Καταφέραμε θαύματα με την τεχνολογία, αλλά δεν καταφέραμε να είμαστε μεταξύ μας απλοί και να διευκολύνουμε τις ανθρώπινες σχέσεις. Λες εύκολα κουβέντες μέσω των social media και δυσκολεύεσαι να κάνεις συζήτηση με κόσμο.
Καταφέραμε να βρούμε φάρμακο για αρρώστιες που κάποτε ήταν θανατηφόρες, αλλά δεν καταφέραμε να σταματήσουμε τους πολέμους στον κόσμο, χιλιάδες άνθρωποι σκοτώνονται για πολιτικές σκοπιμότητες, ανάμεσα τους και παιδιά.
Καταφέραμε να έχουμε πτυχία (πολλές φορές περισσότερα από ένα), αλλά δεν αποκτήσαμε την πραγματική γνώση, σοφία και παιδεία.
Καταφέραμε να κάνουμε ταξίδια στις γειτονιές του κόσμου, αλλά δεν μάθαμε τον κόσμο, ακόμα κάποιοι πάσχουν από την άθλια ασθένεια του ρατσισμού.
Καταφέραμε να έχουμε πολλές προσβάσεις ενημέρωσης αλλά ελάχιστες πηγές αλήθειας.
Καταφέραμε να κάνουμε δεκάδες γνωριμίες και φλέρτ, αλλά ελάχιστες εως μηδαμινές αληθινές αγάπες.
Καταφέραμε να ξέρουμε τα τελευταία νέα για τον κόσμο της μόδας και του lifestyle, αλλά δεν καταφέραμε να μάθουμε τα κλασικά βιβλία λογοτεχνίας και να διαπαιδαγωγήσουμε τον χαρακτήρα μας με αυτά.
Καταφέραμε να λεγόμαστε “Ευρωπαίοι”, αλλά δεν καταφέραμε να κρατήσουμε τις παλιές καλές αξίες από τους πρόγονους μας, τους φιλόξενους, απλούς, ανοικτόκαρδους Κύπριους.
Καταφέραμε να είμαστε ειδήμονες όλων των διεθνών κουζίνων, αλλά δεν καταφέραμε να μάθουμε την παράδοση μας, μας έπνιξε η ξενομανία.
Καταφέραμε να πουλήσουμε μούρη…..Μα να λεγόμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ, τα καταφέραμε;
(Σκέψεις που γεννήθηκαν βλέπωντας τι γίνεται γύρω μας)
Μαρία Γ.
