Γράφει η Γιώτα Δημητρίου (απόφοιτος θεατρικών σπουδών)
Θέατρο είναι…
Αφού αυτή είναι η πρώτη μου στήλη, θα ήθελα να αδράξω την ευκαιρία για να καλοσωρίσω όλους τους “ηλεκρονικούς μας αναγνώστες” και να συστηθώ. Ονομάζομαι Γιώτα Δημητρίου, (καμία σχέση με την συνονόματη δημοσιογράφο του Skalatimes μας).
Έχω κάνει θεατρικές σπουδές στην Αγγλία και συνεχίζω τώρα με διδακτορικό.
Επειδή η ειδικότητα μου είναι το θέατρο , θεώρησα σωστό να γράφω αυτή την εβδομαδιαία στήλη αφιερωμένη σε αυτό, όπως άλλωστε μαρτυρεί και ο τίτλος της στηλης μου.
Όμως, όταν λέμε “Σκέφτομαι Θέατρο”, δεν σημαίνει πως θα κάνω εβδομαδιαία κριτική τοπικών παραστάσεων, όπως γίνεται συνήθως. Αλλά, θα προσπαθώ να σας ενημερώνω για τα διαφορετικά θεατρικά γεγονότα και είδη, είτε αυτά εξασκούνται είτε όχι στην πατρίδα μας.
Βλέπετε, το θέατρο δεν καθορίζεται μόνο απο το “παραδοσιακό” θέατρο, δηλαδή από το έργο που θα γράψει ένας θεατρικός συγγραφέας π.χ Λυσιστράτη του Αριστοφάνη, ή Μάνα Κουράγιο του Μπέρτολτ Μπρεχτ, και σίγουρα δεν περιορίζεται ούτε στο μουσικό θέατρο που έχει γίνει πολύ δημοφιλής στη Λάρνακα μας τα τελευταία χρόνια, με πλούσιες υπερ-παραγωγές να φθάνουν από το περίφημο West End του Λονδίνου.
Προσωπικά με έχει κουράσει η αντίδραση των ανθρώπων όταν με ρωτάνε “τι σπουδάζεις;”, “θέατρο; Αααα! Τι καλά, σχεδιάζεις να πας στο Hollywood;”. Το χειρότερο είναι πως αυτοί η ανθρώποι το ρωτάνε αυτό στα σοβαρά! Μην με παρεξηγήσετε, δεν έχω τίποτα εναντίον των ανθρώπων που αποφασίζουν να πάρουν την καριέρα τους σε ένα άλλο επίπεδο. Έχω μεγάλο σεβασμό προς αυτούς, επειδή από προσωπική εμπειρία κοντινών μου ανθρώπων γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι να γυρνάς από τη μία δουλεία στην άλλη και πόση υπομονή θα πρέπει να έχεις για να πέριμενεις, προκειμένου να πραγματοποιηθέι το όνειρο σου και να σου τύχει μια μεγάλη ευκαιρία. Δεν είναι τυχαίο που στην Ευρώπη αποκαλούν τους καλλιτέχνες “φτωχούς”.
Εγώ δεν στοχεύω να γίνω ηθοποιός, αλλά “Performer”. Δηλαδή καλλιτέχνης θεάτρου και συνάμα έρευνητης θεάτρου. Το θέατρο όπως είχα πει και στην αρχή της στήλης μου έχει πολλές πτυχές. Ένας καλλιτέχνης θεάτρου σε κάποια φάση της ζωής του θα εξασκήσει και “καθήκοντα” ψυχολόγου, κοινωνιολόγου, ανθρωπολόγου κ.α πόλλα που έχουν αυτή την κατάληξη. ‘Ολα τα πιο πάνω χωρίς πτυχίο φυσικά (αλλιώς θα πρέπει να σπουδάζει για δέκα ζωές) ! Ο χώρος αυτός είναι αρκετά ευρής που δίνει την ευκαιρία στον καλλιτέχνη να εμπλουτίσει τις γνώσεις του και να διαλέξει τι πορεία θέλει να ακολουθήσει. Δεν μπορώ να σας δώσω ένα σαφή ορισμό του τι εστί θέατρο. Αυτό που μπορώ να σας πω από από αυτά που έχω μάθει, είναι ότι θέατρο σημαίνει πολλά πράγματα μαζί και αυτό του δίνει την ιδιότητα να είναι “διεπιστημονικό/interdisciplinary”.
Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να κλείσω την πρώτη μου στήλη με μια προειδοποίηση απευθυνόμενη σε όλους τους νέους, οι οποίοι στοχεύουν να γίνουν ο επόμενος Tom Cruise, Anthony Hopkins, Meryl Streep και Angelina Jolie. (Χωρίς φυσικά να θέλω να χαλάσω τις μελλοντικές προσδοκίες τους). Αν πραγματικά θέλετε να γίνετε ηθοποιός, να πάτε σε μια δραματική σχολή ή ακαδημία και όχι στο πανεπιστήμιο!
Αν δεν γίνετε δεκτοί σε σχολή, τότε επιλέξτε πανεπιστήμιο για θεατρικές σπουδές, με μεγάλη προσοχή όμως, γιατί αν και ορισμένα επικεντρώνονταί στα πρακτικά του θεάτρου,ως επί το πλείστον επικεντρώνονται στη θεωρητική και θα θελήσετε να τα παρατήσετε από τον πρώτο μήνα. Άρα, προετιμαστειτε καλά για δραματική σχολή. Το πανεπιστήμιο να είναι δεύτερη σας επιλογή.
Τα λέμε την άλλη βδομάδα!
Για οτιδήποτε απορίες σας σχετικά με θέατρο, αλλά και κινηματογράφο, μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μου στο email: yiota.theatro@skalatimes.com
