Γράφει η λογοπαθολόγος Άντρεα Χατζηχαραλάμπους.
(Απόφοιτος Πανεπιστημίου Σόφιας “Άγιος Κλίμεντ Οχρίντσκι”. Τηλέφωνο 96582251 Email:andria@skalatimes.com Λάρνακα)
ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
1. ΑΦΩΝΙΑ
Είναι ο ανώτατος βαθμός της φωνητικής διαταραχής. Το παιδί δεν μπορεί να μιλήσει με ακουστή φωνή ή όπως λέμε χαρακτηριστικά “του κόπηκε ή του σβήστηκε η φωνή” . Αφωνία μπορεί να σημαίνει μιά τέλεια έλλειψη της φωνής ή μια ψιθυριστή, μόλις ακουστή άηχη γλώσσα. Η εμφάνιση της όπως και το πέρασμα της, μπορεί να γίνουν απότομα ή βαθμιαία, σιγανά, επίμονα και μακρόχρονα. Έτσι έχουμε:
- Ξαφνική αφωνία σε οργανική βάση: στην βρεφοκή ηλικία παρουσιάζεται ο σπασμός της γλωτίδας. Τα φωνητικά χείλια πρεσσάρονται. Αυτό σημαίνει όχι μόνο αφωνία αλλά και άμεσο κίνδυνο της ζωής. Η ξαφνική αφωνία μπορεί να παρουσιαστεί ύστερα απο τραύματα στον εγκέφαλο, όπως ύστερα απο εγχειρήσεις.
- Ξαφνική αφωνία σε ψυχική διαταρακτική βάση: Είναι γνωστοί οι τύποι των παιδιών που σε εκρήξεις θυμού παθαίνουν “αψιθυμικούς σπασμούς” (asperger).
- Εθελημένος ψίθυρος ή εθελημένη αφωνία: Είναι μιά ψυχόγενη διαταραχή της φωνής που παρουσιάζεται ειδικά στην παιδική ηλικία. Επίσης η διαταραχή αυτή δεν έχει σχέση με την “ψυχογενή αλαλία” που παρουσιάζεται ύστερα απο βιώματα τρόμου και που σε αυτή έχουμε όχι μόνο μια ξαφνική απώλεια του λόγου αλλά και της φώνησης. Στον “εθελημένο ψίθυρο” το παιδί αποφεύγει να χρησιμοποιήσει την υπάρχουσα ηχηρή γλώσσα μιλάει ψιθυριστά τόσο που μόλις ακούγεται όταν πλησιάσει το αυτί σου, βασικά πρόκειται για μιά έλλειψη της χαράς για ομιλία. Ο “εθελημένος ψίθυρος” λοιπόν είναι το επακόλουθο μιάς επίμονης και μακρόχρονης καθυστέρησης της διάθεσης του παιδιού.
