Γράφει ο Μιχάλης Σεραφείμ
Αφορμή για το σημερινό κομμάτι πήρα από μια εκπομπή ιδιωτικού καναλιού. Σε ερώτηση του παρουσιαστή σε παίκτη να ονομάσει 5 νομίσματα που υπήρχαν πριν το ευρώ απάντησε το …γιεν. Πάνω χαρά στην αντίπαλη ομάδα αφού είχε την ευκαιρία να νικήσει. Και τι απαντάει ο παίκτης μου; Το …δολάριο. Όπα, εδώ είμαστε. Όποτε βλέπω τέτοια σκηνικά θυμάμαι μια ταινία που είδα παλαιότερα σε DVD και με είχε εντυπωσιάσει τόσο πολύ που μου φάνηκε παράξενο που δεν ήταν πιο γνωστή.
Το Idiocracy βασίζεται στην υπόθεση ότι στις σύγχρονες κοινωνίες η φυσική επιλογή δεν λαμβάνει υπόψη τη νοημοσύνη αφού οι πιο έξυπνοι, καλλιεργημένοι και σκεπτόμενοι άνθρωποι δεν αναπαράγουν εύκολα και χωρίς κάποιο προβληματισμό απογόνους σε αντίθεση με τους αμόρφωτους και απαίδευτους οι οποίοι παράγουν απογόνους συνέχεια και χωρίς οποιοδήποτε προβληματισμό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο μέσος όρος της ανθρώπινης αντίληψης να μειώνεται και να διαμορφώνονται κωμικοτραγικές καταστάσεις. Στην ταινία οι πρωταγωνιστές λαμβάνουν μέρος σε ένα στρατιωτικό πείραμα που πάει στραβά και έτσι ενώ τους καταψύχουν το 2005, ξυπνούν σε ένα κόσμο 500 χρόνια μετά.
Η ταινία τότε σχηματίζει μια κοινωνία του 2505 και η οποία διαμορφώθηκε με βάση την παραπάνω υπόθεση. Αφού πλέον η εξέλιξη δεν ευνοούσε τους πιο γρήγορους, τους πιο δυνατούς και τους πιο κατάλληλους αλλά απλώς επιβράβευε την αναπαραγωγή τα γεγονότα που σχηματίζονται είναι κωμικοτραγικά. Κωμικά γιατί παρουσιάζονται σε ακραία μορφή, τραγικά γιατί με μια πιο προσεκτική ματιά η υπόθεση είναι τόσο βάσιμη που η προοπτική της εξέλιξης του κόσμου μας, τρομάζει.
Δημοφιλέστερο τηλεοπτικό σόου είναι το Aw my balls! που ουσιαστικά δείχνει ένα τύπο να χτυπάει συνέχεια στα αχαμνά του και ίσως να αποτελεί την εξέλιξη του πραγματικού και επιτυχημένου σόου Jackass. Ο πρόεδρος είναι πρώην πρωταθλητής του wrestling και πρώην πορνοστάρ κάτι που παραπέμπει σε νυν πολιτικούς/πρώην ηθοποιούς τύπου Ρήγκαν και Σβάρτσενεγκερ. Το νερό αντικαταστάθηκε από ισοτονικό ποτό ακόμα και για τις σοδειές και αφού η εταιρία που το κατασκεύαζε αγόρασε τις ανάλογες κυβερνητικές υπηρεσίες, κάτι που δείχνει μέχρι που μπορεί να φτάσει η διαφθορά. Διάφορα άλλα παρόμοια σκηνικά διαμορφώνουν μια κοινωνία ηλίθια και αποχαυνωμένη όπου έννοιες όπως οικονομία και δημόσια υγεία απλά δεν υπάρχουν ενώ η κοινή λογική όπως την εννοούμε σήμερα έχει πλέον καταργηθεί.
Τέλος πάντων, τηλεπαιχνίδια όπως αυτό που ανέφερα στην αρχή τείνουν να μου θυμίζουν αυτή την ταινία και μόνο όποιος την είδε μπορεί να αντιληφθεί ακριβώς τι εννοώ (και εννοείτε πως εισηγούμαι σε όλους να την βρουν και να την παρακολουθήσουν). Στο ίδιο τηλεπαιχνίδι, σε ερώτηση να ονομαστούν 5 πνευστά μουσικά όργανα, ένας παίκτης απάντησε την …λύρα. Κάθε φορά που ακούω τέτοια είναι σαν μου κλωτσούν τα αχαμνά.
Και την επόμενη ξύπνησα με τους πάτσους των βουλευτών στα ελληνικά δελτία.
Aw my balls!
Y.Γ: Let us not forget that the people get the leaders which they deserve. With that premise we should consider our politicians the vitrin of our society.
