Γράφει η Μαλβίνα Ιωάννου
Τι σημαίνει η εποχή της κρίσης; Τι εννοούμε “μαύρες οικονομικά μέρες”;
Ξέρετε τι εποχές πέρασε ο Κυπριακός κι ο Ελληνικός λαός στην ιστορία τους;
Ξέρετε τι αγώνες δίνουν καθημερινά άνθρωποι σε περιοχές του πλανήτη όπως Βραζιλία, Ασία κ.ά, κι όμως παραμένουν με χαμόγελο επειδή αυτές “οι δύσκολες εποχές” (όπως εμείς τις αποκαλούμε χαρακτηριστικά) για αυτούς δεν είναι κάτι καινούριο;
Ναι, αυτές οι δύσκολες εποχές δεν είναι κάτι καινούριο. Τις έχει ξαναζήσει και ξαναβιώσει η παγκόσμια ιστορία (βλέπε παγκόσμια οικονομική κρίση 1929).
Αν εμείς κολυμπούσαμε σε νερά με γκλαμουράτες μπουμπουλήθρες και οι καταστάσεις ήταν διαφορετικές και αν αναλώναμε τον χρόνο μας σε ανουσιότητες, δεν φταίει η εποχή που σκληραίνει.
Τι σημαίνει απογοητεύομαι και τα βάζω κάτω φορώντας καπέλο την απόγνωση; Σ’ αυτό το χορό του Ζαλόγγου (που λέει και η φίλη μας η Γιώτα) καλούμαστε να δείξουμε την παιδεία μας, το ποιόν μας, το χαρακτήρα μας και το είναι μας βρε αδελφέ!
Να θυμηθούμε τις αξίες μας. Να αντλήσουμε δύναμη από τα βιβλία και την γνώση. Από την ποίηση. Από φίλους καλούς. Και με λίγο μεζέ και λίγο ούζο να κάνουμε τις καλύτερες ψυχαναλύσεις με κουβέντα, γέλιο, αμπελοφιλοσοφίες, σοβαρές σκέψεις (ενίοτε και βλακείες) με αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπούν.
Η απόγνωση, η μεμψιμοιρία, ο φόβος για το αύριο και όλα όσα επιθυμούν κάποιοι να δουν στους λαούς (για να μπορούν να τους ελέγχουν καλύτερα) δεν πρέπει να περάσουν.
Δεν είμαστε ήρωες, αλλά το έργο το έχει ξαναπροβάλει ο κινηματογράφος της παγκόσμιας ιστορίας και το έχουμε ξαναδεί.
Δεν θα λυγίσουμε γιατί όσο ζούμε υπάρχει η ελπίδα της ανατροπής.
Κι όπως λέει και ένας φίλος μου: “Αν όλοι ερωτευτούμε τότε το κράτος και όλοι οι δυνάστες θα καταρρεύσουν”.
Aς ερωτευτούμε λοιπόν, τον άνθρωπο που αξίζει και μας θέλει στη ζωή του και ας ερωτευτούμε και την ίδια την ζωή!
Κουφάλες δημιουργοί και συντηρητές της οικονομικής κρίσης, δεν θα πεθάνουμε!
Ούτε θα πουλήσουμε την αξιοπρέπεια μας και την χαρά της ζωής στα άτιμα πλάνα σας.
Θα συνεχίσουμε δυνατότεροι από ποτέ. Γιατί μπορεί να μην είμαστε ήρωες, αλλά μας νανουρίζουν ηρωϊκά βιβλία και ποιήματα και παραμένουμε πιο ΑΝΘΡΩΠΟΙ από ποτέ.
Υ.Γ Ναι παρόλα αυτά η ζωή είναι ωραία! Ναι, ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας (κρίσης) είναι απαραίτητος, το ίδιο και η θετική σκέψη αλλά και η ψυχική δύναμη!
