Γράφει ο Χρήστος Τούβε
(Από την ωραία Θεσσαλονίκη)
Email: touve30@gmail.com
Ένα, δύο, τρία…δέκα ολόκληρα δευτερόλεπτα, χωρίς ανάσα είναι πολλά.
Τι το ήθελα το παιχνίδι στην γειτονιά;
Η αίσθηση της αναπνοής μετά από τόση αναμονή, νομίζω τελικά ότι άξιζε τον κόπο.
Άραγε μία τέτοια ανάσα να δίνει μεγαλύτερη ζωντάνια στο μέσα μου;
Αισθάνομαι λες και διέσχισε όλες τις εσωτερικές μου διαδρομές, παρακολουθώντας το θέαμα και την εξέλιξη του ταξιδιού της. Η μορφή με την οποία αποτυπώθηκε πάνω μου, είναι ένα πλατύ χαμόγελο αφιερωμένο στην καινούργια αίσθηση ζωής.
Γιατί ξεχνάω όμως ν’ αναπνέω ουσιαστικά;
Πόσες στιγμές που μου έκοψαν την ανάσα, μ ‘ έκαναν να πάρω το μάθημά μου;
Τελικά πίσω από κάθε ένα “δίνω” κρύβεται συνεχώς ένα “παίρνω” .Δίνω ουσιαστικές ανάσες στον εαυτό μου και παίρνω ζωή.
Κάποτε μου ζήτησαν να παίξω στην αλάνα της γειτονιάς μου.Ξαφνικά χτύπησα και κόπηκε η ανάσα μου για δέκα ολόκληρα δευτερόλεπτα. Τι το ήθελα το παιχνίδι στην γειτονιά;
Μόλις επανήλθε, υποσχέθηκα στον εαυτό μου, ότι θα εκτιμώ την κάθε μία ανάσα μου, σαν να δίνω πνοή σ ‘ ένα κέρινο ομοίωμα που θέλει να γίνει άνθρωπος.
Περπατάμε και λειτουργούμε σαν κέρινα ομοιώματα δίχως ανάσες ζωής.
Στερούμαστε το πιο σημαντικό σχοινί της δικής μας ακροβασίας..Την ανάσα, που αποτελεί την ειδοποιός διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου.
Επειδή λοιπόν ζούμε χωρίς ν ‘ αναπνέουμε, ήρθε η ώρα να μετρήσουμε τις ανάσες μας και την ζωή που κρύβουν μέσα τους.Να αγκαλιάσουμε τους παλμούς της και να μυρίσουμε τον αέρα ανανέωσης μας.
Πάρε βαθειά ανάσα και μέτρα…
Ένα,δύο, τρία…δέκα ολόκληρα δευτερόλεπτα,χωρίς ανάσα …
Τώρα θα καταλάβεις την διαφορά την πνοής.
Ένα από τα 5 Α…Ανάσα!
Ένα από τα κλειδιά που μαζί με τ ’άλλα 4, ολοκληρώνουν την ύπαρξη σου.
Συνέχισε να μετράς, το πέμπτο σου δάχτυλο είναι ο μικρός στο αριστερό σου χέρι, το χέρι της καρδιάς σου.
Εσύ γιατί φέρεσαι σαν κέρινο ομοίωμα, ενώ κρατάς τα 5 A στο χέρι σου ;
