Γράφει η Ρία Λοϊζου
Δεν είναι πολύ ξεπερασμένη τελικά αυτή η γιορτή στην Κύπρο; Δεν έχει το σωστό καιρό (Χριστούγεννα χωρίς χίονια δε λέει). Δεν έχει τα σωστά λεφτά. Δεν έχει το σωστό κόσμο. Ούτε καν τη σωστή μελαγχολία δεν έχει. Ξέρεις, αυτήν την δημιουργική. Τίποτα δεν είναι όπως στη Νέα Υόρκη. Λέμε τώρα. Τέλος πάντων, έχω παλέψει πολύ για να μην αφήσω την καντίφλα να με επηρεάσει. Από χθες δηλαδή που βρέθηκα ένα βήμα πριν την οριστική υπερκόπωση και αναγκαστική απόσυρση. Στο μεταξύ όποιον κι αν παίρνω (στο τηλέφωνο) μου λέει ότι όλη μέρα είναι σπίτι με πυτζάμες. Χριστούγεννα με πυτζάμες; Περί ορέξεως…Κι επειδή το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι εδώ και επειδή με έπιασαν οι καλοσύνες μου σκέφτομαι πως είναι δυνατόν οι άνθρωποι να έχουμε αναπτύξει τέτοιες συμπεριφορές. Συμπεριφορές που μόνο εγωκεντρισμό και κακία υποδηλώνουν. Λες και κάποιος μας έχει δώσει το αλάθητο και ό,τι κάνουμε το θεωρούμε σωστό. Θα ήθελα πάρα πολύ ο κόσμος αυτός να είναι πιο ρομαντικός. Όχι με την ροζ έννοια. Αλλά με μια πιο ουσιαστική επαφή. Αυτό το γράφω για να θυμάμαι κι εγώ η ίδια πως αν κάτι εύχομαι στη ζωή μου κι αν μια ευχή στέλνω στους άλλους είναι η σχέση με τους ανθρώπους να είναι ουσίας κι όχι προβολής ενός σαπισμένου εγώ. Σχέση συμπόρευσης. Κι αυτό δεν είναι υπεράνω, είναι επιθυμία και προσπάθεια και αξία.
Καλά Χρηστούγεννα σε όλους αγαπένοι μου! Με το καλό να ορίσει ο νέος χρόνος! Καλές ζωές.
Y.Γ 21.12.12 και όχι δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. ´Ομως η σημερινή μέρα δεν παύει να είναι σημαντική. Σύμφωνα με τους Μάγια και τη μαμά μου, σήμερα κλείνει ένας πολύ μεγάλος κύκλος. Αυτό σημαίνει πως, από αύριο αρχίζει ένας καινούριος. Και αυτό δεν μπορεί παρά να είναι καλό! New era!
