Από τη Λάρνακα βρέθηκε στη Νότιο Αφρική. Η μεγάλη του αγάπη είναι η φωτογραφία και δουλειά του μπορεί να βρει κανείς στην ιστοσελίδα του www.superimpose.co.za. Παράλληλα ασχολείται και με την υποκριτική και πρωταγωνιστεί σε καθημερινή τηλεοπτική σειρά στη Νότιο Αφρική. Ο Γιώργος Χρίστου συνομιλεί με το διαδικτυακό περιοδικό της πόλης του και μας τονίζει πως “έχουμε υποχρέωση και χρέος να διατηρούμε την πίστη μας στα όνειρα μας και προπάντων να διατηρούμε το πάθος”.
Της Γιώτας Δημητρίου
Γιώργο κατάγεσαι από την Λάρνακα. Σήμερα σε βρίσκουμε στη Νότιο Αφρική, ποιοι λόγοι σε οδήγησαν εκεί;
Βασικά…ερωτεύτηκα! (Χαμογελά). Βρήκα τον άνθρωπο, το κορίτσι, που ήθελα να μοιραστώ μαζί της το υπόλοιπο της ζωής μου. Γνωριστήκαμε στη πόλη μου, τη Λάρνακα. Δεν ήξερα πως μπορούσα να συνεχίσω τη ζωή μου και πως στην Νότιο Αφρική, αλλά άρπαξα την ευκαιρία και το ρίσκο και μετανάστευσα στην Νότιο Αφρική. Συγκεκριμένα στο Johannesburg.
Τι έχεις σπουδάσει;
Σπούδασα film theory στο Πανεπιστήμιο York στο Τορόντο του Καναδά. Με ειδίκευση Historian of Film and cinema. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου συνειδητοποίησα ότι δεν ήθελα να εργαστώ ως Ακαδημαϊκός. Έτσι συνέχισα στο Academy of design and technology film school, όπου ασχολήθηκα με σκηνοθεσία και σεναριογραφία.
Γιατί ακολούθησες το συγκεκριμένο κλάδο σπουδών;
Χμ….για να δούμε το γιατί….Από τότε που ήμουν παιδί είχα πλούσια φαντασία. Δημιουργούσα κόσμους μέσα στο κεφάλι μου. Η φαντασία μου γεννούσε πάντα ένα ερωτηματικό “τι θα γινόταν αν…” Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι αυτή τη φαντασία έπρεπε να την χρησιοποιήσω ως εργαλείο. Αν κοιτάξουμε γύρω μας, θα δούμε ότι τα περισσότερα πράγματα γεννήθηκαν χάρις στην φαντασία κάποιου. Κάπως έτσι ήθελα να μοιραστώ και τη δικιά μου φαντασία που θα γινόταν δημιουργία. Με την ελπίδα να εμπνεύσω και ίσως να βοηθήσω κάποιους.
Μικρός τι ήθελες να γίνεις;
Όταν ήμουν παιδί; (Γέλια) Κοίταξε ήμουν πολύ φιλόδοξο παιδί. Ήθελα να γίνω επιστήμονας και να ανακαλύψω το φάρμακο για την αθανασία! Ανοησία;
Γιώργο ασχολείσαι με την φωτογραφία. Που μπορεί να δει κάποιος δουλειά σου;
Ασχολούμαι με την φωτογραφία εδώ και χρόνια, σε αυτό βοήθησαν και οι σπουδές μου. Δουλειά μου μπορεί να δει κάποιος στην ιστοσελίδα μου www.superimpose.co.za καθώς και στο facebook και στο twitter μου με το όνομα superimposed.
Εκτός από την φωτογραφία ασχολείσαι και με την υποκριτική;
Έχω ένα ρόλο ως ηθοποιός σε ένα τοπικό τηλεοπτικό σήριαλ, με τίτλο “Inkaba”. Δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ με την υποκριτική αλλά το είδα ως πρόκληση και ως μια εύκαιρία να αναπτύξω αυτή την πλευρά του χαρακτήρα μου .
Έχεις κάνει κάποιες εκθέσεις φωτογραφίας;
Ακόμη δεν έχω κάνει, αλλά σχεδιάζω να κάνω μία μέσα στο 2013 στο Sandton Gallery. Θα έχει τίτλο ‘Shock Value, from a Person in Transit’ και θα είναι κομμάτι από τις προσωπικές μου εμπειρίες ζωής που θα εκφράζονται μέσω των φωτογραφιών μου.
Το ενδεχόμενο να επιστρέψεις Κύπρο υπάρχει; Να κάνεις κάποια έκθεση στη Κύπρο;
Μαζί με τη σύζυγο μου την Angelique δεν αποκλείσαμε ποτέ το ενδεχόμενο να μετακομίσουμε Κύπρο. Όσον αφορά για έκθεση φωτογραφίας στη Κύπρο φυσικά και θα το ήθελα να γίνει κάποια στιγμή. Αν είχα να επιλέξω θέμα για έκθεση στη Κύπρο θα είχε να κάνει με τον μύθο της Αφρικής τον οποίο εγώ ζω. Έτσι θα άνοιγα ένα παράθυρο στο κυπριακό κοινό για έναν άγνωστο γι αυτο κόσμο.
Τι πεθυμάς από τη Κύπρο και από τη πόλη σου την Λάρνακα; Τι θυμάσαι πιο έντονα από τα παιδικά και εφηβικά σου χρόνια;
Τι πεθυμώ….Τους γονείς μου, τους παιδικούς μου φίλους, το ζεστό καλοκαίρι, τον καιρό, την παραλία, το πόσο κοντινές είναι οι αποστάσεις για τα πάντα, τα αρτοποιεία….Από τα εφηβικά μου χρόνια στη Κύπρο θυμάμαι τις ανέμελες καλοκαιρινές νύχτες όταν μαζί με τους φίλους μου διασκεδάζαμε, κάναμε beach parties, ξενυχτούσαμε και λίγο πριν πάμε για ύπνο ήταν παράδοση να αγοράσουμε σάντουιτς από τα αυτοκίνητα που πουλούσαν σάντουιτς…Σοβαρά, αυτό που τώρα συνειδητοποιώ είναι ότι εκείνα τα χρόνια, χτίζαμε (χωρίς ουσιαστικά να το ξέρουμε) τις βάσεις για φιλίες που διαρκούν μια ζωή. Δυνατές φιλίες, που ούτε ο χρόνος, ούτε οι αποστάσεις μπορούν να επηρεάσουν. Κάποιοι από εμάς παντρευτήκαμε, κάποιοι άλλοι απόκτησαν και παιδιά, αλλά όσος καιρός κι αν περάσει, όταν συναντηθούμε, είναι σαν να μην έφυγα ποτέ από την Κύπρο. Αυτό το νιώθω κάθε φορά που συναντιόμαστε και σκέφτομαι πως μπορεί να ζω στον Johannesburg, αλλά είναι σαν να μην ζω μακριά. Αυτά τα θαύματα κάνει η αληθινή φιλία και οι αληθινές σχέσεις.
Η ζωή στη Νότιο Αφρική πως είναι; Είναι επικίνδυνα όπως λένε;
Το να ζεις στη Νότιο Αφρική είναι όμορφο. Η χώρα είναι γεμάτη ζωή. Μπορείς να οδηγήσεις και να βρεθείς σε ένα μέρος με σπάνια και εξωτικά ζώα. Γι αυτό άλλωστε και τα περισσότερα ντοκυμαντερ σχετικά με την άγρια ζωή και ζώα γυρίζονται εδώ. Κι ο καιρός είναι πολύ καλός, όχι πολύ κρύοι χειμώνες, ωραία ζεστά καλοκαίρια. Επικίνδυνα; Δεν είναι τόσο όσο οι περισσότεροι πιστεύουν. Τα πράγματα εδώ λειτουργούν με τη λογική: Αν θα βρεθείς σε κακόφημη περιοχή και έχεις το παράθυρο σου ανοικτό, τότε σημαίνει πως πας γυρεύοντας. Υπάρχουν κανόνες, τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνεις. Αν τους ακολουθείς δεν διατρέχεις κίνδυνο. Αν όχι….
Τι διαθέτει η Νότια Αφρική που δεν έχει η Λάρνακα και θα ήταν καλό να αποκτήσει;
Ταπεινότητα. Στη Λάρνακα μεγάλωσα, είναι η πόλη μου, πήγα σχολείο εκεί, πήγα στρατό και ξέρω πως καταντούμε κάποτε. Η νοοτροπία μας να κολλάμε στα υλικά αγαθά και ψεύτικες περηφάνιες όταν πρόκειται για το κοινωνικό στάτους, δεν είναι κάτι το καλό. Ψάχνουμε για ένα φίλο, σύντροφο και τον κρίνουμε ανάλογα με τα υλικά του αποκτήματα και ανάλογα με το πως ντύνεται! COME ON!
Αγαπημένες σου συνήθειες και χόμπυ; Διαβάζεις; Αγαπημένα βιβλία;
Χόμπυ…έχω αρκετά. Η φωτογραφία είναι το νούμερο ένα. Επίσης τρέξιμο, scuba-dive,photo-manipulation, playstation 3. Αγαπημένα βιβλία : “The complete collection of his life teachings” του John G. Lake , “Screw it Lets Do it” του Richard Branson, “Unmerited Favor” του Joseph Prince και την βίβλο.
Το δικό σου μήνυμα σε αυτούς που θέλουν να κυνηγήσουν τα όνειρα τους εκτός Κύπρου;
Θα ήθελα να τονίσω, με την ευκαιρία που μου δίνεται μέσω αυτής την συνέντευξης, σε όλους τους αναγνώστες και ενδεχομένως καλλιτέχνες που μας διαβάζουν, ότι μερικές φορές αυτό που έχουμε στο μυαλό μας αργεί να γίνει. Αλλά όταν βλέπουμε ότι δεν γίνεται δεν πρέπει να χάνουμε την πίστη μας, ούτε να ξεχνάμε τον στόχο μας. Μερικές φορές ο Θεός σε οδηγεί σε διαφορετικά μονοπάτια μέχρι να σε οδηγήσει εκεί που θες. Είναι όλα μέρος της διαδικασίας για μάθηση. Έχουμε υποχρέωση και χρέος να διατηρούμε την πίστη μας στα όνειρα μας και προπάντων να διατηρούμε το πάθος. Επίσης, αν κάνεις κάτι για τα λεφτά ή για το θεαθήναι (ιδιαίτερα στη τέχνη) η δουλειά σου θα χάσει κάθε αξία στην πορεία. Η δουλειά του καλλιτέχνη πρέπει να είναι κομμάτι του εαυτού του. Τέλος, να απολαμβάνετε ότι κι αν κάνετε κι όλα τα άλλα θα ακολουθήσουν!
Αν η ζωή σου ήταν κινηματογραφική ταινία ποια θα ήταν;
Θα ήταν δυο: “A Man on Fire” με σκηνοθέτη τον Ridley Scott και “Last Samurai” με σκηνοθέτη τον Edward Zwick.
