Γράφει η Γιώτα Δημητρίου
(H Γιώτα είναι απόφοιτος θεατρικών σπουδών και σήμερα βρίσκεται στο δεύτερο έτος του Διδακτορικού της, στο Πανεπιστήμιο του Bristol)
Ο Αμερικανός καλλιτέχνης Bruce Nauman κάποτε είπε: «Ο αληθινός καλλιτέχνης βοηθάτον κόσμο αποκαλύπτοντας μυστικιστικές αλήθειες». Κατά την προσωπική μου άποψη οι μυστικιστικές αλήθειες δεν είναι μόνο οι προκαταλήψεις που θεωρούνται “παράλογες”, το παράλογο το οποίο σύμφωνα με τις θεωρίες του Freud συνδέεται με την υστερία και το ανοίκειο. Αλλά και πληροφορίες, τα συμβάντα και γεγονότα που, όταν έρθουν στο φως μπορούν να αμφισβητήσουντο status quo. Αυτό μπορεί να μην είναι πάντα το επίκεντρο του καλλιτέχνη, τουλάχιστο όμως ο τρόπος που μπορούμε να συσχετιστούμε με την τέχνη είναι φέρνοντας την από το περιβάλλον μας, τον ίδιο μας τον πολιτισμό. Μέσα απο αυτή να αντικατοπτρίζεται η ίδια μας η κουλτούρα – στη θέση που μπορούν να αμφισβητηθούν όλα αυτά τα πρότυπα, οι ανάγκες, οι κανόνες και οι επιθυμίες που μας έχουν οριστεί. Γιατί ακόμα και οι επιθυμίες είναι κατασκευασμένες ιδέες, κατασκευασμένων ατζεντών.Οι επιθυμίες μας, έχουνρυθμιστεί για εμάς από τις υπερβολικές δόσεις κατανάλωσεις ιδεολογιών απο τη στιγμή που άνοιξαμε τα μάτια μας. Ο Λακάν λέει ότι στην πραγματικότητα δεν θέλουμε αυτό που νομίζουμε πως θέλουμε. Οι φαντασιώσεις μας πρέπει να μην είναι ρεαλιστικές, επειδή τη στιγμή που θα πάρουμε αυτό που ζητάμε ενδέχεται να μην το θέλουμε πια. Για να συνεχίσει να υπάρχει η επιθυμία τα αντικείμενα της πρέπει διαρκώς να βρίσκονται σε απούσα. Ο Zizek υποστηρίζει «Ο κινηματογράφος είναι η απόλυτη τέχνη διαστροφής. Δεν μας δίνει αυτά που θέλουμε, αλλά μας λέει πως να τα επιθυμούμε».
Η συλλογή DisHollywood βασίζεται σε αυτή τη θεωρία.
Βλέπετε Ντίσνεϊ αλλά αυτό δεν είναι για τα παιδιά σας!
Ίσως μας κάνει να ξανασκεφτούμε την παιδική μας ηλικία και το πως έχουμε “προγραμματιστεί”. Το DisHollywood είναι το πιο πρόσφατο έργο του εικαστικού καλλιτέχνη José Rodolfo Loaiza Ontiveros, το οποίο επιχειρεί να συνθέσει και να αναμίξει χαρακτήρες της Ντίσνεϊμε άλλα εικονίδια ψυχαγωγίας και από τον κόσμο του κινηματογράφου, της διασημότητας και της μουσικής.
Η έκθεσηεστιάζεται στο πως η σύγχρονη ποπ κουλτούρα μας, έχει επιρεαστεί απο τονκόσμο των ΜΜΜ 
(κινηματογράφου, της τηλεόρασης και της μουσικής).
Πρόκειται για μια συλλογή από αξιοπερίεργα έργα που ωθούν το κοινό να ξαναφανταστούν τον κόσμο της ποπ ως ένα εξατομικευτικό μίγμα όπου μπορούν να συγχωνεύσουν καταστάσεις, να ξαναγράψουν τα σενάρια, και να παράσχουν νέους διαλόγους με εναλλακτικές λύσεις.
Το DisHollywood είναι επίσης μια προσέγγιση για την πρόκληση ανοχής και τα επίπεδα αποδοχής μας. Είναι ένας νέος τρόπος να προβληματιστείς για το «αίσιο τέλος» και το «…και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα» που έχει στοιχειώσει τις ζωές μας και έχει πλαισιώσει τις επιθυμίες και των τρόπο με τον οποίο ονειρευόμαστε.
Ο καλλιτέχνης βάζει τους χαρακτήρες αυτούς σε αντιπαράθεση με την αρχική τους θέση και σε ένα νέο πλαίσιο κοινωνικής ευπάθειας δείχνει την σκοτεινή πλευρά της σύγχρονης κοινωνίας μας.
