να σας πω ότι κατάγομαι από την Αμμόχωστο,αλλά πραγματικά χαίρομαι που μεγάλωσα στην Λάρνακα (και όχι Λεμεσό ή Λευκωσία) και να σας το εξηγήσω:  Στην Λάρνακα όπου και αν μένεις, μπορείς να βρεθείς στο κέντρο, στις περίφημες (!) φοινικούδες σε 10-15 λεπτα. Οι φιλοι σου μένουν τόσο κοντά που αν είμασταν και λίγο ευσυνείδητοι προς το περιβάλλον, κανονικά θα μετακινούμασταν  με τα πόδια, ή με το ποδήλατο (τώρα θα  μου πεις “υπάρχει η κατάλληλη υποδομή για ποδήλατα στην Λάρνακα;” Οκ άλλο θέμα αυτό).
Ολα τα clubs, μπαράκια και καφετέριες είναι σχεδόν δίπλα δίπλα. Και αυτά είναι ίσως από τα μόνα πράγματα, πιστεύω, που πεθυμά ένας Κύπριος φοιτητής στο εξωτερικό (οκ και τα φαγητά της μαμάς και της γιαγιάς)!
Το πρόβλημα της Λάρνακας σε σχέση και με την Θεσσαλονίκη, αλλά και με τις άλλες πόλεις της Κύπρου είναι πως ελαχιστα πανεπιστήμια υπάρχουν στην πόλη μας και αυτά με περιορισμένους κλάδους και αναγνωρισιμότητα πτυχίων.
Επίσης,  όσον αφορά τις καφετέριες της πόλης του Ζήνωνα,  η νοοτροπία μας (ως πελάτες) είναι κάπως λανθασμένη θα έλεγα! Γιατί; Επειδή επιλέγουμε ένα –δυο συγκεκριμένα καφέ να πιούμε τον καφέ μας! Και κάποιες φορές σαν μαλάκες περιμένουμε για τραπέζι και καρέκλες, επειδή δεν υπάρχει χώρος…Ελείψαν τα καφέ ρε κοπελια;
Στην τελική βέβαια αν το καλοσκευτείς (και αν συγκρίνεις π.χ. με Θεσσαλονίκη), ναι ελείψαν!!! Διότι μπορεί να μη θέλω να πάω ούτε στα καφέ ξένης αλυσίδας (και να πληρωσω 5 ευρώ τον καφέ),ούτε στις φοινικούδες που συνήθως οι πελάτες (ιδιαίτερα τα weekends) εν οικογένιες! Χωρίς να έχω κάποιο κόμπλεξ με τους οικογενειάρχες, απλά στην ηλικία μου προτιμώ να βλέπω νεολαία ! Στη Σαλόνικα, από την άλλη,  υπάρχουν τόσες πολλές καφετέριες που δεν ξέρεις που να πας! Και τιμές; Μην ρωτάς! Πολύ πιο φτηνά από Κύπρο! Η εξυπηρετηση; Καταρχάς δεν χρειάζεται να ξέρεις αγγλικά για να πιεις ένα καφέ και άσε που πάντα  είναι χαμογελαστοί και ευγενικοί (καλαμαράες μάνα μου τι περιμένεις….άσε δε οι καλαμαρίνες!) Anyway, επειδή με περιμένουν στην Καμάρα για καφέ, σας αφήνω και τα λέμε σε μια βδομάδα.

(Και για όσους δεν γνωρίζουν την Σαλόνικα: η καμάρα είναι το σημείο συνάντησης,  για καφέ, κτλ. Πίσω από την καμάρα υπάρχουν καμιά 15αρια καφετέριες στην σειρά)