Γράφει ο Αντρέας Κωνσταντινίδης
Τατουάζ,-δερματοστιξία,χάραγμα πάνω στο σώμα με βελόνα και μελάνι..
Η σύγχρονη ιστορία μας δείχνει ότι η τέχνη του τατουάζ γεννήθηκε αρχικά στην περιοχή της Πολυνησίας και πιο συγκεκριμένα στα νησιά Σαμόα όπου οι ιθαγενείς σημάδευαν το σώμα τους για να δηλώσουν τη διαφορά ανάμεσα στον αρχηγό της φυλής,τον στρατιώτη και τον απλό χωρικό,με ενα τρόπο παραπλήσιο με τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται εως και σήμερα!
Η τέχνη του τατουάζ άρχισε να γίνεται γνωστή στον πολιτισμό απο τα ταξίδια που πραγματοποίησαν ναυτικοί από όλο τον κόσμο..
Εξαπλώθηκε εξελίχθηκε και αναγνωρίστηκε απο ανθρώπους με διαφορετική μεταξύ τους κουλτούρα και πολιτισμό από την ανατολή στη δύση και από τον βορρά στον νότο!
Μια τέχνη που αγαπήθηκε και μισήθηκε όσο καμιά άλλη στην σύγχρονη ιστορία!
Για κάποιους είναι θέμα ιδεολογίας, για κάποιους έκφρασης, για κάποιους κάτι συμβολικό και για κάποιους απλά θέμα τέχνης!
Την ίδια στιγμή, όμως, που το τατουάζ γίνεται μόδα και αρκετοί νέοι ονειρεύονται νʼ αποκτήσουν ένα η πολλά ( οπως και εγώ!), πολλοί κίνδυνοι ελλοχεύουν. Αυτοσχέδια «χειροκίνητα πιστόλια» τατουάζ, που χρησιμοποιούνται από μη έμπειρους και ανεύθυνους «καλλιτέχνες», σε μη ελεγμένα και μη νόμιμα εργαστήρια, μπορούν να γίνουν αιτία για τη μετάδοση ηπατίτιδας, συνδρόμου τοξικού σοκ και σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ακόμη και του ιού HIV, που προκαλεί το AIDS, όταν οι βελόνες δεν έχουν αποστειρωθεί σωστά. Επιπλέον, ενδέχεται να παρουσιαστούν αλλεργίες και μολύνσεις ή ακόμα και ουλές στο δέρμα, όταν τα χρώματα που χρησιμοποιούνται δεν είναι κατάλληλα ελεγμένα. Για αυτο να είστε προσεκτικοί και να κάνετε μια ʽʼέρευναʼʼ. Για να αποφύγετε δυσάρεστες καταστάσεις, καλό θα ήταν να ενημερωθείτε καλά για τα διάφορα στούντιο, να επιλέξετε έπειτα από πολύ ψάξιμο και να απαιτήσετε να τηρηθούν όλες οι συνθήκες υγιεινής!
Και τώρα πάμε στην Κύπρο μας!
Στον προκαταλειμένο μας λαο ΚΑΙ σε αυτό το θέμα!
Και το μεγάλο ερώτημα είναι «γιατί προκαταλήψεις ακόμα και στο τατουάζ;»!
Πριν μερικές δεκαετίες, τατουάζ έκαναν οι τρόφιμοι φυλακής, οι ναυτικοί, οι εγκληματίες. Το τατουάζ δεν ήταν τέχνη, ήταν στίγμα. Δεν είχε καλή φήμη, χωρίς αυτό να σημαίνει πώς σήμερα η μόδα το έχει απενοχοποιήσει εντελώς. Αυτό όμως αλλάζει αφού κάποιοι καλλιτέχνες από το χώρο της μουσικής και του θεάματος δεν διστάζουν να «στολίσουν» το σώμα τους. Έτσι, τα ΜΜΕ, ο κινηματογράφος αλλά και η τηλεόραση, που παρουσιάζουν αυτούς τους καλλιτέχνες καταφέρνουν να επηρεάζουν το αίσθημα της κοινής γνώμης.
Χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως η προκατάληψης του Κύπριου κατά του τατουάζ έχει πεθάνει. Αλλά έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα προς την κατάργηση αυτού του «φόβου» και προκατάληψης. Ελπίζω πως σύντομα αυτή η προκαταληψη θα σταματήσει εντελώς και πλέον ο καθένας να μπορεί να έχει όσα τατουάζ θέλει, ότι θέλει, χωρίς να κατακρίνετε από κανένα! Μακάρι όλο και περισσότερος κόσμος να ανοίξει τα μάτια του και να θαυμάσει αυτή την όμορφη τέχνη!
