Ελένη Μιχαήλ Kadribasic
“Υπήρχε κάποιο σενάριο γραμμένο για μένα, δεν το είχα καν φανταστεί, αλλά τώρα το ζω!”
Από τις γειτονιές της Δροσιάς, εκεί δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στην Νέα Υόρκη. Υπηρετεί εδώ και χρόνια ένα επάγγελμα που αγαπά, αυτό της λογοθεραπεύτριας. Θυμάμαι την πρώτη φορά που την είχα επισκεφτεί, όταν ήταν φοιτήτρια και ζούσε στην Αστόρια, προσπαθούσε να με πείσει “σε αυτή την πόλη βγαίνεις έξω από το σπίτι σου και δεν ξέρεις τι υπέροχο μπορεί να σου συμβεί, σε αυτή την πόλη όλα είναι πιθανά”. Δεν άργησα να διαπιστώσω πως είχε δίκαιο. Η Ελένη Μιχαήλ Kadribasic σήμερα μιλά μαζί μας για την πόλη της την Λάρνακα, για το επάγγελμα της και φυσικά για το Big Apple, την πλανεύτρα Νέα Υόρκη!
Της Γιώτας Δημητρίου
Ελένη, κατάγεσαι από την Λάρνακα και έχεις σπουδάσει στην Νέα Υόρκη λογοπαθολογία. Ποιοι λόγοι σε οδήγησαν σε αυτό τον κλάδο στην συγκεκριμένη πόλη;
Πάντοτε ήθελα να έχω την δυνατότητα να βοηθώ τους συνανθρώπους μου. Από μικρή ήξερα ότι ο ρόλος μου σε αυτό τον πλανήτη ήταν να προσφέρω. Λίγο πριν αποφοιτήσω από το Λύκειο Μακαρείου αποφάσισα να επισκεφτώ σχολεία με ειδικές ανάγκες στην Κύπρο (μιλάμε μέσα δεκαετίας ’90) για να δω από μόνη μου τις ελλείψεις. Σχεδόν όλοι οι Διευθυντές αυτών των κέντρων με ενημέρωναν ότι υπήρχε έλλειψη λογοθεραπευτών στην Κύπρο, ιδιαίτερα δε στην πόλη μας την Λάρνακα. Τότε αποφάσισα να σπουδάσω λογοθεραπεία. Γιατί στην Νέα Υόρκη; Επειδή είχα συγγενείς και επειδή είναι….η Νέα Υόρκη! Η πόλη που ποτέ δεν κοιμάται!
Από τα φοιτητικά σου χρόνια στην Ν.Υ τι είναι αυτό που κρατάς σαν μια πανέμορφη ανάμνηση;
Οι ατέλειωτοι περίπατοι που έκανα στο Times Square, τα φώτα, οι τεράστιες πινακίδες, τα θέατρα, το Central Park….είναι τόσα πολλά και μαγικά… Όλα τόσο μαγικά!
Όσοι έχουν ζήσει στην Ν.Υ λένε πως είναι μια πόλη πλανεύτρα αφού τους μαγεύει όλους. Τι έχεις να πεις γι αυτό;
Θα συμφωνήσω απόλυτα! Η Ν.Υ είναι μια πόλη πλανεύτρα. Υπάρχει μια μαγεία στον ρυθμό, στην ενέργεια αυτής της πόλης. Το άγαλμα της ελευθερίας, το κεντρικό πάρκο (central park) το Empire State building, το Times Square, το Bronx Zoo, Brooklyn Bridge….ο κατάλογος είναι μεγάλος!
Τελειώνοντας τις σπουδές σου επέστρεψες μόνιμα Κύπρο και μάλιστα ως λογοπαθολόγος διορίστηκες σε Δημοτικό σχολείο και είχες μεγάλη επιτυχία. Πως βρήκες τον κλάδο σου, στην Κύπρο, ερχόμενη από την Ν.Υ;
Ήταν πολύ δύσκολο για μένα να εργάζομαι στην Κύπρο ερχόμενη από την Ν.Υ. Στην Ν.Υ ο κλάδος λογοθεραπείας είχε ήδη αναπτυχθεί χρόνια πριν. Υπήρχαν τα κατάλληλα τεστ αξιολόγησης, τόποι εργασίας που πρόσφεραν πολυθεραπευτική ομάδα όπου οι θεραπευτές μπορούσαν να συζητήσουν τα κοινά περιστατικά τους και να πέρνουν κοινές αποφάσεις που θα βοηθούσαν το συγκεκριμένο παιδί. Στην Κύπρο αυτή ιδεολογία ήταν κάτι ανύπαρκτο! Όσο για τα τεστ δεν υπήρχε ελληνικό τεστ που να αξιολογεί δυσκολίες λόγου, κατάποσης, άρθρωσης,κτλ. Έπρεπε να γίνω πολύ δημιουργική ως λογοθεραπεύτρια για να μπορέσω να κάνω την δουλειά μου σωστά. Παρόλα αυτά ήμουν πολύ χαρούμενη που βρισκόμουν στην Κύπρο, στην πόλη μου την Λάρνακα! Με την οικογένεια μου, τους φίλους μου, την Λάρνακα μου! Είχα το αρχικό μου όνειρο να επιστρέψω πίσω και να προσφέρω ότι έμαθα στους συνανθρώπους μου. Στην Λάρνακα μου! Όλα τα εμπόδια ήταν μικρά για μένα. Δούλεψα με καταπληκτικούς γονείς που πραγματικά είχαν ανάγκη να ακούσουν και να μάθουν κάτι καινούριο. Ο,τιδήποτε που θα βοηθούσε το παιδί τους. Ήμουν πολύ περήφανη που το κατάφερα!
Παρόλη την επιτυχία σου στην Κύπρο και συγκεκριμένα στην πόλη μας την Λάρνακα επέστρεψες πίσω στην Ν.Υ. Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε να επιστρέψεις πίσω στην Ν.Υ αφού η κεριέρα σου εδώ, στην Κύπρο, και συγκεκριμένα στην πόλη μας ήταν πολύ πετυχημένη;
Ο έρωτας….ο σημερινός σύζυγος μου! Ζούσε στην Νέα Υόρκη, γνωριστήκαμε όταν σπούδαζα. Τελικά ακολούθησα την καρδιά μου και επέστρεψα πίσω Ν.Υ Αν και με λυπεί που άφησα πίσω την οικογένεια μου που υπεραγαπώ, τους φίλους μου, την Λάρνακα μου που πάντοτε κουβαλώ στην καρδιά μου, τους γονείς και τα παιδιά που δούλεψα μαζί τους και συνδέθηκα και αγάπησα…
Στην Ν.Υ συνέχισες βέβαια το επάγγελμα σου…
Φυσικά, δεν μμπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου σε άλλο επάγγελμα. Εργάζομαι με παιδιά μεχρι και 3 χρονων. Επισκέπτομαι τα σπίτια τους και βοηθώ παιδιά με προβλήματα έκφρασης, κατάποσης, συμπεριφοράς, κτλ. Αυτό το πρόγραμμα το χορηγεί το Υπουργείο Υγείας και οι γονείς δεν χρειάζεται να πληρώνουν. Είναι το όνειρο μου ότι κάποια μέρα θα υπάρξει και στην Κύπρο.
Σου λείπει η Κύπρος; Τι είναι αυτό που πεθυμάς από την Κύπρο και συγκεκριμένα από την πόλη μας την Λάρνακα;
μου λείπει αφάνταστα η Κύπρος! Συγκεκριμένα μου λείπει η οικογένεια μου, οι φίλοι μου, η Λάρνακα. Μου λείπει το πρωινό καλημέρα από τους γείτονες και το χαμόγελο. Η Ν.Υ έχει κάτι το μαγικό με τους τόπους της, αλλά όχι με τους ανθρώπους. Ο γρήγορος ρυθμός της πόλης άλλαξε τους ανθρώπους. Μου λείπει αυτό το “καλημέρα. Τι κάνεις;”
Στην Ν.Υ πως περνάς τις μέρες σου εκτός δουλειάς;
Σχεδον κάθε Σαββατοκύριακο πάμε οικογενειακώς σε πάρκα, μουσεία, καταστήματα, κτλ. Αυτο είναι ένα από τα πλεονεκτήματα τυ να ζει στην Ν.Υ. The endless plethora of places you can visit! Δεν βαριέσαι ποτέ!
Πόσο εύκολο είναι τα παιδιά σου και γενικότερα τα παιδιά δεύτερης γενιάς και τρίτης , στην Ν.Υ, να κρατήσουν επαφή με την γλώσσα μας;
Είναι αρκετά εύκολο όταν ζεις σε Ελληνική παροικία όπως τη Αστόρια! Υπάρχουν Ελληνικά σχολεία από νηπιαγωγείο μέχρι Λύκειο, απογευματινά σχολεία που διδάσκουν Ελληνικά και θρησκευτικά. Επισης υπάρχουν αρκετοί ελληνικοί και κυπριακοί σύλλογοι όπου τα παιδιά οποιασδήποτε ηλικίας μπορούν να πάνε. Εκεί προσφέρονται διάφορες δραστηριότητες όπως παραδοσιακοί χοροί, ποδόσφαιρο, κτλ. Ας μην ξεχνάμε πως στην Αστόρια υπάρχουν και οι Ελληνικές καφετέριες, μπουζούκια και clubs όπου πάνε οι νέοι. Φυσικά πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά μου και γενικότερα τα παιδιά δεύτερης και τρίτης γενιάς να επισκέπτονται την Κύπρο/Ελλάδα κάθε χρόνο όπου θα έχουν την ευκαιρία να μιλούν τα ελληνικά καθημερινά.
Η Ελληνική παροικία της Ν.Υ τι ρόλο παίζει στις ζωές των Ελλήνων και Κύπριων που ζουν εκεί;
Είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος της παροικίας. Οι εκκλησίες, τα ελληνικά μαγαζιά, οι εκδηλώσεις, όλα αυτά είναι πολύτιμα θα έλεγα, για τους Έλληνες και Κύπριους που ζούμε μακριά από τον τόπο μας. Σε αυτούς τους τόπους (εκκλησίες, ελληνικά μαγαζιά, κτλ) θα μιλήσουμε την γλώσσα μας, θα μοιραστούμε τα έθιμα μας και θα πούμε και ένα “καλημέρα φίλε”. Χωρίς την παροικία θα νοιώθαμε ένα κενό…η απόσταση από την πατρίδα θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη.
Όταν σπούδαζες εκεί, σκεφτόσουν ότι ίσως να ζούσες μόνιμα στην Ν.Υ μετά τις σπουδές σου;
Όχι ποτέ! Αλλά η καρδιά άλλα τραγούδια ξέρει…
Θα έλεγες ότι η ζωή κάποτε γράφει σενάρια για μας που απέχουν από τα όσα σχεδιάζουμε;
Σίγουρα Γιώτα μου! Το πιστεύω αυτό! Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα βρισκόμουν στην Ν.Υ στα 35 μου χρόνια, παντρεμένη με δύο παιδιά, περπατώντας τους δρόμους του Times Square την Κυριακή το απόγευμα. Υπήρχε κάποιο σενάριο γραμμένο για μένα, δεν το είχα καν φανταστεί, αλλά τώρα το ζω!
Τι θα συμβούλευες όσους σκέφτονται να σπουδάσουν στην Ν.Υ;
Η Ν.Υ προσφέρει καταπληκτικά πανεπιστήμια και δουλειές στην Ελληνική παροικία γι αυτούς που σπουδάζουν. Είναι σίγουρα μια πάρα πολύ καλή επιλογή και όσοι σπουδάσουν εδώ, θα αγαπήσουν αναμφισβήτητα την “πόλη που ποτέ δεν κοιμάται”. Αλλά, φτάνει να μην παραμαγευτούν με την Αμερικής και συγκεκριμένα με την Ν.Υ και ξεχάσουν να επιστρέψουν πίσω στην Κύπρο. Η Κύπρος χρειάζεται καινούριες ιδέες, ανοιχτά μυαλά ανθρώπων που έζησαν και σπούδασαν στο εξωτερικό, νέους επιστήμονες.
“Concrete jungle where dreams are made of, there’s nothing you can’t do, now you’re in New York, these streets will make you feel brand new, the lights will inspire you”. Αλήθεια, Ελένη, πόσο πολύ μπορεί να βοηθήσει κάποιον η Ν.Υ να πραγματοποιήσει τα όνειρα του;
Η Ν.Υ είναι σίγουρα η πόλη όπου τα όνειρα μπορούν α γίνουν πραγματικότητα. Αν είσαι at the right place at the right time! Thats all it takes. Just a little bit of luck. Οι περισσότεροι διάσημοι έρχονται εδώ από τις πιο φτωχές γειτονιές του Harlem και του Bronx με φιλοδοξία και όνειρα να γίνουν κάτι! Η Alicia Κeys και ο Jay -z , οι τραγουδιστές του συγκεκριμένου αυτού τραγουδιού, είναι το ιδανικό παράδειγμα of the big apple! There’s plenty for everyone to take a bite!
