Είναι μια ταλαντούχα Κύπρια ηθοποιός η οποία κατάγεται από τη Λάρνακα. Σπούδασε, έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα για δέκα χρόνια έχοντας την ευκαιρία να σταθεί δίπλα από διάσημα ονόματα της Ελληνικής τηλεόρασης και του θεάτρου. Με τη νέα τηλεοπτική σεζόν θα πρωταγωνιστεί σε σειρά του ΑΝΤ1 Κύπρου, ενώ παράλληλα την βρίσκουμε να κάνει θέατρο, στο “Θέατρο Σκάλα”. Η Ιωάννα Πολυνείκη μιλά αποκλειστικά στο Skala Times και με ειλικρίνεια δηλώνει πως “Δεν ξέρω τι κάνει ένα ηθοποιό σπουδαίο….τα αποθέματα της ψυχής του και αυτό που καταθέτει στη σκηνή, έτσι νοιώθω. Υποκριτική για μένα είναι λύτρωση. Ηθοποιός για μένα είναι όλα τα συναισθήματα μαζί, μια ανήσυχη ψυχή, ένα πνεύμα που αν δεν πετάξει δεν ησυχάζει….ηθοποιός είναι ότι άπιαστο και ανεξερεύνητο….είναι κάτι ανεξάρτητο, είναι άπειρο….”
Της Γιώτας Δημητρίου
Ιωάννα αυτό το καιρό που σε βρίσκουμε;
Επαγγελματικά με βρίσκεται στο “Θέατρο Σκαλα”, σε καλοκαιρινή περιοδία με το έργο “Ο Φίλος μου ο Λευτεράκης” του Αλέκου Σακελλάριου.Παράλληλα με την δουλειά, με ανέμελη διάθεση προσπαθώ να απολαμβάνω το αγαπημένο μου καλοκαιράκι.
Είναι αλήθεια ότι τη νέα σεζόν θα σε δούμε στον ΑΝΤ1; Σε τι σειρά;
Ναι, την νέα σεζόν θα με δείτε στην νέα καθημερινή σειρά του ΑΝΤ1 ”Νιώσε με” σε σκηνοθεσία Βάσου Βάσου και σενάριο Έλενας Χριστοφόρου. Με ένα πολύ δυνατό καστ, με Στάυρο Λουρα, Λένια Σορόκκου,Αντρέα Τσέλεπο,Χάρη Κκολό,Μιχαλη Σοφοκλεους Ερικα Μπεγέτη και πολλόυς αλλους.Θα υποδύομαι μια τραγουδίστρια σε νυχτερινό μαγαζι και όχι τόσο καλη σε χαρακτήρα, μιας και θα είναι αυτή που θα κάνει την ζωή δύσκολη στους γύρω της για να πάρει αυτό που θέλει.
Ποιοι λόγοι σε ωθούν να πεις ναι σε μια τηλεοπτική πρόταση και ποιοι σε ωθούν να πεις όχι;
Καταρχήν ο οικονομικός παράγοντας είναι πιστεύω η βασική αιτία που οι περισσότεροι ηθοποιοί επιλέγουν να κανουν τηλεόραση.Πέραν αυτού όμως, βασικός εξίσου παράγοντας είναι ο σκηνοθέτης,το σενάριο και να μου αρέσει ο ρόλος. Επίσης, το να μην είναι εις βάρος του προγράμματος του θεάτρου, είναι κάτι που αποτελεί για μένα βασική προτεραιότητα.
Σπούδασες, έζησες και εργάστηκες, ως ηθοποιός πάντα, στην Αθήνα. Κάνεις συγκρίσεις, όσον αφορά στο επάγγελμα σου, ΕΛΛΑΔΑ-ΚΥΠΡΟΣ; Ποιες βασικές διαφορές παρατηρείς;
Η υποκριτική (όπως και όλες οι τέχνες) είναι μία και ανευ ταυτότητας.Το πώς όμως τα πράγματα προετοιμάζονται και δουλεύονται μεχρι το τελικό αποτέλεσμα διαφέρει αναλόγως των συνθηκών.Μια μεγάλη διαφορά είναι ότι στην Αθήνα παίζαμε το ίδιο έργο από Οκτώβρη μέχρι Απρίλη, από Τετάρτη μέχρι Κυριακή και Σαββατοκύριακα διπλές παραστάσεις.Ενώ στη Κύπρο μέσα σε μία σεζόν αλλάζουμε 4 έργα. Αυτό ωφείλεται και στον πλυθησμό αλλα και στην αγάπη του κόσμου για τις τέχνες.Πολλές διαφορές είδα και στην μισθοδοσία, σε σχεση με τις ώρες δουλειάς, πολύ χαμηλότερες εδώ, οι αμοιβές αλλά και σε θέματα πνευματικών δικαιώματων,παίζονται επαναλήψεις των σίριαλ και οι ηθοποιοί δεν αμοίβονται ούτε με το ελάχιστο.
Το ενδεχόμενο να επιστρέψεις Αθήνα πως το βλέπεις;
Η Αθήνα για μένα παραμένει ανοιχτό κεφάλαιο. Εκεί έζησα τα δέκα πιο σημαντικά χρόνια της ζωής μου,εκεί έκτισα σχέσεις,φιλίες,έχω ανθρώπους που αγαπώ ουσιαστικά και έζησα μαζί τους πολύ δυνατές στιγμές. Δεν θέλω να τα θεωρώ όλα παρελθόν…Νιώθω πως η Αθήνα (και οι άνθρωποι της) μου πάει πιο πολύ σαν πόλη και μέρος για να ζω. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν εκτιμώ όλα αυτά που η Κύπρος μου προσφέρει απλόχερα.Αλλά πάντα ένωθα διχασμένη,πάντα έβρισκα κομμάτια μου και στα δύο μέρη,πάντα όμως κάτι μου έλειπε όπου κι αν ήμουν. Άρα το ενδεχόμενο επιστροφής είναι πάντα ανοικτό.
Έχεις ποτέ ονειρευτεί μια καριέρα εκτός συνόρων; (Εκτός Κύπρου και Ελλάδας)
Όχι πότέ δεν έκανα τέτοια μεγαλεπίβολα όνειρα,απ’ την ζωή μου πάντα ζητούσα τα απλά και βασικά.
Έχεις κάνει και συνεχίζεις να κάνεις αρκετό θέατρο. Πώς το βλέπεις το θέατρο στη Κύπρο; Γίνονται καλές δουλειές; Υπάρχει κοινό; Ανταγωνισμός υπάρχει;
Ναι,στην κύπρο υπάρχει πολύ καλο υλικό και γίνονται πολύ καλές παραστασεις,αν και πάλι το οικονομικο μπλέκεται, στο αποτέλεσμα. Οι καλές παραστάσεις δεν εξαρτόνται άμεσα από τα πολλα λεφτά αλλά δουλεύοντας δυο χρόνια στο “Θέατρο Σκάλα” που είναι επιχορηγούμενο από τον Θ.Ο.Κ μπορώ να αναγνωρίζω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει και το πόσο εξαρτώμενα είναι όλα απο τον οικονομικό παραγοντα. Δυστυχως το κοινό είναι ελάχιστο.Και είναι πολύ σημαντικό ο κόσμος να δει τι πήγη εσωτερικού πλούτου, πέραν απ’ την ψυχαγωγεια, μπορεί να σου δώσουν δύο ώρες σε μια θεατρική παρασταση. Ναι υπάρχει ανταγωνισμός, ειδικα στις κλειστές κοινωνίες σαν την δικιά μας είναι ακόμα πιο έντονος.
Πόσο εύκολο είναι να κάνει φιλίες κανείς στο δικό σας χώρο; Οι φίλοι σου είναι από το χώρο;
Εδώ θα σου πω το εξής, στην Αθήνα οι περισσότεροι φίλοι μου είναι από το χώρο,φιλίες που γεννήθηκαν μέσα από δουλειές και κρατάνε ακόμα,με αληθινούς και ουσιαστικούς δεσμους.Εδώ φίλους πραγματικους έχω μόνο απ’ το “Θέατρο Σκάλα” που μετά από 2 χρόνια έπαψαν να λέγονται φίλοι και μετονομάστηκαν σε οικογένεια….ευλογημένες φιλίες και σταλμένες από ψηλά.Η Μόνικα, ο Αντρέας, ο Φοίβος και ο Σοφοκλής είναι πλέον δεύτερη οικογένεια για μένα.
Ιωάννα έχεις νοιώσει να σε πολεμούν; Έχεις νοιώσει κακία και ζήλεια να μπαίνουν στον δρόμο σου; Αν ναι, πως τα αντιμετώπισες;
Ναι φυσικά…συνήθως πληγώνομαι, κάποιες άλλες φορες αντιδρώ. Τον τελευταίο καιρό αντιδρώ λιγότερο και πιο διαλλακτικά, ίσως επειδή συνήθισα,ισως επειδή ωρίμασα.
Που βρίσκεις δύναμη στα δύσκολα της ζωής;
Δύναμη παίρνω απ’ τον θεό,την προσευχή,την οικογένεια μου που είναι ό,τι πιο ιερό έχω και κάποιους καλούς (μα μετρημένους στα δάκτυλα) φίλους.
Τελικά Ιωάννα τι κάνει ένα ηθοποιό ΣΠΟΥΔΑΙΟ; Για σένα τι σημαίνει ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ και τι σημαίνει ΗΘΟΠΟΙΟΣ;
Δεν ξέρω τι κάνει ένα ηθοποιό σπουδαίο….τα αποθέματα της ψυχής του και αυτό που καταθέτει στη σκηνή, έτσι νοιώθω. Υποκριτική για μένα είναι λύτρωση. Ηθοποιός για μένα είναι όλα τα συναισθήματα μαζί, μια ανήσυχη ψυχή, ένα πνεύμα που αν δεν πετάξει δεν ησυχάζει….ηθοποιός είναι ότι άπιαστο και ανεξερεύνητο….είναι κάτι ανεξάρτητο, είναι άπειρο….
Το ότι είναι και ο αδελφός σου ηθοποιός σε επηρέαζει καθόλου;
Αντιθέτως, το ήθελα από παιδί ο αδελφός μου να γίνει ηθοποιός επειδή πίστευα στο ταλέντο του που είναι κάτι πολύ μοναδικό και καθαρά δικό του και δεν θυμίζει τίποτα και από κανένα….είναι ευλογία του, από τη φύση θα έλεγα.
Τι αγαπάς να κάνεις στο ελεύθερο σου χρόνο;
Να μένω μόνη μου, να απομονώνομαι, να χάνομαι στις σκέψεις μου, να παλεύω με το εγώ μου, να ζωγραφίζω, να διαβάζω, να ονειρεύομαι, να προσεύχομαι ακόμη πιο πολύ….
Από τη πόλη σου την Λάρνακα τι αγαπάς περισσότερο;
Αυτό που αγαπώ από τη Λάρνακα είναι οι παιδικές μου αναμνήσεις….το σπίτι των γονιών μου πλυμμηρισμένο από γέλια….
Αν η ζωή σου ήταν ένα θεαρικό έργο ποιο θα ήταν;
Δεν ξέρω ποιο θα ήταν…του δίνω εγώ δικό μου τίτλο, θα λεγόταν “Το ήξερα πως θα ‘ρθεις”, την ιστορία την έχω στο μυαλό μου, αλλά δεν θα την αποκαλύψω.
