Γράφει ο Χρήστος Τουβέ
(από την ωραία Θεσσαλονίκη)
Ξέρεις γιατί είναι γυάλινος ο πύργος;
Γιατί η σιωπή είναι γυάλινη και δεν έχει ψεγάδια.Τα λόγια όμως κόβουν σαν μαχαίρι.Λεπίδες κοφτερές που ματώνουν όνειρα και βασισμένες ζωές πάνω σε χάρτινα φεγγάρια.
Λεπίδες που έπρεπε να ξέρεις καλά, ότι προκαλούν αιματοχυσίες ψυχών.Πικρά λόγια άκουσες και πάλι…
Ποιος να το περίμενε άλλωστεq H τόσο όμορφη παρουσία της να έχει τέτοια έφεση στο μαχαίρωμα…Απότομα και ανώτερα τα βρώμικα της όπλα.Σκοτώνουν και θερίζουν ανθρώπους και μορφές.Σκιές παντοτινές που χάθηκαν σε βλέμμα της.Ήταν χείμμαρος κάποτε και τώρα μαύρη θάλασσα που καταπίνει όνειρα και απομακρυσμένες ακτές…
Βίωσες ανθρώπινο βιασμό ψυχής και θέλεις να φωνάξεις.Ένιωσες το βίαιο χάδι να σκίζει τα σωθικά σου και ν’αντικρύζει την άδεια της ψυχή. Μπορείς να παραμείνεις σιωπηλός και να μιλήσεις πιο πολύ από κάθε άλλη φορά;
Όλα στον γυάλινο πύργο είναι εύθραυστα.Κύματα συναισθημάτων που με μία ματιά διαλύονται.Θρύψαλλα γύρω – γύρω από την ζωή σου.
Οι δυνατοί που πέφτουν και οι αδύναμοι που σηκώνονται.Ελαφριάς μορφής καταιγίδα ξέσπασε ξαφνικά με τόσες αλλαγές.
Δύναμη θέλει και πολύ κουράγιο.Θέληση θέλει να βρεθείς πιο πάνω, στην ζώνη της ζωής που σε περιμένει πάλι.Ηρέμησε..Η αποθεραπεία αισθήσεων έχει μόλις ξεκινήσει σε αυτό το αψεγάδιαστό ρημάδι που περιβάλλεται από γυαλί.
Όλα μοιάζουν καθαρά από εδώ πάνω.Έχει ωραία θέα, η θέα της σιωπής.Όλα στον γυάλινο πύργο ξεπροβάλλουν, όπως το πρώτο φως της ημέρας.
Σου έρχεται στον νου για μία ακόμη φορά η σχολή των *Σούφι που έλεγε ότι..
Οι σκέψεις μας πριν γίνουν λόγια πρέπει να σταματούν μπροστά από τέσσερις πύλες στις οποίες θα 
πρέπει να στεκόμαστε και να αναρωτιόμαστε:
1. Είναι αυτό που θα πω ευγενικό;
2. Είναι απαραίτητο;
3. Είναι αληθινό;
4. Είναι καλύτερο από τη σιωπή;
Μόνο αν τις περάσουν όλες με επιτυχία, είναι καλό να βγαίνουν από το στόμα μας.
Εκείνη τι απ ‘ όλα έχει τηρήσει;Τίποτα..Εσύ όμως θέλεις να φωνάξεις και να ακολουθήσεις τον ίδιο δρόμο μ ‘ εκείνη. Θέλεις να διαλύσεις τον γυάλινο πύργο και να διαλυθείς σε χιλιάδες μικρά κομμάτια. Φώναξε όσο μπορείς.Αν μπορείς δηλαδή, γιατί σε γυάλινο πύργο βρίσκεσαι…Εγώ στην θέση σου θα έμενα σιωπηλός και έτσι θα την άφηνα πίσω…
* Με τον όρο Σούφι εννοούμε εκείνες τις πρώτες ασκητικές κοινότητες του Ισλάμ, οι οποίες εγκατέλειψαν τα εγκόσμια με σκοπό την Σοφία. Είναι γνωστό από πολλές πηγές ότι στις τάξεις των Σούφι συντάχθηκαν οι πιο σοφοί άντρες της εποχής τους.
