Γράφει ο David Fowles
david@skalatimes.com
Πριν από καιρό ξεκίνησε ένα όνειρο για τη πόλη μας. Μια απίθανη σκέψη που ενδέχεται να γίνει κάποτε πραγματικότητα. Ήταν πριν μερικά χρόνια που, ως συνήθως, άρχισε με την μόδα και την ζήτηση αυτό το είδος απασχόλησης. Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε ήταν, κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 90, όταν τα πρώτα γήπεδα μίνι-ποδοσφαίρου δημιούργησαν ένα παραλήρημα σε όλους τους ποδοσφαιρόφιλους.
Αυτά τα γήπεδα άρχισαν να χτίζονται γύρω απο τη πόλη μας, στην ύπαιθρο, μέσα στο πράσινο, στο καθαρό αέρα. Πάρα πολλά άτομα κατάκλησαν τους χώρους αυτούς αφού τους δόθηκε η ευκαιρία να παίξουν μπάλα και πάλι και μάλιστα σε καλά γήπεδα. Κάτι που ήταν δύσκολο προηγουμένως.
Αλλά αυτό δεν ειναι το θέμα που θα ήθελα να αναπτύξω σήμερα. Παρόλο που αυτό ξύπνησε πολλούς Λαρνακείς απο τα όνειρα θερινής νυχτός και τα έκανε πραγματικότητα. Παρόλο, που ο καθένας είχε την ευκαιρία, πλέον, να αθληθεί και να ξαναζήσει το παιδικό του όνειρο. Απλά άρχισα έτσι επειδή θέλω να θίξω το πόσο ωραίος είναι ο αθλητισμός και πόσο τον χρειαζόμαστε.
Τώρα στο θέμα. Επειδή ένας απο τους ανθρώπους που είχε ένα απο τα γήπεδα ήταν δικός μας, σαν μιλούσαμε μια μέρα, αναφέρθηκε στο γεγονός οτι ομάδες του εξωτερικού τον προσέγγισαν και του εξέφρασαν την επιθυμία να κάνουν τις προετοιμασίες τους στην Κύπρο.
Οταν το άκουσα αυτό, η πρώτη μου αντίδραση ήταν να ικανοποιήσω τις επιθυμίες αυτών των ομάδων και με συμφωνία με αυτές να προχωρούσαμε στην δημιουργία εγκαταστάσεων που να μπορούν να φιλοξενούν πληθώρα ομάδων διαφόρων αγωνισμάτων. Είμουν θυμάμαι και πολύ αισιόδοξος για το ότι αυτό το όνειρο πολύ γρήγορα θα ανάσταινε την πόλη μας απο την ύφεση την οποία τότε έβλεπε κατάμματα. Σκεφτείτε μεγάλες ομάδες, να έρχονται στη πόλη μας για μια- δυό βδομάδες για να προπονηθούν. Είναι μια επιχείριση η οποία μόνο κέρδος και περιφάνια θα μας άφηνε.
Απο τότε, αυτό το όνειρο πέρασε στο περιθώριο, και η ευκαιρία ξεχάστηκε, μέχρι που πριν κανένα δυο μήνες άκουσα στο ράδιο να μιλά ο υπεύθυνος μιας μεγάλης ομάδας rugby που είχε έρθει στην Κύπρο για προπόνηση. Αυτός ο κύριος έθιξε πάλι αυτό το θέμα και μου ξύπνησε και πάλι την επιθυμία. Αυτός ο κύριος μου έδειξε να καταλάβω το πόσο ευλογημένοι είμαστε στην Κύπρο. Είπε, λοιπόν,ότι κατάφεραν να προπονηθούν στο νησί μας τόσο καλά όσο θα χρειάζονταν τον τριπλάσιο χρόνο αν έμεναν στη χώρα τους. Συνέχισε, λέγωντας το πόσο ικανοποιημένος ήταν και μας ευχαριστούσε!
Και αυτό έγινε εκείνο το καιρό που έβρεχε τόσο πολύ που εμείς μιλούσαμε για Θεομηνίες.
Οπως και τότε, έτσι και τώρα χρειαστήκαμε ένα ξένο για να μας πει το πόσο τυχεροί είμαστε σε αυτό τον τόπο. Όλοι οι ξένοι είναι τόσο ενθουσιασμένοι με το τόπο μας. Τόσοι και τόσοι μας «θέλουν». Είναι καιρός να τους δώσουμε αυτό που θέλουν.
Η Λάρνακα είναι πολύ καλά τοποθετημένη για να δημιουργήσουμε αθλητικές εγκαταστάσεις για ομάδες να επισκέπτονται τον τόπο μας για τις προετοιμασίες τους. Έχουμε την θάλασσα, έχουμε το πράσινο, την άγρια φύση, έχουμε τον κατάληλο καιρό για να αναφερθούμε σε λίγα από τα πλεονεκτήματα τα οποία έχουμε.
Ας κάνουμε κάτι επιτέλους, για να τελειώσει αυτό το όνειρο και να γίνει πραγματικότητα!
