Γράφει η Γιώτα Δημητρίου
Τον τελευταίο καιρό τρέχω. Τρέχω να προλάβω χίλια δυο, να δω κόσμο, να εργαστώ εθελοντικά στο Α ή Β και ανάμεσα στα τρεχάματα πίνω καφέ με ανθρώπους που σημαίνουν κάτι για το μυαλό και την καρδιά μου.
Ξαφνικά, μέσα σε όλο αυτό το “τρέξιμο”, κάποιος από μηχανής Θεός, ξεχώρισε τους πρωταγωνιστές από τους κομπάρσους της ζωής μου. Για δες θαύματα μέσα στα τόσα πράγματα: Κάποιοι κομπάρσοι μας προέκυψαν πρωταγωνιστές και τούμπαλιν. Κάποιοι πρωταγωνιστές υποβαθμίστηκαν σε κομπάρσους.
Κι όμως, νιώθω πως όλα βρίσκουν τον δρόμο τους, παρόλα τα χίλια δύο που κάνουν πάρτυ μέσα στο κεφάλι μου τώρα τελευταίως (“να προλάβω να κάνω τη συνέντευξη για την εκπομπή της Χριστίνας, πριν από τις 5 που έχω δουλειά για το Skala Times”, “να διαβάσουμε για τον Nozick και τον Rawls και να κάνουμε τις συγκρίσεις πριν παραδώσει το μάθημα η Έλενα”, “να προετοιμαστούμε όσο καλύτερα γίνεται για τα εγκαίνια με την Ελένη”, “να ενημερώσω τους φίλους μου στο Λονδίνο ότι τελικά δεν πήρα την δουλειά της ανταποκρίτριας του ΚΥΠΕ στο Λονδίνο” , “να συναντηθώ με….”).
Τελικά εκείνο το κλισέ που διάβασα σε ένα βιβλίο της Louise Hay που λέει ότι το μέσα μας πολλές φορές δεν επηρεάζεται από εξωτερικούς παράγοντες είναι αληθινό. Μπορεί το έξω να είναι ένα κράμα τρεχάματων και χίλιων δυο άλλων καταστάσεων, αλλά μέσα σου να βασιλεύει η απόλυτη ησυχία και γαλήνη. Ίσως να συντείνουν και αυτές οι ανακατατάξεις ανθρώπων που γίνονται στη ζωή μου. Ναι, τελικά ίσως να ευθύνεται αυτή η αποκάλυψη, να παίρνουν όλοι το βαθμό αξιώματος που τους αρμόζει (στη ζωή μου). Δεν ξέρω. Δεν είμαι φιλόσοφος να το αναλύσω το ζήτημα. Αν και παρακολουθώντας την Έλενα μου να σπουδάζει φιλοσοφία, σκέφτομαι (σοβαρότατα), κάποια στιγμή, να ξεκινήσω ένα μεταπτυχιακό στη φιλοσοφία. (Κάποιοι από εμάς δεν θέτουν ποτέ την ηλικία ως κριτήριο για σπουδές).
Τρεχάματα λοιπόν, πολλά. Επιπλέον, μια ανασφάλεια για το αύριο. (Μεταξύ μας, κάμποση ανασφάλεια). Κι όμως, ένας τόσο γαλήνιος και γεμάτος εσωτερικός κόσμος, που σε κάνει να απορείς. Χμ….Ίσως να φταίει η αγάπη. Ίσως όταν είσαι γεμάτος από αυτήν, όλα τα άλλα να είναι ασήμαντα…..για προσάναμα.
