Ξεφλουδισμένες Λέξεις “Βιβλία, Έρωτες και ιστορίες….”

Βιβλία, έρωτες και ιστορίες θερινής νυχτός

Γράφει η Γιώτα Δημητρίου

Αγαπούσε τα βιβλία. Πίστευε πως ο κόσμος χωριζόταν σε δύο κατηγορίες: αυτούς που διαβάζουν βιβλία και τ’ αγαπούν και σ΄αυτούς που δεν διαβάζουν.
Ήταν απόγευμα Σαββάτου, αρχές Ιούνιου, μα στο Λονδίνο έβρεχε!
Αφού πέρασε το πρωινό της χαζεύοντας στην μαρκέττα του Portobello, αποφάσισε να κατευθυνθεί για Liverpool Street station και να πάει μια βόλτα στο αγαπημένο της Κέιμπριτζ. Αγόρασε καφέ κι ένα κρουασάν από το “Delice de France” που βρισκόταν στον σταθμό και προχώρησε στο βαγόνι της που θα αναχωρούσε σε πέντε περίπου λεπτά.
Λάτρευε την διαδρομή Λονδίνο- Κέιμπριτζ, όμορφα τοπία συνόδευαν το ταξίδι.
Λίγο πριν κλείσει η πόρτα του βαγονιού μπήκε ένας νεαρός γύρω στα 27. Κάθισε απέναντι της.
Το τραίνο ξεκίνησε.
Ο νεαρός έβγαλε από την τσάντα του ένα πολύ μικρό λεξικό Οξφόρδης κι ένα βιβλίο. (“Πάμε Κέιμπριτζ! Ταίριαζε καλύτερα ένα λεξικό Κέιμπριτζ” σκέφτηκε με χιούμορ εκείνη).
Προσπαθούσε να δει τον τίτλο του βιβλίου του. Ήταν ένα παιχνίδι που ο παιδιάστικος εαυτός της είχε εφεύρει για να περνά την ώρα της στα τραίνα όταν η ίδια δεν διάβαζε ή όταν έκανε διάλειμμα από το διάβασμα της.
George Orwell,  “Nineteen eighty four”. Είδε τον τίτλο. Ησύχασε! Έβγαλε το δικό της (ένα παλιό της Οριάνας Φαλάτσι, είχε λόγους να το ξαναδιαβάσει….) αλλά δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί στο βιβλίο της.
“Από πού είσαι;” Την αιφνιδίασε η ερώτηση του.
“Από Κύπρο” του απάντησε ενώ βλέποντας τον καλύτερα, σιγουρεύτηκε πως αυτός θα ήταν Ιταλός.
“Εσύ;” Τον ρώτησε;
“Ιταλία”!
“Το κατάλαβα” του απάντησε με χαμόγελο.
“Νομίζεις πως είμαστε από δύο πλανήτες; Εμείς που διαβάζουμε και οι άλλοι;” Της είπε δείχνοντας της τους υπόλοιπους στο βαγόνι.
“Δεν θα το πιστέψεις! Aυτό σκεφτόμουν κι εγώ! Κατακρίβιαν αυτή είναι η θεωρία μου”! Του είπε ενθουσιασμένα.
Εκείνο το καλοκαίρι, Ιούνιο, Ιούλιο, Αύγουστο, εκείνη δεν διάβασε κανένα βιβλίο από την μέρα που τον γνώρισε. Όσο καιρό εκείνος βρισκόταν στο Λονδίνο για μαθήματα αγγλικής γλώσσας,  αλώνιζαν μαζί την Βρετανική πρωτεύουσα κι όχι μόνο. Αρχές Σεπτεμβρίου εκείνος επέστρεψε Ιταλία για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Μιλάνο. Επέστρεψε στην χώρα του Dante Alighieri, της Oriana Fallaci και σπουδαίων άλλων ζωγράφων, μουσικών, συγγραφέων.
Εκείνο το καλοκαίρι εκείνη δεν διάβασε ούτε ένα βιβλίο. Μα εκείνο το καλοκαίρι, έμαθε πως τις πιο μεγάλες κι όμορφες ιστορίες, καθώς και τα πιο όμορφα συναισθήματα, τα βιώνεις είτε μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου, είτε μέσα στα χέρια ενός έρωτα.
Τόσο απλά!
Κι αν έχεις και τα δύο; Ζεις ένα παράδεισο! Τόσο απλά.