Γράφει η Ψυχοθεραπεύτρια/ Υπνοθεραπεύτρια Κλαίρια Δεσπότη (BSc Psychology, MACP (Μaster’s in Counselling Psychology), Dip. Clinical Hypnotherapy, NGH, GHR reg., Dip. CVGB (Virtual Gastric Band Hypnosis), Hypnobirthing&Hypnofertility practitioner, WILL-STOP Hypnotherapy, Dip. Stress&Anger Management Coaching, Tηλέφωνο 99901858.Email: kleria@skalatimes.com
“Στην αριθμητική του έρωτα ένα κι ένα κάνουν ένα. Κι ένα μείον ένα τίποτα”. Τι συμβαίνει όμως όταν τελικά μόνο ο ένας από τους δύο ξέρει αυτή την “μαθηματική” εξίσωση; Πόσοι συγγραφείς, ποιητές, συνθέτες αλλά και ζωγράφοι έχουν εμπνευστεί και έχουν γράψει για αυτή ακριβώς την εξίσωση, του ανεκπλήρωτου, ή αλλιώς μονόπλευρου έρωτα;
Ο μονόπλευρος έρωτας, όπως εύστοχα μου είπε ένας φίλος, είναι σαν να ψάχνεις την όαση μέσα σε μια έρημο που μόλις άρχισες να διασχίζεις, τελικά καταλήγεις σε ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις, μέχρι που συνειδητοποιείς ότι η όαση δεν ήταν παρά μόνο ένα παιχνίδι του μυαλού σου. Είναι σαν να ζητάς να σε κοιτάξει στα μάτια ένας άνθρωπος που δε βλέπει, ή να ζητάς να ακούσει το τραγούδι σου κάποιος που δεν μπορεί να ακούσει.
Το να είσαι ερωτευμένη/ος με κάποιον/α, χωρίς ανταπόκριση αναπόφευκτα φέρνει μαζί του πολλή αγωνία, αλλά σίγουρα και συναισθηματική ταλαιπωρία. Όταν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος και της αγάπης σου σε βλέπει απλά σαν φίλη/ο (σε μερικές περιπτώσεις ούτε καν αυτό), δεν σου αφήνει και πολλές επιλογές, εκτός από το να ονειρεύεσαι και να ερωτεύεσαι μόνη/ος. Αυτό σίγουρα μετά από ένα σημείο καταντά πολύ ψυχοφθόρο, εφόσον η ανταπόκριση που εύχεσαι και περιμένεις δεν έρχεται.
Το θέμα με τον μονόπλευρο έρωτα είναι ότι το ερωτευμένο άτομο ενθουσιάζεται με το άτομο που την/τον ενδιαφέρει τόσο πολύ που το εξιδανικεύει και αυτό φουντώνει μέρα με τη μέρα τα συναισθήματα του. Στην Ψυχολογία αναφερόμαστε σε αυτό σαν “η θεωρεία της κρυσταλλοποίησης”, η οποία αναφέρεται στη διαδικασία όπου όλα στο άτομο που σε ενδιαφέρει φαίνονται τόσο τέλεια και αψεγάδιαστα όπως ένα κρύσταλλο. Δυστυχώς στις παραπάνω περιπτώσεις παραμένει έτσι ως μια ιδέα, ή ένα απωθημένο εφόσον δεν είχες την ευκαιρία να τον αποκρυσταλλοποιήσεις και να τον απομυθοποιήσεις, γιατί ευτυχώς ή δυστυχώς τα θέλω σου με τα θέλω του δεν ακολούθησαν την ίδια πορεία.
Στην πραγματικότητα μια τέτοια σχέση όπου ο ένας ερωτεύεται κι ο άλλος αδιαφορεί μπορεί να παρομοιαστεί με το κυνηγητό μεταξύ μιας γάτας και ενός ποντικού. Ο ένας κυνηγά και ο άλλος τραβάει πίσω και εξαφανίζεται. Αυτό δεν μπορεί να είναι ευχάριστο για κανένα από τους δύο. Αυτό που μπορεί να φταίει είναι η έλλειψη αμοιβαίας έλξης, ή η πιθανότητα τα δύο αυτά άτομα να βρίσκονται σε διαφορετική φάση όσο αφορά τα ερωτικά τους. Πώς μπορείς όμως να αντιμετωπίσεις αυτό το ηφαίστειο συναισθημάτων που σιγοβράζει μέσα σου και να επουλώσεις την πληγωμένη σου καρδιά;
Καταρχάς αν είσαι η/ο κυνηγός μην απογοητεύεσαι και μην το παίρνεις προσωπικά. Η ρομαντική αγάπη, ο έρωτας δεν είναι συνήθως μια συνειδητή απόφαση, και δεν διαλέγεις ποιον ερωτεύεσαι, όπως ούτε και την ώρα που θα σε κτυπήσει με τα βέλη του ο Θεός του Έρωτα. Απλά τυχαίνει. Κάθε σχέση είναι μια “συγχορδία” από ενέργειες που δεν μπορούμε να ελέγξουμε, και είναι αδύνατο να αρέσουμε σε όλους. Μην το δεις λοιπόν σαν απόρριψη προς το άτομο σου, και μην τα βάζεις με τον εαυτό σου για πράγματα που νομίζεις ότι σου λείπουν. Απλά από την δική του πλευρά μπορεί να μην ταίριαξε η χημεία σας.
Τώρα αν έχεις εκφράσει τα συναισθήματα σου και νιώθεις πως “τσαλακώθηκες” ή εκτέθηκες, μην σκας. Τουλάχιστο βρήκες τα κότσια να το αντιμετωπίσεις. Θέλει πολύ δύναμη να κάνεις κάτι τέτοιο. Και πολύ καλά έκανες, πραγματικά μπράβο σου. Κι αν νιώθεις ότι για να είσαι ευτυχισμένη/ος πρέπει να έχεις αυτόν τον άνθρωπο δίπλα σου θα σου πω πως οι τελευταίες μελέτες αποδεικνύουν πως το μόνο που χρειάζεσαι για να είσαι ευτυχισμένη/ος είναι γερές δόσεις αισιοδοξίας. Να είσαι λοιπόν αισιόδοξη/ος ότι ο μεγαλύτερος έρωτας είναι αυτός που θα έρθει μετά.
Όσο και αν είναι το τελευταίο πράγμα που θέλεις να κάνεις, ξεκίνα να απομακρύνεσαι και να κρατάς απόσταση από το άτομο με το οποίο νιώθεις ερωτευμένη/ος. Δεν είναι υγιές για σένα να κρατάς συχνή επαφή μαζί της/του, όπως ούτε να ακούς για τον καινούριο του έρωτα (μπορεί να τύχει κι αυτό). Υπάρχει λόγος να αγγίζεις εκεί που πονάς και να ξύνεις μόνη/ος σου την πληγή; Και ο μαζοχισμός έχει τα όρια του. Πέρασε λίγο χρόνο μόνη/ος σου να συντονιστείς, να επαναφορτιστείς και να πάρεις μια αναπνοή για παρακάτω.
Να θυμάσαι… σου αξίζει η αγάπη… η αμοιβαία αγάπη. Ο σεβασμός και η εκτίμηση. Το να σε βλέπει ο άλλος και να ξέρει τί θέλεις να πεις χωρίς να το πεις…. Να διαβάζει τη σιωπή, το θυμό, τη θλίψη στα μάτια σου…
Άσε την πόρτα που προσπάθησες ν’ ανοίξεις αλλά ήταν κλειδωμένη. Κοίτα λίγο πιο πέρα. Η αδελφή ψυχή σου, ο άνθρωπος σου σε ψάχνει όπως εσύ… Κάπως, κάπου θα τα φέρει η ζωή και η μοίρα αν θέλεις και θα συναντηθείτε εκεί που δεν το περιμένεις.. και το πιο πιθανόν αυτό να γίνει όταν κουραστείς να ψάχνεις. Ακόμη μια από τις τραγικές ειρωνείες της ζωής.
(Ειδικά αφιερωμένο σε αυτή την αγαπημένη φίλη από την ομάδα του περιοδικού μας…… Αλλά και σε ένα φίλο που συνέβαλε κατά πολύ μεγάλο βαθμό και βοήθησε στο να γράψω αυτό το άρθρο. Eύχομαι και στους δύο να βρείτε αυτό που πραγματικά σας αξίζει και να είναι για σας ότι καλύτερο)
