Γράφει ο David Fowles
david@skalatimes.com
Την σημερινή εποχή οι αδικίες είναι πολλές. Πολλά ψέματα, ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, και κλεψιές όλων των ειδών. Η Ελλάδα και η Κύπρος, και για ορισμένους ο απανταχού Ελληνισμός (για να το κάνουμε μιά λέξη), αδικείται μέσα στους αιώνες. Απο τον καιρό της κάποτε ενδιαφέρουσας και κάποτε κλαμένης ιστορίας, κυρίως της Ελλάδας, (όταν είχαμε αναγκαστικά παρακολουθήσει στο μάθημα ιστορίας στο σχολείο), όλο και κάποιος «ήθελε ένα κομμάτι μας».
Σήμερα ο απανταχού Ελληνισμός είναι κομματιασμένος και μοιρασμένος σε όλο τον κόσμο. Κάποτε με περηφάνια τα αρχαία μας εκθέτονται σε ξένα μουσεία, κάποτε η Ελληνική αρχιτεκτονική είναι και με το παραπάνω η πιο «σημαντική», κάποτε η (Ελληνική) δημοκρατία και τόσες άλλες (Ελληνικές) αρετές και φιλοσοφίες έχουν ποτίσει ολόκληρη την γη. Ο Ελληνισμός είναι πραγματικά άξιος θαυμασμού! Σκεφτείτε όμως σήμερα, αφού μας τα πήραν όλα, εμείς βρήκαμε και πετρέλαιο. Πόσο μας ποθούν τώρα που το πετρέλαιο είναι το μόνο που μετρά! Σήμερα που η δημοκρατία δεν σου δίνει να φάεις, τώρα που τα διπλώματα και οι φιλοσοφίες είναι για τον καφενέ;
Δεν είναι τυχαίο που ανησυχούμε τόσο σήμερα ότι οι μεγαλύτεροι μας εχθροί, θα έρθουν να μας αρπάξουν τον ορυκτό μας «πλούτο». Μας έχουνε ταίσει, όπως τα μικρά πουλάκια, αυτή την ατάκα. «Προσέχετε προσέχετε να μην μας πάρουν το πετρέλαιο οι Τούρκοι». Αλλά αυτό επειδή μας το είπαν οι αρμόδιοι. Παρόλο που τα πετρέλαια μας τα πήραν (μαζί και την πατρίδα) κάποιοι άλλοι, εμείς συνεχίζουμε να ανησυχούμε για τους Τούρκους.
Λυπάμαι που το λέω κι εγώ αυτό αλλά ναι, είμαστε αρνιά. Όλοι μας. Επειδή «μαζί με τα ξερά παν και τα χλωρά». Και αν δεν είσαι εσύ ξερός και είσαι χλωρός, πάλι στο κοπάδι με τα αρνιά βρίσκεσαι και εσύ με αριθμό σφαγής. Ο αριθμός μπορεί να είναι μεγάλος, αλλά θα έρθει και η δικιά σου σειρά.
Και κάτι άλλο το ευαγγέλιο δεν προφητεύει για τον γυρισμό του Ελλινισμού σε κορυφές δόξας και άλλων μεγαλίων. Οι προφητίες είναι για το Μεγαλίο του γυρισμού του Χριστού. Είναι για την αληθινή και ολοκληρωτική απελευθέρωση από κάθε είδους κακό. Και η ιστορία δεν μας μιλά μόνο για την Ελλάδα εναντίον των κακών της Ανατολής. Αν δούμε ολόκληρη την ιστορία υπήρχε πάντοτε η καταστολή και η απελευθέρωση. Οι πολέμοι ήταν ανέκαθεν θρησκευτικοί. Ήταν μεταξύ Μουσουλμάνων και «Χριστιανών». Και μου λέτε Μουσουλμάνοι είναι και οι Τούρκοι. Ναι αλλά δεν είναι οι μόνοι, όπως και η Ελλάδα δεν είναι η μόνη Χριστιανική χώρα.
Αν πάρουμε ως δεδομένο ότι είμαστε στις τελευταίες αυτές προφητίες, και αν δούμε με ανοιχτά και προπαντός καθαρά μυαλά τι γίνεται σήμερα, θα διερωτηθούμε αν η Τουρκία πράγματι θα τολμούσε να επιτεθεί της Ευρώπης (κατοχή έχουμε). Με καμία δύναμη η Ευρώπη δεν θα άφηνε το μόνο πετρέλαιο που έχει.
Το άλλο ζήτημα είναι ότι το θηρίο δεν βλέπουμε να είναι η Τουρκία, αλλά ένα άλλο κράτος που η (παγκόσμια) ιστορία το θυμάται πολύ καλά. Εμείς για κάποιο λόγο το ξεχάσαμε. Και αυτό το κράτος κάνει ότι θέλει. Και γίνεται ολοένα και πιο δυνατό. Και όχι δεν είναι η Αμερική ή η Αγγλία. Αυτά τα κράτη είναι αρνάκια μπρόστα σε αυτό και η ιστορία του το μαρτυρά (Και άρχισαν ήδη, σαν από καρκίνο, να καίγονται από τα μέσα προς τα έξω).
Αρχίζοντας πολέμους ακόμα και σε καιρούς ευημερίας, χαρακτηριζόμενη (από πολλούς ιστορικούς και συγραφείς) σαν βάρβαρη και πολεμόχαρη, λούζοντας την Ευρώπη με αίμα σε δύο παγκοσμίους πολέμους, ναι, την χάρη έχει η Γερμανία. Αυτό το τέταρτο θηρίο του Δανιήλ είναι η “Ιερή” Ρωμαική Αυτοκρατορία με αρχηγό την Γερμανία. Με εφτά κεφάλια, δηλαδή η έβδομη «μετεμψύχωση» και τα δέκα στέματα να συμβολίζουν δέκα βασίλεια (κράτη), εκεί που όλοι θα γυρεύουν το λάθος, αυτή η χώρα θα έρθει να κυριαρχήσει για τρισήμιση χρόνια.
Η ιστορία λέει ότι δεν είναι φίλοι με τους Έλληνες ούτε με τους Εβραίους. Όταν το ευαγγέλιο μιλά για ναό δεν μιλά για την Αγία Σοφία αλλά για τον ναό του Σολωμόντα. Και όταν μιλά για Πόλη δεν μιλά για Κωνσταντινούπολη αλλά για Ιεροσόλυμα. Και γι αυτό να μην παραμυθιαζόμαστε ότι «θα έρθουν οι Ρώσοι να μας σώσουν και τότε ο Ελληνισμός θα λάμψει».
Ο μόνος που θα μας σώσει, αν σωζόμαστε, είναι ο Θεός. Γι αυτό και στέλει τον Υιό Του.
