THE TANKS: 15 WEEKS OF ART IN ACTION
Γράφει η Γιώτα Δημητρίου, (απόφοιτος Θεατρικών Σπουδών)
Ο χώρος, The Tanks, και η έκθεση The Tanks: 15 Weeks of Art in Action, άνοιξε στο Tate Modern του Λονδίνου, στις αρχές του καλοκαιριού που μόλις μας έφυγε. Είναι η πρώτη γκαλερί/μουσείο στον κόσμο που είναι αφιερωμένη μόνο στο Performance Art και Live Art. Όπως έθεσε και μία βρετανική εφημερίδα “το Tate Modern ξεκλείδωσε τα Τάνκς – με αυτή την κίνηση εισάγει το Performance Art και Live Art στον mainstream πολιτισμό”. Για 15 εβδομάδες αυτός ο βιομηχανικός χώρος προσφέρει ένα συγκλονιστικό line-up που περιλαμβάνει τον καλλιτέχνη Sung Hwan Kim από την Κορέα και τα ολοκαίνουργια έργα από τη συλλογή Tate της Lis Rhodes και της Suzanne Lacy – της Lacy το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως “rediscovery” αφού είναι μία εγκατάσταση που σημειώνει την συμμετοχική φεμινιστική εργασία της απο την δεκαετία του 1980, για την εμπειρία των γυναικών στην γήρανση. Στο line-up, συμπεριλαμβάνονται έργα του Edie Peake καθώς και performances χορού απο την χορογράφο Anne Teresa De Keersmaeker. Ακόμα οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν live performances από 40 από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του κόσμου και να μάθουν περισσότερα για το Live Art μέσα από συνομιλίες και συμπόσια και φεστιβάλ “υπόγειου ρεύματος” για τους νέους.
Για εκπαιδευτικούς σκοπούς οι οικογένειες που επισκέπτονται τον χόρο μπορούν να πάρουν ένα RGB Sunset Strip που είναι ένα δωρεάν βιβλιαράκι για όλες τις ηλικίες και ενθαρρύνει την παιχνιδιάρικη εξερεύνηση των οπτικών και φυσικών ιδιοτήτων του κινηματογράφου. Οι φοιτητές και μαθητές καλούντα να πάρουν μαζί τους ένα άλλο βιβλιαράκι, επίσης δωρεάν, που ονομάζεται You are the Artist, You are the Artwork, You are the Audience με σκοπό να χρησιμοποιηθεί μέσα και πέρα από την γκαλερί, με αποτέλεσμα μια άμεση, φυσική και διαδραστική συμμετοχή με τα Τάνκς.
Αγαπημένα κομμάτια:
SUNG HWAN KIM
Ένας από τους πιο βασικούς καλλιτέχνες της γενιάς του, επειδή δουλεύει με ένα τόσο διεπιστημονικό τρόπο (με το βίντεο, το performance, τη ζωγραφική και τη γλυπτική). Για την έκθεση αυτή δημιούργησε μια νέα εγκατάσταση η οποία ανταποκρίνεται στη μοναδική αρχιτεκτονική του χώρου Τάνκς. Στο έργο του, ο καλλιτέχνης παίρνει το ρόλο του σκηνοθέτη, μοντέρ, ερμηνευτή, συνθέτη, ποιητή και αφηγητή, συλλέγοντας τις συναντήσεις, τους ήχους, τις εικόνες και τα γλυπτά από της διάφορες μετακομίσεις του μεταξύ της Σεούλ, του Άμστερνταμ και της Νέα Υόρκης. Αντλώντας από μια πλούσια ιστορία του performance και του κινηματογράφου, το έργο του είναι μια μοναδική μορφή της αφήγησης και διερευνά παράλληλα πολιτισμούς και ιστορίες, όπου η κίνηση, οι άνθρωποι και οι χώροι αποτελούν τη μοναδική “γλώσσα” του, η οποία είναι εμποτισμένη με ακατέργαστη συγκίνηση. Ως εκ τούτου, κάθε εγκατάσταση που δημιουργεί ο καλλιτέχνης αυτός συνήθως ενσωματώνει νέα και παλαιά έργα, που έρχονται μαζί ως ένα χωρικό “σχέδιο” – χρησιμοποιώντας απλά υλικά, όπως ξύλο, γυαλί, κιμωλία, φως, βίντεο και μουσική – τα οποία υλικά φτιάχνουν μια τρισδιάστατη εικόνα μέσα στο χώρο.
SUZANNE LACY – THE CRYSTAL QUILT
Στις 10 Μαΐου 1987 στην Μινεάπολη, 430 γυναίκες άνω των 60 ετών συγκεντρώθηκαν για να μοιραστούν τις απόψεις τους σχετικά με το θέμα της γήρανσης. Προέκυψε ένα performance που μεταδόθηκε ζωντανά από την τηλεόραση και ήταν το αποκορύφωμα του πρόντζεκτ Μινεσότα Whisper, (ένα τριετές δημόσιο έργο τέχνης) που είχε σκοπό την ενδυνάμωση και το να δοθεί φωνή σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας. The Crystal Quilt τώρα υπάρχει με τη μορφή ενός βίντεο – ντοκιμαντέρ, πάπλωματος, φωτογραφίων και ηχητικού υλικού, που μαζί φτιάχνουν τα αρχικά στοιχεία του performance και του ακτιβισμού για ένα τόσο φιλόδοξο έργο που συνδυάσε την κοινωνική ευθύνη με τη δύναμη της αισθητικής.
LIS RHODES – LIGHT MUSIC
Το Light Music σχηματίζεται από δύο προβολές που αντιμετωπίζουν η μια την άλλη, δημιουργώντας ένα καθηλωτικό χώρο ήχου και φωτός. Το έργο αποτελεί την ανταπόκριση του καλλιτέχνη στην έλλειψη προσοχής που δίνεται στις γυναίκες συνθέτες στην ευρωπαϊκή μουσική. Η Rhodes σύνθεσε ένα “σκορ” που αποτελείται από σχέδια που σχηματίζουν αφηρημένα μοτίβα μαύρων και λευκών γραμμών στην οθόνη. Τα σχέδια τυπωμένα επάνω στην οπτική ακμή της λωρίδας του φίλμ. Οι ζώνες του φωτός και του σκότους που περνούν από τον προβολέα “διαβάζονται” ως ήχος, και δημιουργούν μια έντονη μουσική και μια άμεση σχέση μεταξύ της ηχητικής και οπτικής. Το Light Music προβάλλεται σε ένα μουντό δωμάτιο – τα δοκάρια που διασχίζουν ο ένας τον άλλον στο χώρο μεταξύ των δύο προβολέων γίνονται αιθέριες γλυπτικές μορφές, οι οποίες αποτελούνται από φως, σκιά και καπνό.
Ρίξτε μια ματιά στα πιο κατω link:
http://vimeo.com/15520627
http://www.vdb.org/node/3998
http://www.youtube.com/watch?v=C2akHXzPT1I
Τα λέμε την άλλη βδομάδα!
