Γράφει η Γιώτα Δημητρίου, (απόφοιτος θεατρικών σπουδών)
Προφίλ: Δημήτρης Χειμώνας για την Γιώτα Δημητρίου και Αντίστροφα
Στα άρθρα των τελευταίων εβδομάδων είχα μιλήσει για καλλιτέχνες που μου έχουν κινήση το ενδιαφέρον και με τους οποίους θα συνεργαστούμε σύντομα, (θα μιλήσω όμως για αυτό, στο επόμενο άρθρο). Ήθελα όμως πριν κλείσω με το θέμα “Προφίλ” (παρουσιάσεις καλλιτεχνών) να μιλήσω για ένα ακόμα καλλιτέχνη τον Δημήτρη Χειμώνα και αντίστοιχα θα μιλήσει και εκείνος για εμένα, αφού θα συνεργαστούμε σύντομα (μαζί και με τους άλλους καλλιτέχνες στους οποίους αναφέρθηκα τις προηγούμενες βδομάδες) για ένα project στη Λάρνακα.
Η Γίωτα Δημητρίου για τον Δημήτρη Χειμώνα:
Πρωτογνώρισα τον Χειμώνα (όπως τον φωνάζουμε), στο θέατρο Αντίδοτο όταν ήταν ακόμα παιδάκι 7 ετών. Μετά από δέκα και πλέον χρόνια, δηλώνω πολύ ενθουσιασμένη για την μελλοντική μας συνεργασία. Ο Δημήτρης δεν θεωρεί τον εαυτό του καλλιτέχνη ακόμα, αφού πιστεύει πως η καλλιτεχνική ωρίμανση έρχεται με τα χρόνια, τις εμπειρίες, μαζί με την αισθητική του ταυτότητα. Προς το παρών, βρίσκεται στο στάδιο της αυτό-αναγνώρισης και γι’ αυτό τα θέματά του σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα, το εγωιστικό ένστικτο και την υπόσταση της αλήθειας στα λόγια μας και στη συνειρμική διαδικασία.
Όπως είπα και πριν ξεκίνησε το ταξίδι του από το θέατρο Αντίδοτο, το οποίο του έδωσε αργότερα την ώθηση να κάνει τα πρώτα δικά του βήματα στον χώρο των τεχνών γράφοντας και σκηνοθετόντας δικές του θεατρικές παραστάσεις στις οποίες πειραματιζόταν με πολυμέσα και βίντεο art. Η πρακτική του έχει ως σκοπό την ανακάλυψη κρυφών πλευρών του εαυτού του, και εκφράζοντας τις πτυχές αυτές στο κοινό να τους παρακεινεί να ανακαλύψουν την δική τους ψυχοαναλυτική πορεία.
Ο Δημήτρης Χειμώνας για την Γιώτα Δημητρίου:
Η Γιώτα Δημητρίου, πάντα ως μια από τους “μεγάλους” στο θέατρο Αντίδοτο, ήταν πηγή έμπνευσης για εμένα – μαζί με τους υπόλοιπους “μεγάλους” στο θέατρο. Από την μια το πάθος της για το αντικείμενό της, από την άλλη η όρεξή της για ζωή και νέες εμπειρίες, ή το μεράκι με το οποίο δουλεύει συνέχεια για το καλύτερο αποτέλεσμα, είναι λίγα από αυτά που την διακρίνουν ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο. Θεωρεί τον εαυτό της καλλιτέχνη παραστατικών τεχνών (performance artist) και ερευνήτρια, λόγω του διδακτορικού πτυχίου για το οποίο δουλέυει αυτή την περίοδο.
Εμπνέεται από χαρακτηριστικά του εφαρμοσμένου θεάτρου, μελετώντας διαφορετικές ιστορίες από διαφορετικούς ανθρώπους, παρουσιάζοντάς τες ως προσωπικές κρυφές ιστορίες μιας κοινότητας. Έχει δημιουργήσει μία τεχνική εφαρμοσμένου θεάτρου, ενώ σπούδαζε για το μάστερ της, που εφαρμόζεται ευρέως από νεανικές οργανώσεις της Αγγλίας με σκοπό την γεφύρωση του χάσματος των γενεών. Στις παραστάσεις της χρησιμοποιεί τον φωτισμό με εναλλαχτικές μεθόδους, ως συμβολισμό προς την εμφάνιση ή απόκρυψη των ιστοριών που συλλέγει. Παρουσίασε δουλειά της με το “αρχείο” προσωπικών ιστοριών που αφηγήθηκαν στην ίδια άτομα από διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, σε διάφορα φεστιβάλ στην Αγγλία.
Προς το παρόν δουλεύει στο διδακτορικό της, ενώ στοχέυει στο μέλλον να συνεργαστεί με καλλιτέχνες σε διεθνές επίπεδο. Εύχεται να υπάρξουν σημαντικές συνεργασίες με Κύπριους καλλιτέχνες, έτσι ώστε να μπορέσει να βοηθήσει στην πολιτιστική ανάπτυξη του νησιού, επειδή όπως λέει “…εν η χώρα μου, αγαπώ την Κύπρο!”.
