Γράφει ο David Fowles
david@skalatimes.com
Που είναι η πίστη σήμερα που την χρειαζόμαστε περισσότερο περισσότερο από κάθε άλλη φορά; Όταν ήμασταν μικροί θυμάμαι την γιαγιά, την θεία, την μαμά, να μας θυμίζουν πάντα τον Θεό και να μας γεμίζουν με πίστη. Πού είναι εκείνη η πίστη σήμερα; Μήπως τελικά την χάσαμε την πίστη μας; Όλες αυτές οι κουβέντες από ανθρώπους, να πάμε να σπουδάσουμε να έχουμε μια καλή δουλεία, να βλέπουμε το κρατικό κανάλι και άλλες διαφημήσεις, μας γέμισαν τόσο πολύ με «πελλάρες» και αηδίες που χάσαμε την όρεξη για ζωή; Μήπως καθόμαστε όλη μέρα και «απολαμβάνουμε» την ζωή μας και τεμπελιάσαμε τόσο που λέμε στον εαυτό μας ότι «έτσι είναι η ζωή», απλά και μόνο για να βολευόμαστε και τελικά να μην ζούμε;
Μια ματιά στα παιδιά θα μας πείσει. Αν παρατηρήσουμε τα παιδιά, αν πραγματικά ακούσουμε τα παιδιά, αν ακούσουμε όχι κατά ανάγκη τις λέξεις που λένε, αλλά τη σημασία που κρύβουν όλα όσα λένε, θα δούμε ένα κόσμο όπως τον φανταζόμασταν. Αλλά φαίνεται μεγαλώσαμε… Και όμως πάντα κοιτάμε πίσω… Αυτά που σκεφτόμασταν τότε φαίνονται τόσο ξεκάθαρα, τόσο σωστά, τόσο καλύτερα.
Επίσης, τα παιδία, μιλούν με τόση πίστη! Με τόση δύναμη, με τόση σιγουριά! ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΞΕΡΟΥΝ! Δεν ξέρει ο Παπαδάκη ή ο Αναστολάκης ή ο «ειδικός». Μόνο και μόνο από το χαρτί στην πράξη δεν είναι το ίδιο, αλλά στο χαρτί αυτά τα πράγματα δεν γράφονται. Και αν γραφτούν θέλει φώτιση και για να τα γράψεις και για να τα καταλάβεις. Φωτισμένα είναι τα παιδιά και έτσι πρέπει να γίνουμε και εμείς, το λέει ο ίδιος ο Χριστός. Όχι ο δάσκαλος ή το σύστημα που μας λέει να μεγαλώσουμε. Να πάρουμε ευθύνες ΝΑΙ, αυτό το νοιώθουμε, αλλά να μεγαλώσουμε; Να κρατάμε τσάντα και να βάζουμε κοκκινάδι; Να οδηγούμε ακριβό αυτοκίνητο και την ίδια ώρα να μην έχουμε μεγαλώσει στα πιο σημαντικά πράγματα της ζωής; Κάπως μπερδεμένες μου φαίνονται οι ιδεολογίες σήμερα. Ότι μας δείξει η τηλεόραση, το απορροφάμε και «κορτώνουμε» ότι είμαστε unique. Εν η πελάρα που μας δέρνει. Όπως τα αγγουράκια κυβερνούμε αυτή την γη. Η γιαγιά μου θα τα κατάφερνε καλύτερα. 
Αυτά τα παιδιά, λοιπόν, ξέρουν. Ξέρουν επειδή νοιώθουν περισσότερο. Ξέρουν επειδή παρατηρούν. Ξέρουν επειδή είναι ταπεινά και αυτό τα βοηθά να ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ. Καταλάβουν επειδή είναι ταπεινά, δεν έχουν κόμπλεξ και σκέψεις κατωτερότητας ή ανωτερότητας, για να τα διεστραβλώνουν τα πράγματα. Και έχουν ΠΙΣΤΗ. Πιστεύουν την ζωή επειδή την ζουν αληθινά. Είναι ΕΔΩ! Πιστεύουν τα μάτια τους και τα αυτιά τους. Σε κοιτούν με τόση πίστη! Είναι αξιοθαύμαστα! Τόση πολύ πίστη! Επειδή βιώνουν την αλήθεια και την πραγματικότητα.
Που είναι η αλήθεια σήμερα; Ποια είναι η πραγματικότητα; Που είναι η ΠΙΣΤΗ;
