*Τη Στήλη “Be My Guest” γράφουν αναγνώστες του Skala Times, στείλτε το δικό σας άρθρο στο email info@skalatimes.com
Και εκεί που όλα κυλούσαν ήσυχα και ήρεμα ξάφνου εισβάλλει στο σπίτι σου ένας ληστής, οπλοφορεί, σου βάζει το πιστόλι στον κρόταφο και σου δηλώνει -δεν σε ρωτά- “Μου δίνεις τα λεφτά σου ή σε σκοτώνω″.
Ακόμα και αν το πιστόλι είναι ψεύτικο, εσύ θα δώσεις τα λεφτά σου, γιατί εκείνη τη στιγμή δεν το γνωρίζεις και είναι η μόνη δυνατή επιλογή που έχεις. Έρχεται η «σωτήρια λέμβος» της κυβέρνησης Αναστασιάδη, Γερμανία, στη χώρα σου, σου βάζει πάμπολλες φορές το πιστόλι στον κρόταφο,“Σου κλέβω τα λεφτά σου η σε σκοτώνω″. Τα δίνεις;
Δεν είμαι ούτε οικονομολόγος για να αναλύσω το οικονομικό κατήφορο που διανύει η χώρα μου χρησιμοποιόντας έννοιες μαθηματικές, ούτε και ειδήμων στην δικαιοδοσία για να αποδώσω με τόση ευκολία ευθύνες παντώς
ταυτότητας διατυπώνοντας βαθυστόχαστα συμπεράσματα. Προσωπικά, δεν με ενδιαφέρει για αυτούς που ήξεραν και πρόλαβαν να μεταφέρουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, ούτε γι αυτούς που χάνουν λίγες χιλίαδες από τα εκατομμύρια τους, αυτοί θα είναι και αύριο βολεμένοι. Με νοιάζει γι αυτούς που εργάστηκαν τίμια μια ολόκληρη ζωή, που φύλαγαν κάποια χρήματα στην άκρη για να νιώθουν μια ασφάλεια την στιγμή που θα προκύψει μια ανάγκη, για τους ηλικιωμένους που έμειναν οι συντάξεις τους στις τράπεζες και οι πιστωτικές είναι άγνωστες σ αυτούς, για όλους αυτούς που αύριο θα μείνουν χωρίς δουλειά, για όλους αυτούς που θα πληρώσουν το τίμημα πολύ βαρύτερα από την πλουτοκρατία. Για την εργατική τάξη και τους άλλους εργαζόμενους, για αυτούς που πλήττονται πραγματικά από το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα στο οποίο ζούμε, που θα πληρώσουν και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, μιας κρίσης που δεν έχει ρίζες στον υψηλό τραπεζικό δανεισμό, αλλά στη βασική αντίθεση του καπιταλισμού, δηλαδή, στην αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και τον ατομικό τρόπο ιδιοποίησης των αποτελεσμάτων της, μια κρίση που γεννήθηκε και τράφηκε από το ίδιο το σύστημα,την οποία η άρχουσα τάξη επιχειρεί να μεταφέρει στα λαϊκά στρώματα προκειμένου να ξεφύγει, πρόσκαιρα, από αυτήν, δημιουργώντας όμως ταυτόχρονα τις προϋποθέσεις, για τον ερχομό της επειδή οι κεφαλαιοκράτες ποτέ δε θα παραιτηθούν από τις επιδιώξεις τους, απο τα συμφέροντα τους, γιαυτό σου λένε να παραδωθείς, για να σε σώσουν. Αν νομίζεις πως η μιζέρια στην Ελλάδα ή τα γεγονότα που αναφέρω είναι ουτοπικά η μακρινά, άνοιξε την τηλεόραση σου, άκουσε τις λέξεις, κοίταξε δίπλα σου, έξω από τη βουλή, στη γειτονιά σου, οφείλεις να γνωρίζεις, οφείλεις να αντισταθείς. Αυτός ο τόπος δε σηκώνει δεύτερες και τρίτες προδοσίες, δεν σηκώνει άλλη εκμετάλλευση. Αυτός ο τόπος είναι περήφανος, εχει αξιοπρέπεια. Οχι δεν τα δίνουμε τα λεφτά μας, κύριοι Σαρρή, Αναστασιάδη και λοιποί. Ούτε τα λεφτά μας ούτε τον τόπο μας.
Χαμογελάμε μέσα μας. Αυτό το χαμόγελο, το κρύβουμε τώρα.
Παράνομο χαμόγελο, όπως παράνομος έγινε κι ο ήλιος, παράνομη και η αλήθεια. Κρύβουμε το χαμόγελο, όπως κρύβουμε στην τσέπη μας, τη φωτογραφία της αγαπημένης μας, όπως κρύβουμε την ιδέα της λευτεριάς, ανάμεσα στα δυο φύλλα της καρδιάς μας. Όλοι εδώ πέρα έχουμε έναν ουρανό και το ίδιο χαμόγελο. Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν. Αυτό το χαμόγελο, κι αυτόν τον ουρανό, όμως δεν μπορούν να μας τα πάρουν!
Ανώνυμη Σκαλιώτισσα, Κ.Φ
