Γράφει η Ψυχοθεραπεύτρια/ Υπνοθεραπεύτρια Κλαίρια Δεσπότη (BSc Psychology, MACP (Μaster’s in Counselling Psychology), Dip. Clinical Hypnotherapy, NGH, GHR reg., Dip. CVGB (Virtual Gastric Band Hypnosis), Hypnobirthing&Hypnofertility practitioner, WILL-STOP Hypnotherapy, Dip. Stress&Anger Management Coaching, Tηλέφωνο 99901858.Email: kleria@skalatimes.com
Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κοινωνικό ον. Η συναναστροφή με άλλους είναι βιολογική ανάγκη. Κι όταν συναναστρεφόμαστε αναπόφευκτα και μετά χαράς δίνουμε και παίρνουμε, από συναισθήματα, μέχρι και υλικά αγαθά. Και είναι ανθρώπινο ατού να βοηθάμε αυτούς που έχουν ανάγκη, όταν μπορούμε κι έχουμε τις δυνατότητες. Ακόμα κι όταν κάποιος που δεν γνωρίζουμε πνίγεται στη θάλασσα σίγουρα εφόσον μπορούμε θα βουτήξουμε να τον σώσουμε.
Το αίσθημα της αλληλεγγύης υποστηρίζεται ότι το φέρνουμε μαζί μας. Δεν είναι κάτι που μαθαίνουμε μόνο από τους γονείς και το περιβάλλον μας. Στο πλαίσιο ψυχολογικών πειραμάτων που διεξάχθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Stanford παρατηρήθηκε ότι παιδιά 2 ετών συμπεριφέρονταν αλτρουιστικά μεταξύ τους. Το ένα παιδί βοηθούσε το άλλο στην διεκπεραίωση του πειράματος χωρίς καν να τους έχει ζητηθεί. Έτσι οι ερευνητές υποστηρίζουν πως τα συναισθήματα της αλληλεγγύης και του αλτρουισμού είναι έμφυτα στον άνθρωπο.
Εξάλλου, όταν διαθέτουμε χρόνο και ενέργεια για να βοηθούμε άλλους μπορεί ενδεχομένως να ωφελήσει την υγεία μας και να επιμηκύνει τη ζωή μας. Πιο παλιές μελέτες αναγνώρισαν ότι η απομόνωση και το άγχος συμβάλλουν σε κακή υγεία και πρόωρο θάνατο. Πρόσφατες μελέτες όμως ανακάλυψαν και ότι η υποστήριξη και βοήθεια από και προς άλλους συνανθρώπους μας, μας προστατεύει και από τον αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας κυρίως λόγω του άγχους.
Συγκεκριμένα, έπειτα από πενταετή παρατήρηση των συνηθειών 846 εθελοντών, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι, όταν οι συμμετέχοντες αντιμετώπιζαν αγχωτικές καταστάσεις (προβλήματα υγείας, οικονομικές δυσκολίες, ανεργία κτλ), ενώ ταυτόχρονα συνήθιζαν να βοηθούν το διπλανό τους, είχαν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν σοβαρά προβλήματα υγείας από εκείνους που δεν ήταν ιδιαίτερα αλληλέγγυοι. Περισσότερη αλληλεγγύη και αλτρουιστικές πράξεις μειώνουν λοιπόν τα προβλήματα υγείας που συνδέονται με το άγχος.
Πέρα λοιπόν από το να πράττουμε για το ‘καλό της ψυχής μας’, αυτά τα ευρήματα μας δίνουν ένα ακόμη κίνητρο για να γίνουμε περισσότερο δραστήριοι και ευαίσθητοι απέναντι σε αυτούς που έχουν ανάγκη τη βοήθεια μας. Στην χώρα μας, με όλα αυτά που γίνονται γύρω μας, και την οικονομία μας να καταρρέει, οι πολίτες που δρουν αλτρουιστικά με στόχο να ανακουφίσουν έστω και λίγο τον διπλανό τους, αυξάνονται συνεχώς.
Φυσικά αυτός που μπορεί και δίνει δεν περιμένει κάποιο αντάλλαγμα. Σίγουρα η πιο σημαντική ανταμοιβή είναι η ηθική ικανοποίηση που νιώθουμε όταν προσφέρουμε σε αυτούς που έχουν ανάγκη. Όμως όπως αναφέραμε πιο πάνω αυτός που λειτουργεί αλληλέγγυα φαίνεται να έχει και καλύτερη υγεία. Οι καιροί και τα δεδομένα στη χώρα μας το απαιτούν. Κάτι μικρό για μας μπορεί να είναι κάτι τεράστιο για την οικογένεια που μένει ακριβώς δίπλα μας. Ας κοιτάξει ο καθένας μας να δει αν μπορεί και τί μπορεί να δώσει. Μπορεί να είναι ένα γάλα, ένα ψωμί, ένα παλιό ψυγείο που κάθεται καιρό στο γκαράζ του σπιτιού μας. Μπορεί να είναι ρούχα που έχουμε στο ερμάρι μας χρόνια τώρα και δεν λέμε να αποχωριστούμε ασχέτως αν δεν τα ξαναφορέσουμε ποτέ. Αν κοιτάξουμε θα βρούμε 5 πράγματα που είναι πλέον άχρηστα για εμάς και χρήσιμα και πολύτιμα για κάποιους άλλους.
Αν δώσει ο καθένας μας από κάτι μικρό , το μικρό θα γίνει τεράστιο. Ας μην περιμένουμε να δώσουν οι άλλοι όμως. Μην επαναπαυόμαστε στην αλληλεγγύη των άλλων, όσοι κι αν είναι αυτοί. Όλοι όσοι μπορούμε να προσφέρουμε έχουμε καθήκον να κινητοποιηθούμε. Για τους παππούδες, τους γονείς και το μέλλον των παιδιών μας. Έξαλλου η ζωή είναι ρόδα. Δεν είναι έτσι που λένε; Ότι δώσεις θα πάρεις, κι αν δεν είναι από την ίδια πηγή στην οποία έδωσες θα είναι από αλλού. Ας προσφέρουμε στον δίπλα μας που το έχει ανάγκη. Ας δείξουμε τη μεγαλοψυχία μας …
(Όσοι θέλετε να βοηθήσετε και δεν γνωρίζετε πού και πώς μπορείτε να αποταθείτε στα Κοινωνικά Παντοπωλεία στην πόλη σας, στους κατά τόπους Γραφεία Ευημερίας, στο Σωματείο “Μάνα” που βοηθά τις εργαζόμενες μητέρες και τις άπορες οικογένειες, μπορείτε επίσης να εργαστείτε ως εθελοντές και άλλα πολλά. Φτάνει να υπάρχει η θέληση και η διάθεση για προσφορά).