Γράφει η Μαλβίνα Ιωάννου
Τα πρώτα βράδια του ’13 δεν την αφήνουν να κοιμηθεί. Όχι από γλέντια και ξενύχτια, αλλά από σκέψεις.
Οι πιο πιστοί της φίλοι, τα βιβλία της, τα εκατοντάδες βιβλία της, την κοιτούν με θλίψη. Τραβάει ένα στην τύχη. Οριάνα Φαλάτσι. “Οργή και Περηφάνια”. Πόσο άλλαξε η Οριάνα από το “Βιετνάμ” της μέχρι αυτό της το βιβλίο! Από αριστερότατη σε δεξιότατη.
Σκέφτεται πως ένα από τα πιο αγαπημένα της βιβλία είναι το “Ένας άντρας”, κι αυτό της Φαλάτσι. Το βιβλίο που έκανε διάσημο τον Αλέκο Παναγούλη στα πέρατα της γης.
Και το άλλο, το συγκλονιστικό “Γράμμα σ’ ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ” το οποίο η Φαλάτσι έγραψε όταν εγκυμονούσε (λίγο πριν κάνει έκτρωση).
Τα πρώτα βράδια του ’13 την βρίσκουν να ξενυχτά. “Δεν έπρεπε να τον ερωτευτώ τόσο. Δεν θα έπρεπε να του εκφράσω τα όσα νιώθω. Δεν…” σκέφτεται.
Κι όμως θα μπορούσε να είχε γραφτεί αλλιώς η ιστορία τους. Αν κι εκείνος ένιωθε κάτι γι αυτήν. Αν δεν ήταν απαθής μπροστά στην αποκάλυψη της “ειμαι ερωτευμένη μαζί σου”.
Θα μπορούσε να είχε γραφτεί διαφορετικά η ιστορία τους.
Το ίδιο και η ιστορία της Οριάνας Φαλάτσι, θα μπορούσε να είχε γραφτεί διαφορετικά. Αν κρατούσε το παιδί της τότε που ήταν έγκυος. Ένα παιδί πάντα αλλάζει την πορεία μιας γυναίκας. Αν επίσης δεν άλλαζε ιδεολογίες.
Μα οι ζωές δεν μετριούνται με τα “θα μπορούσε να…”.
Οι ζωές μετριούνται με τα γεγονότα, μάτια μου.
Τα πρώτα βράδια του ’13 την βρίσκουν να ξενυχτά με τα βιβλία της, αυτά της Φαλάτσι και άλλων κλασικών και νέων συγγραφέων.
Κι όμως, αλήθεια, θα μπορούσε να είχε γραφτεί διαφορετικά η ιστορία τους.
Καλή χρόνια, καλές νέες αρχές.
