Ο λόγος του σαν χείμαρρος, το πάθος και η αγάπη του για τη πόλη του τη Λάρνακα δεν είναι λόγια, αλλά έργα τα οποία έχουν καταγραφτεί στην πολύχρονη πολιτική κι επαγγελματική του πορεία. Η αποκαλυπτική συνέντευξη με τον Νίκο Κλεάνθους δεν έχει σκοπό να μας προβληματίσει μόνο, αλλά μάλλον να μας κινητοποιήσει. Είναι σήμερα η Λάρνακα, λόγω επιπολαιότητας και ανικανότητας κάποιων, ένα καζάνι που βράζει και εγκυμονεί κινδύνους; “Στο Μαρί μετά το ατύχημα σηκώσαν τα πυρομαχικά, μπορεί από φόβο, μπορεί και για λόγους επικοινωνιακούς. Και σας ρωτώ, στη Λάρνακα, τόσα που έχουν λεχθεί για τις εγκαταστάσεις υγραερίου και πετρελαιοδεξαμενών, οι οποίες σε περίπτωση ατυχήματος θα προκαλέσουν ένα πραγματικό όλεθρο, είδατε κανένα να συγκινείται; Να κάνει κάτι; Υπάρχουν έγγραφα από αρμόδιους κρατικούς φορείς, από εμπειρογνώμονες της Ε.Ε, που καταδεικνύουν την επικινδυνότητα, υπάρχουν ακόμα και οι πρόσφατες Ευρωπαϊκές οδηγίες Σεβέζο που το επιβεβαιώνουν… Είδατε να γίνεται κάτι;”
Ενάμιση χρόνο μετά τις Δημοτικές Εκλογές ο πολιτικός, ο δικηγόρος, ο υποψήφιος (2012) Δήμαρχος Λάρνακας, ο Νίκος Κλεάνθους μιλά στο Skala Times για όλους και για όλα. Τελειώνοντας την συνέντευξη, κι αφού κλείνω το κασετοφωνάκι μου τονίζει “Δεν με ενδιαφέρει πώς θα ακουστούν όλα όσα σας έχω πει. Ένα μόνο με νοιάζει, να είμαι σωστός κι αληθινός και να μπορώ να κοιμάμαι ήσυχα τα βράδια ότι έχω προσπαθήσει, όσο μπορούσα, για το καλό του τόπου και της πόλης μου. Απο κει και πέρα θα μας κρίνει όλους η ιστορία μέσα από τη δράση και το έργο μας”.
Της Γιώτας Δημητρίου
Ενάμιση χρόνος έχει περάσει από τις Δημοτικές εκλογές…Έχετε μετανιώσει για την υποψηφιότητα σας;
Γιατί να μετανιώσω; Όχι, δεν έχω μετανιώσει. Όπως έχω ξαναπεί, ήταν μια εκλογική διαδικασία για την τοπική αυτοδιοίκηση σε λάθος χρόνο και συγκυρίες. Επικρατούσε ένας φανατισμός και ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα. Δυστυχώς, τα κριτήρια αντί να ήταν η σωστή επιλογή Δημάρχου της πόλης, τελικά μετατράπηκαν σε τιμωρία όσων ενδεχομένως να είχαν ευθύνες για το ατύχημα στο Μαρί. Άρα, αναλόγως με το ποιες πολιτικές δυνάμεις στήριζαν τον κάθε υποψήφιο, υπήρχαν και οι ανάλογες προθέσεις εκ μέρους μεγάλου αριθμού ψηφοφόρων.
Θα συμφωνήσω, αφού θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι την μέρα των Δημοτικών Εκλογών κάποιοι έστελναν μηνύματα στο κινητό “πριν πας να ψηφίσεις θυμήσου το Μαρί”….
Εγώ θα πω το εξής: όταν θα ξαναθρηνήσουμε για ατυχήματα να θυμόμαστε και με ποιο σκεπτικό ψηφίζαμε….
Τι εννοείτε;
Χωρίς να είναι μήνυμα εις βάρος κανενός, θέλω να τονίσω ότι η σημερινή παρακμή την οποία βιώνουμε δεν είναι εντελώς άσχετη με τον τρόπο με τον οποίο έμαθε να επιλέγει και να ψηφίζει ο κόσμος. Ως εκ τούτου, θα ήταν καλό να σκεφτεί κανείς τα κριτήρια με τα οποία ψήφισε Δήμαρχο, κι αν υπάρχει σχέση μεταξύ Μαρί και επιλογής Δημάρχου Λάρνακας. Ξέρετε, μόνο μία σχέση υπάρχει: ποιος πάλεψε για δεκαετίες για να αποφευχθεί ο κίνδυνος μιας τραγωδίας με απώλειες πολλών ανθρώπινων ζωών. Σε περίπτωση ατυχήματος στις εγκαταστάσεις που αποδείχτηκαν επικίνδυνες και μάλιστα από την Ε.Ε; Άρα αν κάποιος ψηφοφόρος σκεφτόταν το Μαρί, με δεκατρείς αδικοχαμένους συνανθρώπους μας, θα έπρεπε λογικά να σκεφτόταν και ποιος ήταν εκείνος ο υποψήφιος που αγωνιζόταν με πείσμα για δεκαετίες για την απομάκρυνση από τη Λάρνακα των εγκαταστάσεων υγραερίου και πετρελαιοδεξαμενών. Το Μαρί έπρεπε να λειτουργεί ως δίδαγμα ότι πρέπει να προλαβαίνουμε τα ατυχήματα, γι αυτό και η όποια ευαισθησία θα έπρεπε να ήταν ανάλογη και για την απομάκρυνση των εγκαταστάσεων από την πόλη μας , που θα μπορούσε σε περίπτωση ατυχήματος να έχει τεράστιες και πολλαπλάσιες συνέπειες σε σύγκριση ακόμα και με τη φονική έκρηξη στο Μαρί.
Μα μιλάτε σαν να υπάρχει άμεσος κίνδυνος….
Ναι, ξέρετε, αυτό δεν το λέω εγώ, το λένε τα έγγραφα τα οποία έχουν κατατεθεί στη βουλή σε θέματα που έθεσα εγώ προς συζήτηση και ήμουν ο εισηγητής.
Θυμάμαι πως είχατε εκφράσει τις έντονες διαφωνίες σας για τον χειρισμό της απομάκρυνσης των εγκαταστάσεων…
Μα δεν υπήρξε χειρισμός απομάκρυνσης! Είχα κάνει πριν αρκετά χρόνια μια δημοσιογραφική διάσκεψη, ακολουθώντας ένα μοναχικό δρόμο, πρέπει να ομολογήσω, στην οποία εξέφρασα την έντονη διαφωνία μου ότι με την περιβόητη συμφωνία με την τότε Κυβέρνηση Κληρίδη που δήθεν διασφάλιζε την απομάκρυνση των εγκαταστάσεων. Πέρασαν 20 χρόνια και ακόμη δεν μετακινήθηκαν οι εγκαταστάσεις….Το αφήνω στην κρίση του καθενός να σκεφτεί…..Ούτε υπήρχαν ασφαλιστικές δικλείδες, στην συμφωνία, έτσι ώστε να υπάρξει απομάκρυνση και δέσμευση. Αλλά παράλληλα πρέπει να πω ότι απετέλεσε και αποτελεί οικονομική τροχοπέδη η παραμονή των εγκαταστάσεων για οποιοδήποτε αναπτυξιακό έργο στη πόλη μας την Λάρνακα.
Κύριε Κλεάνθους αντιλαμβάνομαι ότι μιλάτε και για την επικινδυνότητα των εγκαταστάσεων, πόσο συνειδητοποιημένοι πρέπει να είμαστε για ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Τα θέματα τα οποία ως εισηγητής είχα αναδείξει στη βουλή κατεγράφησαν και πρέπει να πω ότι με τα συμπεράσματα της ομιλίας μου είχαν συμφωνήσει όλες οι πολιτικές δυνάμεις και τα κόμματα. Παράλληλα παρέθεσα δημόσια ατράνταχτα στοιχεία και ομολογίες που προέρχονται από αρμοδίους του Υπουργείου Εργασίας (ο επιθεωρητής εργασίας) και του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας. Για την επικινδυνότητα αυτών των εγκαταστάσεων σε περίπτωση ατυχήματος με επιβεβαίωσε με τον πιο ατράνταχτο τρόπο η ίδια η Ευρωπαική Ένωση που επέβαλε την Ευρωπαική οδηγία Σεβέζο γι αυτή την περιοχή (Σεβέζο 2 και 3). Η οδηγία αυτή εφαρμόζεται σε οποιοδήποτε μέρος της Ε.Ε , σε όποια περιοχή ευρίσκονται εγκαταστάσεις που σε περίπτωση ατυχήματος είναι δυνατό να προκληθεί μεγάλη απώλεια ανθρώπινων ζωών και εκτεταμένες καταστροφές σε περιουσίες. Ο καθένας λοιπόν ας βγάλει τα συμπεράσματα του. Πραγματικά διερωτώμαι πόσοι Λαρνακείς γνωρίζουν ότι υπάρχει αυτή η οδηγία. Οι περιουσίες έχουν μηδενιστεί σε αξία επειδή η οδηγία δεν επιτρέπει καμιά ανάπτυξη. Και είναι συνάμα και απορίας άξιο, γιατί αυτοκοροϊδευόμαστε ότι θα μπορούσε να προχωρήσει το μεγαλεπήβολο έργο της ενιαίας ανάπτυξης του λιμανιού και της Μαρίνας όσο υπάρχει αυτό το εμπόδιο! Αφού η γειτνίαση είναι απόλυτη με τις εγκαταστάσεις.
Γιατί υπάρχει αυτή η επιπολαιότητα γύρω από ένα τόσο σοβαρό θέμα; Λόγω συμφερόντων ή λόγω ανικανότητας;
Δεν ξέρω, δεν θα το κρίνω εγώ. Μπορεί να είναι και τα δύο. Αυτό που ξέρω είναι ότι πάντοτε υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα τα οποία κάποιοι ενδεχομένως να υπηρετούν ή απλά φοβούνται να αντιπαραταχθούν μαζί τους .Όμως, είναι καθήκον των τοπικών αρχόντων μιας πόλης να υπερασπιστούν το κοινό καλό με κάθε τρόπο και με κάθε νόμιμο μέσο.
Βλέπετε να γίνεται αυτό;
Όχι δεν το βλέπω, για χρόνια τώρα! Όμως τώρα είναι πιο καταθλιπτικά τα πράγματα.
Ίσως είναι αυτό που λέτε, δεν σκεφτόμαστε σωστά για να προλαβαίνουμε τα ατυχήματα….
Να σας αναφέρω ακόμη κάτι; Στη πόλη μας σκοτώθηκε μια Αγγλίδα από ατύχημα, όταν έπεσε πάνω της ένας γερανός., που ήταν τοποθετημένος για εκτέλεση εργασιών στο κτίριο του Δημαρχείου Λάρνακας. Όλοι θυμόμαστε το τραγικό αυτό γεγονός. Μπορεί να φανταστεί κανείς πόσα περισσότερα θύματα θα μπορούσαμε να είχαμε θρηνήσει στην πολυσύχναστη περιοχή των Φοινικούδων.; Αλλά και μία άδικη απώλεια ανθρώπινης ζωής δεν κάμνει το ατύχημα λιγότερο τραγικό. Ούτε και λιγότερο σημαντικό για να αναζητηθούν τυχόν ευθύνες. Θα έπρεπε να ήξερε ο κόσμος τι έγινε, και να δημοσιοποιηθεί το πόρισμα για το ποιοι ευθύνονται. Είδατε κανένα να ασχολείται με το θέμα; Χάθηκε μια ανθρώπινη ζωή και το θέμα έχει σχεδόν ξεχαστεί.
Κάποιοι είπαν ότι ο άνεμος προκάλεσε το ατύχημα…
Ναι, ενώ δεν είχαν μετακινηθεί καν οι πλαστικές καρέκλες, εντούτοις είπαν ότι ο γερανός έπεσε λόγω του ανέμου. Θέλω να πιστεύω ότι επειδή ήταν αγγλίδα η γυναίκα και επειδή ήταν μία η ανθρώπινη ζωή που απωλέσθηκε, αυτό δεν μας επιτρέπει να δούμε το ατύχημα με επιπολαιότητα ή λιγότερη υπευθυνότητα Για μένα είτε πρόκειται για μία ανθρώπινη ζωή που χάνεται άδικα, είτε πρόκειται για δέκα ή και πολλαπλάσια η υπευθυνότητα και η ευαισθησία με την οποία οφείλουμε να δούμε το ζήτημα πρέπει να είναι η ίδια. Η ουσία όμως δεν είναι να κλαίμε επί ερειπίων αλλά να προλαβαίνουμε τα κακά. Υπάρχει μία αρχαία ρήση η οποία λέει “πρέπει να είμαστε Προμηθείς κι όχι Επιμηθείς”. Άρα, η συνεχής δημόσια αναφορά μου στις πιο πάνω εγκαταστάσεις, μετά που είδα τα συνταρακτικά έγγραφα, που βρίσκονται στη Βουλή και τα γνωρίζουν όλοι (και τα ΜΜΕ), όταν υπάρχει την ίδια ώρα η Ευρωπαϊκή οδηγία Σεβέζο που το επιβεβαιώνει με τον πιο έντονο τρόπο, και που απαγορεύει κάθε ανάπτυξη στην περιοχή, έγινε για αφύπνιση. Μετά τη φονική έκρηξη στο Μαρί τι άλλο θέλουμε για να ξυπνήσουμε και να απαιτήσουμε την άμεση απομάκρυνση τους και να βροντοφωνάξουμε όλος ο πληθυσμός αυτής της πόλης, “όχι άλλα Μαρί”. Όχι άλλες τραγωδίες με ανθρώπινες απώλειες!
Αυτή όλη η καθυστέρηση και η κωλυσιεργία έχει σχέση με συμφέροντα;
Πιθανό ναι, ίσως να έχει σχέση με μεγάλα συμφέροντα που κρύβονται! Στη βουλή, το θέμα που είχα εγγράψει και εισηγηθεί, και στο οποίο είχαν συμφωνήσει όλοι, είναι ότι χάνονται δεκάδες εκατομμύρια, επειδή δεν υλοποιείται η κατασκευή της κεντρικής αποθήκης των πετρελαιοδειδών και που είναι επίσης τεράστιας σημασίας για την ανάπτυξη υγιούς ανταγωνισμού, γιατί χωρίς ένα τέτοιο έργο δεν μπορούν να έρθουν άλλες ξένες εταιρείες στην Κύπρο για να ανταγωνισθούν τις υφιστάμενες Και υπήρξε απόφαση πάνω σε αυτό από την επιτροπή ανταγωνισμού, η οποία είχε επιβάλει πρόστιμο 40-50 εκατομμυρίων στις εταιρείες για οργανωμένο ολιγοπώλειο. Να πω ακόμη πως η κωλυσιεργεία και η καθυστέρηση που παρατηρήθηκε, παρά τις αντίθετες προτροπές της ΕΕ για την κατασκευή ενός τερματικού σταθμού , που θα κατασκεύαζε το ίδιο το κράτος ή θα ανήκε σε ημικρατικό οργανισμό , δεν ήταν άσχετη με τα αντίθετα συμφέροντα των εταιρειών, ενώ παράλληλα θα υποχρέωνε σε ένα μεγάλο βαθμό τις εταιρείες να μετακινηθούν στο Βασιλικό. Αυτά γιατί τα ξεχνά ο κόσμος; Γιατί έχει επιλεκτική μνήμη και επιλεκτική ευαισθησία; Μήπως καταντήσαμε μια κοινωνία της απόλυτης υποκρισίας;
Μήπως κύριε Κλεάνθους αυτό οφείλεται και στην χειραγώγηση κάποιων ΜΜΕ;
Τα ΜΜΕ πολλές φορές δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Επηρεάζονται από συμφέροντα. Όμως όλα αυτά δεν μπορούν να αποτελούν δικαιολογία σε μια πόλη η οποία θα μπορούσε ακόμη και στην εποχή της σημερινής οικονομικής κρίσης να ήταν η εξαίρεση, να ήταν ο μόνος τόπος με θέσεις εργασίας, εφόσον προχωρούσε η υλοποίηση του έργου της ενιαίας ανάπτυξης λιμανιού και μαρίνας Λάρνακας .
Μήπως κρύβονται και συμφέροντα άλλων πόλεων πίσω από κάποια ζητήματα που αφορούν την Λάρνακα;
Ενώ υπάρχει η οδηγία Σεβέζο η οποία δεν επιτρέπει ανάπτυξη, εδώ και ένα περίπου χρόνο πανηγύρισαν όλοι οι τοπικοί άρχοντες της Λάρνακας ότι έχει υπογραφτεί συμφωνία με τον προσφοροδότη. Και τίθεται ένα πελώριο ερώτημα, για ένα τέτοιο έργο πως υπογράφτηκε συμφωνία, χωρίς να εξασφαλιστεί εκ των προτέρων χρηματοδότηση, και πως ήταν δυνατό να υλοποιηθεί ένα τέτοιο έργο με δεδομένη την οδηγία Σεβέζο που απαγορεύει στην περιοχή οποιαδήποτε ανάπτυξη Κι έτσι κατέστη το έργο όμηρος των χειρισμών και της ανοχής όσων θα έπρεπε να υπερασπισθούν τα συμφέροντα της πόλης. Και για να απαντήσω στο ερώτημα σας: σε δύο συσκέψεις, ενώπιον δύο Υπουργών, της κυρίας Μαρκουλή και του κυρίου Νικολαϊδη, ενώπιον του Επιμελητηρίου και όλων των τοπικών αρχών της Λάρνακας, εξέφραζα την άποψη μου ξεκάθαρα, δηλαδή ότι πίσω από όλα αυτά κρύβονται συμφέροντα άλλων πόλεων για να προηγηθούν οι Μαρίνες αλλού, που δεν ήταν βιώσιμες, και ότι εμείς ανεχτήκαμε αυτή την κατάσταση με ένα τρόπο που η ανοχή μας ήταν συνενοχή! Αυτά τα είπα. Και τα επαναλαμβάνω.
Έχετε μιλήσει για το θέμα αυτό, στον σημερινό Δήμαρχο της Λάρνακας, τον κύριο Λουρουτζιάτη;
Γνωρίζει από πολλά χρόνια τις σταθερές θέσεις μου αφού βρισκόμαστε στις συνεδριάσεις της Επιτροπής Ανάπτυξης της Λάρνακας για χρόνια. Μας δόθηκε όμως και πρόσφατα η ευκαιρία σε πρωϊνή ραδιοφωνική εκπομπή , με τον Δήμαρχο να συνενώσουμε τις φωνές μας , αφού συμφώνησε μαζί μου και δέχθηκε την ύπαρξη της συμφωνίας Σεβέζο και τις συνέπειες της αλλά και τη δύσκολη θέση στην οποία βρισκόμαστε. H άποψη μου είναι ότι ο Αντρέας Λουρουτζιάτης μπορεί να έχει καλές προθέσεις. Αυτό όμως που χρειαζόμαστε δεν είναι οι καλές προθέσεις, αλλά να αποφασίσουμε να παλέψουμε γι αυτά που δικαιούμαστε και να συγκρουστούμε με οποιαδήποτε συμφέροντα, έτσι ώστε να μπορέσουμε να εξυπηρετήσουμε το κοινό καλό. Όταν εκλεγείς κάπου είναι υποχρέωση και καθήκον σου να το πράξεις.
Αν ήσασταν εσείς Δήμαρχος σήμερα σε ποια σημεία θα λειτουργούσατε διαφορετικά από τον κύριο Λουρουτζιάτη;
Καταρχάς θα συνέχιζα τις προσπάθειες για απομάκρυνση των εγκαταστάσεων , που το θεωρώ μείζον θέμα. Επίσης, όλα αυτά για τα οποία αγωνιζόμουν για χρόνια, μοναχικά και παρεξηγήσιμα πολλές φορές, θα τα συνέχιζα με μεγαλύτερο ίσως βάρος ευθύνης αλλά και κύρος και θα προσπαθούσα με περισσότερους ιθύνοντες να συνενώσουμε τις φωνές μας για άμεσα αποτελέσματα και όλοι ενωμένοι να ανατρέπαμε τα δυσμενή δεδομένα για τη Λάρνακα.
Όμως θέλω να σας κάνω και μια πρόβλεψη : Επειδή ενεργώ , παρασκηνιακά, τους τελευταίους μήνες και βρήκα ανταπόκριση, από συγκεκριμένο υπουργό της κυβέρνησης, για μετακίνηση των εγκαταστάσεων, πολλοί ΟΨΙΜΑ , θα το παίξουν υπέρμαχοι της απομάκρυνσης τους. Τώρα που ίσως να βεβαιώθηκαν , ότι τα συμφέροντα των εταιρειών εξυπηρετούνται με την μετακίνηση (λόγω σοβαρών ανταλλαγμάτων) και ίσως γιατί εξαγγέλθηκε , κυβερνητική απόφαση για απομάκρυνση όλων των εγκαταστάσεων υγραερίου και πετρελαιοδεξαμενών, να δείτε που κάποιοι, ενώ για δεκαετίες σιωπούσαν , θα το παίξουν σήμερα ήρωες εκ του ασφαλούς για να επωφεληθούν πολιτικά. Και με διάφορα επικοινωνιακά τεχνάσματα και την βοήθεια στρατευμένων δημοσιογράφων να πιστωθούν με την ενδεχόμενη μετακίνηση, προφανώς υποτιμώντας την νοημοσύνη των πολιτών. Πρέπει όμως ταυτόχρονα η κυβέρνηση να διασφαλίσει τον υγιή ανταγωνισμό στη διαχείριση των πετρελαιοειδών με την κατασκευή κεντρικού αποθηκευτικού χώρου στο Βασιλικό, σύμφωνα με απόφαση που πάρθηκε από τρείς διαδοχικές κυβερνήσεις. Γιατί εκτός από τα συμφέροντα των εταιρειών προέχει το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον των Κύπριων καταναλωτών και φορολογούμενων.
Είναι γνωστό ότι όταν ήσασταν Πρόεδρος του ΔΗΚΟ είχατε βοηθήσει να ολοκληρωθεί έγκαιρα το έργο
της Στρατηγού Τιμάγια. Αλήθεια, γιατί το έργο καθυστερούσε με αποτέλεσμα να ταλαιπωρεί τους καταστηματάρχες αλλά και τους κατοίκους της περιοχής;
Το έργο της Στρατηγού Τιμάγια είναι ένα από τα μεγαλύτερα έργα που έχουν γίνει στην Λάρνακα, είναι ένα εξαιρετικής σημασίας έργο. Όταν το έργο καθυστερούσε και δεν προχωρούσε με τους ρυθμούς που έπρεπε, επηρέαζε οικονομικά τους καταστηματάρχες της περιοχής και ταλαιπωρούσε χιλιάδες πολίτες. Τότε παρουσιάστηκε μια τελευταία ευκαιρία, να πληρωθεί 1.4 εκατομμύρια λίρες στον εργολάβο για να γίνει επίσπευση, έτσι ώστε να σταματήσει η ταλαιπωρία του κόσμου ( που εξάντλησε οικονομικά τους καταστηματάρχες της περιοχής) και να εξασφαλιστεί η ολοκλήρωση του σημαντικού αυτού έργου. Συνάντησα πολλές δυσκολίες, παρόλο που ουσιαστικά ασκούσα καθήκοντα Προέδρου του ΔΗΚΟ. Αλλά στο τέλος, παρ΄ όλες τις συγκρούσεις που είχα, (ακόμη και με τον αείμνηστο τότε Πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο), κατάφερα μέσω του τότε Υπουργού Οικονομικών, κύριου Μάκη Κεραυνού, να γίνει μία οικονομική μελέτη η οποία τεκμηριωμένα έδειχνε ότι οικονομικά συνέφερε (την ευρύτερη οικονομία) να δοθεί το ποσό των 1.4 εκατομμυρίων για επίσπευση του έργου παρά να καθυστερούσε. Κάτι που έγινε. Δεν είναι το μόνο παράδειγμα αφού συντέλεσα αποφασιστικά και στην υλοποίηση άλλων έργων. Ενδεικτικά αναφέρω το σκοπευτήριο Ολυμπιακών προδιαγραφών και άλλα έργα που δεν είναι του παρόντος να αναφερθώ.
Θυμάμαι σε μια ραδιοφωνική σας συνέντευξη είχατε πει “η Λάρνακα δεν αδικείται. Η Λάρνακα αδικεί τον εαυτό της” και μου είχε κάνει εντύπωση…..
Ναι και εξακολουθώ να το πιστεύω. Πάντοτε πίστευα πως χωρίς αποφασιστικότητα και αγώνα με διεκδικητικότητα κανένα αίτημα δεν μπορεί να ικανοποιηθεί όσο δίκαιο και λογικό και να είναι . Στο Μαρί μετά το ατύχημα σηκώσαν τα πυρομαχικά, μπορεί από φόβο, μπορεί και για λόγους επικοινωνιακούς. Και σας ρωτώ, στη Λάρνακα, τόσα που έχουν λεχθεί για τις εγκαταστάσεις υγραερίου και πετρελαιοδεξαμενών, οι οποίες σε περίπτωση ατυχήματος θα προκαλέσουν ένα πραγματικό όλεθρο, είδατε κανένα να συγκινείται; Να κάνει κάτι; Υπάρχουν έγγραφα από αρμόδιους κρατικούς φορείς, από εμπειρογνώμονες της Ε.Ε, που καταδεικνύουν την επικινδυνότητα, υπάρχουν ακόμα και οι πρόσφατες Ευρωπαϊκές οδηγίες Σεβέζο που το επιβεβαιώνουν.. Είδατε να γίνεται κάτι; Σιγή ιχθύος….Πείτε μου λοιπόν εσείς αν δεν αδικούμε εμείς οι ίδιοι την πόλη μας! Ο Θεός να φυλάει τη Λάρνακα! Διότι διερωτώμαι, αυτοί όλοι που ανοίγουν το στόμα τους και κατηγορούν τον καθένα σήμερα, πόσοι από αυτούς θα είναι οι ένοχοι σε περίπτωση ενός τέτοιου ατυχήματος;
Πόσο εύκολο είναι για ένα πολιτικό να μη βάζει το προσωπικό του συμφέρον πάνω από το κοινό καλό;
Εγώ θα σας πω ότι χρειάστηκα αρκετά χρόνια για να δημιουργήσω αντισώματα και να αντέξω τους οποιουσδήποτε πειρασμούς. Σίγουρα λίγα μπορεί να κατάφερα, προσπάθησα όμως να ευαισθητοποιήσω την κοινή γνώμη με τεκμηριωμένα επιχειρήματα, γιατί η ελπίδα μου ήταν να δυναμώσει και να μεγαλώσει η φωνή μας και να αντιπαλέψουμε με συμφέροντα. Δυστυχώς δεν είχα την στήριξη που χρειαζόμουν…..ούτε εγώ ούτε όσοι επέλεξαν, σαν κι εμένα, αυτό τον δύσκολο και μοναχικό δρόμο.
Το μετανιώσατε;
Όχι. Τι να μετανιώσω; Ούτε θεωρώ ότι έχασα κάτι εγώ. Διότι το πιο σημαντικό, όπως αποδεικνύεται με όλη αυτή την παρακμή, που δίκαια ο κόσμος απαξιώνει όλους τους πολιτικούς, τουλάχιστον νιώθω ότι διαφύλαξα την πολιτική μου αξιοπρέπεια. Κι αυτό, πιστέψτε με, είναι το πιο πολύτιμο!
Καθόλη τη διάρκεια της πολιτικής σας πορείας, νιώσατε κάποιες στιγμές να διακατέχεστε από έπαρση;
Όχι, ποτέ μου. Ήμουν ίσως για πολλούς, παρορμητικός, ρομαντικός. Δεν προστάτευα το πολιτικό μου συμφέρον και κάποιοι φίλοι μου λένε συχνά ότι πλήρωσα μεγάλο πολιτικό κόστος. Αλλά, όπως είπα και πριν, για μένα το μεγάλο πολιτικό κόστος δεν είναι να χάσεις κάποιο αξίωμα ή να χάσεις μιαν εκλογική μάχη, αλλά να χάσεις την αξιοπρέπεια σου. Εγώ δεν την έχασα.
Μήπως νιώσατε ότι κάποιοι προσπάθησαν να σας φράξουν τον δρόμο στην πολιτική σας πορεία;
Μα είναι φυσικό. Και ορατοί και αόρατοι. Ξέρετε, όταν αποδείξει ένας πολιτικός ότι δεν λογαριάζει το δικό του πολιτικό κόστος και ότι είναι διατεθειμένος να παλέψει και να αγωνιστεί για το κοινό καλό, που πολλές φορές αντιστρατεύεται το πολιτικό συμφέρον, είναι φυσικό να μην επιθυμούν την παρουσία του. Και όταν βλέπουν ότι είναι ελάχιστοι αυτοί που έχουν παραμείνει να φωνάζουν και να αγωνίζονται, τότε θέλουν να τους εξαφανίσουν.
Κύριε Κλεάνθους, από αυτή την οικονομική κρίση που βιώνουμε σήμερα, θα βγει κάτι καλό;
Φυσικά, “ουδέν κακόν αμιγές καλού”. Μέχρι τώρα μάθαμε να είμαστε πολύ εγωϊστές και ατομικιστές. Σήμερα, αυτή η κατάσταση μπορεί να μας κάνει περισσότερο ανθρώπους και να μας αναγκάσει να αναπτύξουμε την αλληλεγγύη. Αλλά, την αληθινή αλληλεγγύη κι όχι τα επικοινωνιακά τεχνάσματα των «φιλάνθρωπων», τα οποία προσωπικά εγώ σιχαίνομαι, διότι είναι ντυμένα με υποκρισία.
Θα σας ξαναδούμε υποψήφιο Βουλευτή ή υποψήφιο Δήμαρχο;
Εγώ έδωσα κάθε ευκαιρία στον κόσμο, μέσα από τον βίο και πολιτεία μου να κάνει συγκρίσεις και ήμουν πάντοτε ένα ανοικτό βιβλίο. Ο κόσμος αποφάσισε. σκοπός μου είναι να υπηρετώ από οποιοδήποτε μετερίζι, από οποιαδήποτε έπαλξη έστω και ως απλός στρατιώτης, τη χώρα μου και την πόλη μου. Όπως και συνεχίζω να κάνω, χωρίς να είμαι βουλευτής. Ίσως να μην μου δίνεται η ευκαιρία να μιλώ για την δράση μου, τώρα που δεν είμαι πλέον βουλευτής, αλλά Εμένα δεν είναι αυτοσκοπός μου η κατάκτηση αξιωμάτων . Όμως, μόνιμος δεν είχα ποτέ σκοπό την αυτοπροβολή. Όσο για την ερώτηση σου, να σου πω ότι για το μόνο πράγμα που είμαι μόνιμος υποψήφιος είναι για αγώνα. Θα σου αποκαλύψω ότι και για την έστω τυπική έγκριση υλοποίησης της κατασκευής μιας νέας πτέρυγας στο Νοσοκομείο Λάρνακας είμαι σε συνεχή επαφή με το σημερινό Επαρχιακό Ιατρικό Λειτουργό κ. Ευαγγέλου, που είναι η ψυχή της προσπάθειας. Προσπαθώ και εγώ αθόρυβα και ταπεινά αφότου έπαυσα να κατέχω αξίωμα. Το ίδιο έπραξα και πρόσφατα με αρμόδιο Υπουργό και αντάλλαξα απόψεις για την μετακίνηση των εγκαταστάσεων Πετρελαιοειδών, που έδωσαν ίσως και το έναυσμα για τις πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες, που θέλω να πιστεύω ότι είναι για πρώτη φορά που κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Και μια τελευταία ερώτηση. Με όλο αυτό τον πλούσιο βίο και πολιτεία και έντονη παρουσία στην πολιτική σκακιέρα του τόπου, έχετε σκεφτεί να γράψετε κάποιο βιβλίο;
Το βιβλίο μου δεν θα είναι κατάθεση, ούτε κλείσιμο της πολιτικής ή κοινωνικής μου δράσης. Ναι, το είχα σκεφτεί ιδιαίτερα μετά που είχα ζήσει τις εσωκομματικές εκλογές του 2006, αφού ήξερα πολύ καλά τι έγινε. Τότε όμως έκανα πίσω στην ιδέα, επειδή σκέφτηκα ότι ενδεχομένως να πλήγωνα κάποιους στενούς μου συνεργάτες. Σήμερα όμως, βλέποντας που έχουμε φτάσει, σκέφτομαι ότι ένα τέτοιο βιβλίο με τεκμηριωμένες αλήθειες, ίσως να ήταν μια προσφορά. Είναι και καθήκον. Ίσως μέσα από ένα τέτοιο βιβλίο να αφυπνίσω τον κόσμο και να αντιληφθεί πόσο κάποιοι μας παραμυθιάζουν και μας κοροϊδεύουν.
Έχετε ξεκινήσει να γράφετε το βιβλίο;
Προς το παρόν καταγράφεται στο μυαλό μου……Κάποια στιγμή θα ξεκινήσω και να το γράφω.
