Γράφει η Μυράντα Ορθοδόξου
Email: orth_miranda@hotmail.com
Παντού λαμπόνια, στο ραδιόφωνα τραγούδια με χαρωπές μελωδίες, παιδάκια με φαρδιά χαμόγελα και με στολές (από φόδρα πάντα) αγγέλου, μάγου, του Ιωσήφ και της Παναγίας-τα πιο τυχερά. Γενικότερα βρε παιδί μου εορταστικό το κλίμα. Αυτά που λατρεύω τα Χριστούγεννα είναι μικρά, απλά…
Η μυρωδιά στο σπίτι από κουλουράκια, κουραμπιέδες, μελομακάρονα και παντός είδους γλυκά. Ε ναι, όταν οι μυρωδιές αυτές ξεχειλίζουν στην κάθε γωνιά του σπιτιού και σε ακολουθούν όπου κι αν πας, ε τότε πλησιάζουν τα Χριστούγεννα! Καλά οι σοκολάτες σε ξεχωριστή κατηγορία και εξέχουσα τιμητική θέση στους στολισμένους πάγκους των κουζινών μας και στην καρδιά μου!
Το χειμωνιάτικο σκηνικό, το κρύο, τα παλτά, τα κασκόλ. Όλα μαζί μου κάνουν κάτι ρομαντικό, κάτι πιο αγαπησιάρικο.
Όλοι σχεδόν γιορτάζουν. Γνωστοί, φίλοι, συγγενείς. Η πλειοψηφία τελοσπάντων, γιορτάζει! Χαμόγελα παντού, ευχές, χαρούμενες φωνές-έστω και για λίγο.
Οι φοιτητές, οι μαθητές χαλαρώνουν, επιστρέφουν στις μανούλες τους.Η πόλη γεμίζει ζωή, νεανικά χαχανητά και ενοχλητικά γλυκές, φανταχτερές φωνές.Οι οικογένειες σε ένα τραπέζι-μαζί. Θείοι, θείες, παππούδες, γιαγιάδες όλοι κάτω από μία στέγη, όλοι με ευχές και αγκαλιές.
Τα ραδιόφωνα, οι τηλεοράσεις, οι δρόμοι, παντού ρε παιδί μου ακούς χριστουγεννιάτικα, παιδικά τραγουδάκια. Μελωδίες! Ακόμα κι ο πιο κατσούφης στο σκάει ένα κρυφό χαμόγελο!
Έστω και αυτή τη στιγμή του χρόνου εμφανίζεταιτο πιο ευαίσθητο κομμάτι μας . Βγαίνει ο φιλάνθρωπος εαυτός μας και βοηθάμε τον δίπλα μας όπως και όσο μπορεί ο καθένας.
Στόλισμα. Ακόμα και το πιο κιτς το δικαιολογείς λόγω του εορταστικού πνεύματος. Το κόκκινο-κυρίως δίνει και παίρνει, χρώμα που από μόνο του σηματοδοτεί την ενέργεια!
Τραγούδια από τη δεκαετία του ’50-’60! Ο FrankSinatraέχει την τιμητική του στο ραδιόφωνο και στααυτιά μου. Ταυτισμένος σχεδόν με τα Χριστούγεννα!Γλυκές και οι πιο ρομαντικές μελωδίες!Εμ… και το “BeakfastatTifanny’s” με κουβερτούλες και τη σόμπα για ζεστασιά.
Όλα αυτά είναι Χριστούγεννα. Έστω με κρίση, έστω με αμυδρή μελαγχολία, έστω με στενότητα ψυχική και υλική. Είναι Χριστούγεννα, τότε που όλοι λίγο πολύ πιάνουμε τον εαυτό μας να σιγοψιθυρίζει ένα τραγουδάκι τόσο απλό αλλά τόσο βαθιά ριζωμένο μέσα μας με το παιδί που κάποτε περίμενε να έρθει ο Άη Βασίλης. Χριστούγεννα, τότε που όλοι μας δικαιούμαστε να είμαστε παιδιά.
Χριστούγεννα να έχουμε όλοι! (παραλείπω το «Καλά», διότι εννοείται. Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν Κακά Χριστούγεννα!
