Δεν θα γράψω για σένα …θα είναι η πρώτη φορά…που θα γράφω για μένα! Μάλλον όχι μόνο για εμένα… αλλά για όσους μοιάζουν με εμένα…με όσους είναι τόσο παράξενα ερωτευμένοι όσο εγώ…
Είναι που θα ήθελα τραγούδι με έντονο ρυθμό…να δώσω στους χτύπους της καρδιάς μου όταν είμαι πλάι σου και να το ακούω κάθε που νιώθω μοναξιά ..σε κάθε άρνηση σου! Θα ήθελα σε μια μεγάλη ζωγραφιά τις εκφράσεις της ευτυχίας που παίρνει το πρόσωπο μου να σου βάψω…να έχεις χρώματα πολλά να βλέπεις σαν ξυπνάς και ας είμαι μακριά σου! Ένα βράδυ μου είχες πει .. περπατώντας πλάι πλάι πως σου αρέσει που φέρομαι σαν παιδί…και ήθελα να σου πως δεν είμαι παιδί, παιδί με κάνει το άγγιγμα σου!
Θυμάμαι μου είχες πει πως η ζωή είναι στιγμές και πώς πρέπει να ζω κάθε στιγμή. Ήθελα τότε να σου πω , να σου φωνάξω, πως κάθε στιγμή θέλω μόνο μαζί σου να την ζω. Πως θέλω πλάι σου να βρίσκομαι, πως ότι και να συμβεί, εγώ θα βρίσκομαι μαζί σου ακόμη και αν το αρνείσαι ακόμη και αν κάνεις πως δεν θέλεις…ήθελα να σου πω απλά πως…μην φοβάσαι εγώ μπορώ να αγαπήσω για δύο! Αλλά δεν το έκανα δείλιασα, αντιστάθηκα…σκέφτηκα πως είναι πολύ εγωιστικό να λέω πως εγώ θα μας αγαπώ και για δύο όχι για μένα, αλλά για σένα, βλέπεις θα σου έκλεβα το δικαίωμα να με αγαπήσεις.
Είναι τόσα πολλά αυτά που νιώθω κάθε φορά που σε βλέπω…ακόμη και αν περνάς από μακριά. Εκρήξεις νιώθω στην ψυχή μου όταν σε συναντώ και είναι τόσο παράξενος ο ήχος από το μολύβι κάθε φορά που γυρίσω μετά από την συνάντηση μας και αρπάζω το χαρτί και σου γράφω! Σου γράφω όλα αυτά που δεν τολμάω να σου πω, σου γράφω όλα αυτά που φοβάμαι να εκφράσω όχι για μένα, αλλά μήπως τρομάξεις, μήπως φοβηθείς από τον έρωτα, από την αγάπη που μπορώ να σου δώσω. Από μια αγάπη τόσο αληθινή τόσο γνήσια που σίγουρα δεν φαντάζει αληθινή και όμως είναι! Εσύ την έκανες να είναι αλλά δεν μου επιτρέπεις να στην χαρίσω! Είναι δύσκολο, κάθε που φεύγω από την αγκαλιά σου δεν ξέρω αν θα υπάρξει άλλη φορά…δεν ξέρω αν αυτή την ευτυχία την ξανανιώσω και όμως μου έμαθες τελικά να ζω τις στιγμές και δεν αλλάζω τις στιγμές μας με τίποτα άλλο.
Μαρία Κ.
(Σας ευχαριστώ Skala Times για αυτή την δυνατότητα…μακάρι να μπορούσα να εκφράζομαι συχνότερα και μακάρι να δημοσιευόνταν για να τα δει…Σας ευχαριστώ)
