Βασίλης Ζούμπος
Εmail: vzoumpos@hotmail.com
Blog: http://vasiliszoumpos.blogspot.com/
Καθώς περνάει ο καιρός ξεχνάμε υποσχέσεις
αυτές που δώσαμε
στον εαυτό μας και στους άλλους
γιατί είναι βολικό, γιατί ‘ν’ πιο εύκολο, γιατί μας αλαφραίνει∙
και χτίζουμε γύρω μας μια σιγουριά επίπλαστη
ότι τάχα είμαστε ασφαλείς
ότι είμαστε σπουδαίοι
ότι αυτά που κάνουμε εξαιρετική έχουν σημασία
ότι είμαστε νέοι, ισχυροί, σημαντικοί για τους γύρω μας
και για τον ρου της ιστορίας∙
και κρυφά παραδεχόμαστε
στην άκρη του μυαλού μας
πόση αγαλλίαση μας φέρνει
να βλέπουμε τον χρόνο να κυλάει
έτσι ανήκεστα, φαιδρά∙
και λέμε, κερδίσαμε άλλη μια μέρα, άλλη μια μέρα έφυγε
που τουλάχιστον τα πράγματα
δεν έγιναν χειρότερα για μας.
Άλλη μια μέρα που ξύπνησα έτοιμος
ν’ αναμετρηθώ με τους φόβους μου
αλλά μου ‘φύγε η όρεξη γύρω στις έντεκα το πρωί∙
και διαρκώς βουλιάζουμε στην άγονη πλήξη μας
νωθροί, χορτασμένοι από αυθυποβολή
κι ατόφιο τρόμο
και τι ωραία, λέμε, που είναι η ζωή!
τα παιδιά μεγαλώνουν
ο ήλιος ανατέλλει κάθε μέρα
οι ρυτίδες μας κάνουν πιο όμορφους
οι δυσκολίες πιο δυνατούς
κι όλα αύριο θα είναι καλύτερα θα δεις
όλα αύριο θα είναι καλύτερα∙
πόσα θλιβερά ψέματα αλήθεια αντέχει
πόσα θλιβερά ψέματα αλήθεια
έχει ανάγκη
η ράχη του ανθρώπου.
