Γράφει η Ρία Λοϊζου
Είναι κάποιες μέρες….
Ήρεμες.
Αθώες.
Παιδικές.
Χωρίς γιατί.
Όμορφα μοναχικές.
Ηλιόλουστες.
Γεμάτες έρωτα.
Με πολλές αγκαλιές και φιλιά.
Χωρίς πυροτεχνήματα.
Αλλά πολύχρωμες.
Με μουσική στα αυτιά.
Δημιουργικές.
Με έμπνευση.
Με καμβά και μπογιές
Με απρόσμενα μηνύματα.
Χωρίς κενά.
Ξέγνοιαστες.
Με κόκκινα νύχια και γαλλική πλεξούδα στα μαλλιά.
Με όμορφες πράξεις.
Και φρέσκα λουλούδια στο βάζο.
Με θάλασσα και ποδήλατα.
Με χαμόγελα και κρασί.
Με 24 κεράκια στην τούρτα.
Και πολλές ευχές.
Μέρες που φέρνουν στην ζωή μας το καλοκαιράκι.
Και μια απόφαση που φέρνει πίσω τη ζωή σου.
Αγαπημένοι μου, σήμερα έχω τα γενέθλια μου! Άλλος ένας χρόνος με αποχαιρετά (αλήθεια πόσο γρήγορα πέρασε;) δωρίζοντας μου καινούριες σελίδες για να τις ζωγραφίσω με νέες στιγμές και εμπειρίες. Οι μήνες αυτοί λοιπόν που μ’ άφησαν, είχαν όλα τα στοιχεία ενός παραμυθιού. Μεγάλη δόση έρωτα, πόνου, καινούριες εμπειρίες, πράγματα που δεν πίστευα ότι θα συμβούν συνέβησαν και άλλα που πίστευα ότι θα συμβούν δε συνέβησαν. Σε κάποια η τύχη μου κρατούσε το χέρι, σε άλλα όχι. Ανακαλώντας όλες τις στιγμές των 23ον μου χρόνων καλές ή κακές το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να εκλάβω όλα όσα έγιναν θετικά. Everything happens for a reason right? Ας ελπίσουμε και φέτος τα κεράκια να κάνουν την δουλειά τους!
Άντε βρε! Να σας ζήσω να με χαίρεστε!
