Ξεφλουδισμένες Λέξεις “One Day”

Γράφει η Γιώτα Δημητρίου
yioda@skalatimes.com

One Day
Η σιγουριά πως ο άλλος θα είναι εκεί για πάντα. Η έπαρση πως εμείς θα είμαστε εδώ στη γη εσαεί. Ο εγωισμός που φουσκώνει τα σωθικά και παραμορφώνει ψυχές. Η αισιοδοξία πως “μπορούμε να αντικαταστήσουμε μια μεγάλη αγάπη εύκολα”. Η ψευδαίσθηση πως τα σπουδαία τα ζούμε και δύο και τρεις και δέκα φορές.
Η άγνοια του εγκλήματος να πληγώνεις τον άλλον.
Η ηλιθιότητα να ζούμε με ανθρώπους που δεν αγαπάμε 100%
Η αγάπη που αν είναι αληθινή και σπουδαία ριζώνει μέσα στην ψυχή και δεν πεθαίνει ποτέ. Όσες μαλακίες και να κάνεις, μένει εκεί. Μέσα σου!
Αυτά και άλλα πολλά, είναι τα μηνύματα του “One Day”.
Δεν διάβασα το βιβλίο,(του David Nicholls), θα πρέπει να πάω στο Bibliocosmos να το πάρω! Αλλά, το έργο με βρήκε χαράματα να πλαντάζω στο κλάμα. Το θέμα όμως δεν είμαι εγώ. Το θέμα είναι η ουσία. Η ουσία που καταβάθος ξέρουμε, αλλά περιμένουμε να κλείσουν οι πόρτες, να δύσουν οι ευκαιρίες, για να πούμε “αν προσπαθούσαμε”, “αν λέγαμε”, “αν”.
Ε,  λοιπόν, σε εκείνα τα “αν” καταστράφηκαν πολλές ζωές. Σε εκείνα τα “αν” ματώθηκαν όνειρα και γκρεμίστηκαν ευτυχίες.
Δεν ξέρω αν η επιστροφή στο παρελθόν είναι βλακεία. Η αλήθεια όμως, είναι, πως τον τελευταίο καιρό όλο και πιο πολύ πιστεύω πως η μεγάλη πραγματική αγάπη στην ζωή των ανθρώπων είναι μόνο μία. Το “One Day” κατατάσσεται κι αυτό υπερ της θεωρίας αυτής.
Δεν είμαι η αρμόδια για να μιλήσω περί αγάπης. Όλα όσα ξέρω είναι μέσα από δικές μου εμπειρίες και  βιβλία κλασικών που αναφέρονται σε ρομαντικές ιστορίες. Δηλαδή άκυρα όλα. Ούτε οι δικές μου εμπειρίες, ούτε τα κλασικά ρομαντικά  βιβλία, αρμόζουν στις μέρες που ζούμε.(Τι να σου κάνω που μεγάλωσα με την “Γέφυρα των Στεναγμών” του Μισέλ Ζεβάκο; Το Grande “άρλεκιν”, αν και θεωρείται λογοτεχνικό βιβλίο!).
Αλλά, όσο και αν είμαι αντιδογματική, θεωρώ μερικά δόγματα περί αγάπης, διαχρονικά. Από τον καιρό του Σαίξπηρ μέχρι τις ημέρες του Αντώνη Κανάκη (εννοώ τις μέρες μας). Ποια είναι αυτά τα δόγματα;
Λοιπόν: Αν αγαπάς πραγματικά με ανιδιοτέλεια και πάθος κάποιον, τον αγαπάς για πάντα. Ακόμα και όταν εξαφανιστεί από την ζωή σου, ακόμα και αν πάψει να σε αγαπά αυτός, ακόμα και αν ξέρεις πως σε αυτή την ζωή αποκλείεται να ξαναείστε μαζί.
Αν αγαπάς πραγματικά , με ανιδιοτέλεια κάποιον, παλεύεις για την ευτυχία του, είτε αυτός είναι δίπλα σου, είτε όχι.
Αν αγαπάς πραγματικά, με ανιδιοτέλεια κάποιον, τον βάζεις πάνω από την δικιά σου ευτυχία.
Αν αγαπάς πραγματικά κάποιον, με ανιδιοτέλεια, είσαι ο ήλιος του και παλεύεις για να τον κάνεις ευτυχισμένο.
Τώρα θα μου πεις, είναι εποχές αυτές για δόγματα αγάπης; Δεν ξέρω. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Για κάποιους ενδεχομένως ναι, για κάποιους όχι.
Πάντως, το “One Day” του David Nicholls που έχει γίνει best seller υποστηρίζει όλα τα πιο πάνω. Η δε ταινία με την Anne Hathaway είναι μια από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει. (Αν  βέβαια σου αρέσουν τα love stories. Αν δεν είσαι λάτρης του είδους, άστο καλύτερα).