Γράφει η Ρία Λοϊζου
Θέλω να πάμε πίσω στο χρόνο οι τέσσερις μας και να κάνουμε ένα ταξίδι που θα έπρεπε να είχαμε κάνει χρόνια πριν.
Δεν πειράζει που αργήσαμε, πιάστε με απ’ το χέρι και πάμε να βρούμε αυτά που προσπεράσαμε.
Μην ανησυχείτε, τα εισιτήρια μας είναι χωρίς ημερομηνία και τα κρατάω καλά φυλαγμένα.
Μπείτε λοιπόν στη βαρκούλα μου και ξεκινάμε.
Μην σας τρομάζει που είναι χάρτινη, έχω γράψει πάνω της χιλιάδες φορές το σ’ αγαπώ, για ν’ αντέχει τις φουρτούνες.
Θα σας πάω ταξίδι λοιπόν, ταξίδι πίσω στο χρόνο τότε που ήμουν παιδί.
Ένα παιδί γλυκό, ένα παιδί ζωηρό, ένα παιδί αλλιώτικο, που κάθε φορά που σας έβλεπε γινόταν το βλέμμα του ουράνιο τόξο.
Ένα ουράνιο τόξο που σας τύφλωνε κάθε φορά που το κοιτούσατε, ένα ουράνιο τόξο που σας χρωμάτιζε τις μέρες σας χαριζοντάς σας πολύχρωμες στιγμές.
Συγχωρέστε με αν καποιες φορές σας πλήγωσα, μα δεν είχα αλλο τρόπο να σας αγαπώ. Δεν ήξερα τον τρόπο να σας το πω. Είχα όμως τον τρόπο να βάφω τη θλίψη σας κόκκινη, να της στολίζω τα μαλλιά και να την ξεγελάω.
‘Ένα παιδί ήμουν μόνο, που δεν ήθελε να μεγαλώσει και ακόμα δεν θέλει.
Θέλω να σας πω όλα τα σ’ αγαπώ που έχω στοιβάξει μέσα μου για σας.
Θέλω να πάρετε τα σ’ αγαπώ μου, να τα στρώσετε και να ξαπλώσετε πάνω τους.
Κι εγώ θα ‘ρθω κοντά σας, να σας χαρίσω όλα τα παιδικά χαμόγελα που σας χρωστάω. Αν θέλετε , θα μ’ αφήσετε να σας χαϊδεύω και τα μαλλιά.
Θέλω να μου πείτε παραμύθια με βασιλόπουλα και πριγκίπισσες , μα φροντίστε το τέλος να ‘ναι καλό .
Μην βάλετε δράκους στα παραμύθια σας, τρομάζω εύκολα.
Θα κρεμάσω έναν ήλιο στο κατάρτι της βάρκας κι αν κρυώνετε θα σας φτιάξω ένα γαλάζιο ζακετάκι απ’ τις ανάσες μου να το φορέσετε.
Δεν ξέρω σε πόσα μέρη θα προλάβουμε να πάμε, μα δεν έχει σημασία .
Αν σας αρέσει το ταξίδι θα ταξιδεύουμε συχνά σε τόπους μαγικούς που έχω ζωγραφίσει για σας…
Με αγάπη η πριγκίπισσα σας!