Γράφει και φωτογραφίζει ο Αντρέας Κωνσταντινίδης
Και ναι λοιπόν, επιστροφή στα πάτρια εδάφη!
Μετά από δυόμιση μήνες επέστρεψα στη Κύπρο. Τώρα θα που πείτε, οι μεγαλύτεροι, “εμείς ΑΝ σπουδάζαμε κάναμε χρόνια να δούμε το σπίτι μας τότε…ε τι να κάνουμε, έτσι μας μεγαλώσατε κακομαθημένους!
Η Λάρνακα πολύ μπροστά, οι παραλίες μας γεμάτες, μέχρι και το Μαϊάμι μας ζηλεύει τώρα! Πήγα την περασμένη Κυριάκη στην περιοχή Μακένζυ για μπάνιο και πραγματικά έχω να δηλώσω ότι είδα ίσως τον περισσότερο κόσμο που έχω δει ποτέ μαζεμένο στην εν λόγω περιοχή ! (Τα αρνητικά θα τα γράψω στη στήλη μας, μια άλλη μέρα, θα τα σχολιάσουμε και αυτά!)
Η νυκτερινή ζωή στη Λάρνακα ανέβηκε αρκετά μέσα σε δύο μήνες και βλέπω ότι τα έργα για το αποχετευτικό σύστημα προχωρά με γρήγορους ρυθμούς…να γίνει και αυτό να τελειώνουμε!
Οι ειδήσεις μιλάνε μόνο για τρόικες, ΔΝΤ, μηχανισμούς στήριξης και ολα αυτά, είναι λες και παρακολουθώ Ελληνικούς τηλεοπτικούς σταθμούς. Μάλλον δεν το συνειδητοποίησα ούτε εγώ ούτε κανένας μας τι πάει να γίνει…δεν σπούδασα οικονομολόγος αλλά από ότι ακούω και από ότι βλέπω στην Ελλάδα τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο,ελπίζω να μην φτάσουμε, ούτε καν να κοντέψουμε στο επίπεδο που είναι η Ελλάδα τώρα όπου ο κόσμος στην κυριολεξία πεινάει.
Τέλοσπαντων να το αφήσουμε και αυτό γιατί είμαι σε μια πολύ καλή φάση της ζωής μου και προσπαθώ να μην χαλιέμαι για οποιοδήποτε θέμα.
Η αλήθεια είναι πως η πατρίδα μας η Κύπρος με αναζωογονεί κάθε φορά, που έρχομαι. Βλέποντας την οικογένεια, τους φίλους και άτομα που αγαπάς…δεν τους είδα όλους όσους ήθελα να δω ακόμα αλλά σιγά σιγά και αυτό
Το να βρίσκεις έτοιμο φαγητό στο τραπέζι είναι ευλογία, όπως και τους φίλους να σε περιμένουν για καφέ στην αυλή τους…η μια αγκαλιά από αγαπημένα πρόσωπα…κάποια πράγματα που τα θεωρούμε δεδομένα μας κάνουν τη ζωη ομορφότερη…Στα μικρά μικρά κρύβονται τα ωραία…
