Γράφει η Μαλβίνα Ιωάννου
Σε ένα κόσμο που γκρεμοτσακίζεται εσύ ακόμη ψάχνεις για ένα ήρωα.
Τον άντρα τον αληθινό, τον καλό, τον δυναμικό, τον πιστό, τον έξυπνο, τον πετυχημένο, τον εξωτερικά ωραίο.
(Λες κι εσύ είσαι τέλεια, τρομάρα σου!)
Σε αυτό το κυνήγι για τον ήρωα, πέφτεις όλως παραδόξως σε καραμαλάκες (που λέει και μια φίλη).
Μήπως ήρθε η ώρα να σταματήσεις να ψάχνεις για ήρωες; Μήπως έφτασε η ώρα να επαναπροσδιορίσεις τα θέλω σου και να ξεκινήσεις να ψάχνεις για την ουσία; Για μιαν αγκαλία που θα είναι πιστή και θα νυχτώνει και θα ξημερώνει και θα είναι δίπλα σου;
Σε ένα κόσμο που μπάζει από παντού νερά, σε μια κοινωνία που μαστίζεται από έναν ανελέητο δηθενισμό, εσύ πιστεύεις πως θα βρεις τον ήρωα των παραμυθιών σου. (Μήπως τον θες και καβάλα σε άσπρο άλογο ή συμβιβάζεσαι και με ένα X5;).
Σε αυτό τον παροξυσμό που τείνει να γίνει τάση εποχής, σου έχω νέα: Δεν είναι καιρός για ήρωες.
Είναι καιρός για αληθινούς ανθρώπους. Ζεστές και προπάντων πιστές (αποκλειστικές) αγκαλιές. Όλα τα άλλα είναι για ηλίθιες γκόμενες οι οποίες έμειναν ανεξεταστέες στα μαθήματα ζωής.
Κι εσύ καλά κάνεις να σταματήσεις να ψάχνεις για ήρωες. (Πάψε επιτέλους να περιμένεις τον Peter Pan να σε πάρει να πετάξετε μαζί!)
Όχι τίποτα άλλο, αλλά να, η αλήθεια είναι πως μαζί με τους μάγκες, το τρένο πάτησε και τους ήρωες….
Δεν θέλεις άλλους ήρωες πια! Στο τραγουδά και η Έλενα Παπαρίζου.
Δε θέλω άλλον ήρωα πια
Θέλω μονάχα μια αγκαλιά
να ξημερώνω και να νυχτώνω
και να είσαι μπροστά.
Δε θέλω άλλον ήρωα πια
Θέλω μονάχα μια αγκαλιά
να ξέρω είσαι η αγάπη μου
είσαι η αγάπη μου καθαρά.
Το κείμενο γράφτηκε με μουσική υπόκρουση αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=1TJEBRqbFKo
