Performance και Live Art: Φράγκο Π ‘Μου Λείπεις’ (I Miss You)
Γράφει η Γιώτα Δημητρίου, απόφοιτος θεατρικών σπουδών
Γνωρίζω πως δεν είναι το ίδιο να παρακολουθήσεις μία παράσταση, που κάποτε είχε εκτελεστεί ζωντανά, σε μορφή βίντεο γιατί όπως πολλοί μελετητές έχουν δηλώσει το ‘performance event’ είναι εφήμερο. Ο μόνος τρόπος για ένα τέτοιο ‘event’ να είναι διαρκές είναι στα μυαλά και στις αναμνήσεις αυτών που το είχαν παρακολουθήσει και βιώσει την στιγμή εκείνη που είχε εκτελεστεί. Αλλά ακόμη και τότε το ‘event’ δεν είναι αιώνιο, αλλά αόριστης διάρκειας, καθώς σαν θνητοί είμαστε αόριστης διάρκειας . Εάν ένα μέλος του κοινού που βίωσε το συγκεκριμένο συμβάν χαθεί, το ‘event’ θα πεθάνει μαζί του αφού ήταν καταγεγραμμένο στην μνήμη του. Αυτός είναι ο λόγος που καταγράφονται παραστάσεις σε βίντεο. Λόγω της ανάγκης της διατήρησης αυτού του ζωντανού παραστατικού έργου αλλά και για την επανεξέτασή του. 
Με φέρνει στενάχωρη το γεγονός ότι δεν είχα την ευκαιρία να ζήσω πληθώρα εξαιρετικών παραστάσεων λόγω του ότι έγιναν πριν από τον καιρό μου. Ο μόνος μου τρόπος επαφής μαζί τους είναι διαβάζοντας γι’ αυτές, βλέποντας τις σε βίντεο και εικονογραφήσεις. Μιά από αυτές είναι η παράσταση ‘Μου Λείπεις’ (I Miss You) του Φράγκο Π. Αυτό το κομμάτι παρουσιάστηκε για το συμπόσιο της Tate Modern, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Λονδίνου. Ο Φράγκο γυμνός, με το κορμί του καλυμμένο με λευκή μπογιά σώματος, περπατάει σε ένα μεγάλο διάδρομο που είναι φτιαγμένος από καμβά και φωτίζεται από τις δύο πλευρές του διαδρόμου. Περπατάει με τελετουργικό ύφος και αργό ρυθμό προς το τέλος του διαδρόμου, αιμορραγώντας από αντικείμενα που βρίσκονται στα χέρια του που κρατούν τις φλέβες του ανοικτές. Ροές από αίμα δημιουργούνται στα πόδια του, καθώς και σε κάθε άκρο της «πασαρέλας», όπου στέκεται μπροστά, κάνει μία στροφή και ξαναρχίζει πάλι την πορεία του. Η παράσταση είναι δομημένη έτσι ώστε να μοιάζει με μια επίδειξη μόδας. Ο καλλιτέχνης, στο πέρασμά του αφήνει αίμα στον καμβά. Αυτό χρησιμοποιείται για να φτιάξει πίνακες-σουβενίρ, σε μέγεθος τσέπης και θέτει τα αντικείμενα υψηλής ραπτικής αδύνατο να φορεθούν και μη εμπορεύσιμα.
Μπορεί να ακούγεται αηδιαστικό ή τρομακτικό, και μπορεί να αναρωτίεστε το λόγο που θα έκανε κάτι τέτοιο. Όταν πρωτοάκουσα για την δουλειά του, είχα αρκετές αναστολές και ήμουν απρόθυμη να παρακολουθήσω αυτό το κομμάτι αλλά σας διαβεβαιώ πως από τη στιγμή που το είδα, έστω και μέσω βίντεο, η αντίληψή μου για αυτό άλλαξε.
Από το πρώτο λεπτό που άρχισε την πορεία του αγνόησα και τη γύμνια του και το αίμα που υπήρχε παντού. Είναι ένα πολύ συναισθηματικά ισχυρό κομμάτι που αιχμαλωτίζει την προσοχή του θεατή. Δεν το βίωσα καν ζωντανά και όμως τα δάκρυα μου δεν είχαν τέλος. Αυτό, όχι επειδή λυπήθηκα για το τι έκανε ο καλλιτέχνης στον εαυτό του, αλλά επειδή με έκανε να σκεφτώ την απώλεια – όλα τα πράγματα που έχω χάσει: μέλη της οικογένειας, φίλους, αγάπη. Για εκείνα τα δέκα λεπτά βρισκόμουνα σε κατάσταση πένθους, όπως δεν το είχα βιώσει ποτέ ξανά και ένιωσα όλα όσα είχα κλειδωμένα βαθιά στη μνήμη μου που δεν ήθελα να θυμάμαι. Οι αναμνήσεις μου από δυσάρεστα γεγονότα είχαν δραπετεύσει και με στοίχειωσαν. Για δέκα ολόκληρα λεπτά ήμουν εντελώς συγκλονισμένη.
Ο Φράνγκο Π είναι πολύ γνωστός καλλιτέχνης με πλούσια προσωπική ιστορία. Μεγάλωσε ορφανός και υπήρξε κάποτε άστεγος. Επίσης, ο Ερυθρός Σταυρός έχει μεγάλη σημασία για αυτόν (αφού πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής του σε ίδρυμα του Ερυθρού Σταυρού) κάτι που αποκαλύπτεται μέσα από τη δουλεία του.
Μπορείτε να δείτε το βίντεο του έργου του ‘Μου Λείπεις’ εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=ic6fOEkpiko
Δημιουργίες του καλλιτέχνη στην ιστοσελίδα του:
