Γράφει η Μαλβίνα Ιωάννου
Θα τα καταφέρουμε….Θα αρπάξουμε το τρένο της αγάπης, θα τρώμε γλυκά στη βεράντα, θα λέμε αστεία, θα ταξιδεύουμε στις γειτονιές του κόσμου και θα ακούμε τα τραγούδια της Λίνας ερμηνευμένα από την Πρωτοψάλτη και την Γαλάνη. “Αν είμαστε έτσι καλά μ’ αυτή την αγάπη που πότε σωπαίνει και πότε μιλά. Μπορούμε να μπούμε σε πλοία και τρένα να δούμε πολλά ή κανένα”. Μετά το σκεφτικό ύφος και τις αμπελοφιλοσοφίες, θα σκάμε στα γέλια. Θα τα καταφέρουμε…μη μου ανησυχείς καθόλου, όλα έχουν τον λόγο τους, το σύμπαν ακούει τις ευχές μας και θα τις πραγματοποιήσει….Είναι που έχουμε και καλή ψυχή και πάντα προσπαθούμε για τα δίκαια και για τα γεμάτα αγάπη. Θα μας ανταμείψει ο Θεός. Θα το δεις!
Θα τα καταφέρουμε…..σχεδόν στο υπόσχομαι, στο όνομα της ευτυχίας και του Αγίου Πνεύματος.
Δεν τα καταφέραμε εαυτούλη μου…….λυπάμαι. Ξέρω πως τα λόγια παρηγοριάς δεν είναι του χαρακτήρα σου και η αλήθεια να λέγεται, εσύ σιχαίνεσαι τις μεμψιμοιρίες. Αλλά πως να στο πω; Άσχημα τα νέα από το πολεμικό μέτωπο…..Δεν….δεν μας έκανε το χατίρι η ζωή, κι εκείνο το ρημάδι το πεπρωμένο όπως ήθελε τα έφερε, καθόλου δεν αφουγκράστηκε τα θέλω της ψυχής μας. Όσο για τις ανατολικές φιλοσοφίες και spirituality, τσάμπα μαγκιά μαζί με τον Κοέλο κι αυτά στην ίδια κατηγορία…..Κανένα σύμπαν, κανένας νόμος της έλξης, καμιά δύναμη της αγάπης (στο θέμα της αγάπης ζημιά μεγάλη μας κάνανε τα λογοτεχνικά βιβλία, ιδιαίτερα η κλασική λογοτεχνία). Τσάμπα όνειρα. Βρεγμένα όνειρα με ένα τουλούμι προσδοκίες.
Δεν τα καταφέραμε. Δεν έχουν σημασία οι λέξεις. “Αποτυχία” ήταν; “Ατυχία” ήταν; “Κατάρα” ήταν; “Χαζομάρα” ήταν… Δεν έχει σημασία καλό μου. Σημασία έχει πως δεν τα καταφέραμε……
Και μας άξιζε τόσο πολύ να τα καταφέρουμε. Μας άξιζε τόσο πολύ να τα καταφέρουμε. Μας άξιζε τόσο πολύ να τα καταφέρουμε, ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!
Δεν τα καταφέραμε εαυτούλη μου.
Τετέλεσται!
