Γράφει ο Χρήστος Τούβε
(Από την ωραία Θεσσαλονίκη)
Email: touve30@gmail.com
Η ζωή είναι για όλους τους ανθρώπους, αλλά λίγοι την χαίρονται.
Το φαί είναι άφθονο στον πλανήτη και φτάνει για όλους τους ανθρώπους, αλλά υπάρχουν ακόμα κάποιοι που πεινάνε και πεθαίνουν από ασιτία.
Το νερό δροσίζει κάθε λογής πλευρά της ανθρώπινης φύσης, αλλά κάποιοι δεν έχουν ούτε σταγόνα γεύσης στα χείλη τους.
Ο ήλιος ναι…Ο ήλιος είναι για να φωτίζει όλους τους ανθρώπους μωρέ…Μόνο που κάποιοι φρόντισαν να χτίζουν τις ζωές τους κοντά στις πιο φωτεινές του ηλιαχτίδες. Ανάθεμα και αν κρυώνουν οι άλλοι δίπλα.
Γιατί ξεχάσαμε μωρέ; Γιατί πατήσαμε τους όρκους μας και βαδίζουμε με σιγουριά έξω από την κιβωτό του Νώε;
Ένα είναι το σίγουρο: Κάποτε όταν προχωράς μπροστά, ξεχνάς από που ξεκινάς. Εκεί φωλιάζουν όλα τα άσχημα της μοίρας των ανθρώπων.Στην εξέλιξη που στο διάβα της σκοτώνει οτιδήποτε για να μείνει στην επιφάνεια.
Ανάθεμα και αν στο βυθό τελειώνουν οι ανάσες για κάποιους που πνίγονται. Λίγη σημασία έχει!
Την αγάπη όλοι την θέλουμε, αλλά όταν έρθει η ώρα, ρατσισμός και εκεί, ανάλογα με τις κοινωνικές τάξεις που ανήκουμε. Για όλους είναι τα αισθήματα, για τους ευνοούμενους τα συναισθήματα.
Γεννά η ζωή αδικιές πολλές. Ποια ζωή καλέ μου άνθρωπε… Εμείς τις γεννάμε με τις πράξεις μας. Καλά τα καταφέραμε και πάλι, να δικαιολογούμαστε γι’ αυτό που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε.
Έτσι είναι ο άνθρωπος. Εκεί που η αλήθεια βολεύει, βολεύεται. Εκεί που η αλήθει νοσεί, νίπτει τα χείρας του.
Πόσες φορές έχουμε δει το ίδιο έργο;
Μέχρι και τα ζώα αρχίσαν να μας χλευάζουν.Ψίθυροι λένε ότι τον εαυτό μας δεν ελέγχουμε, θα μπορέσουμε εκείνα;
Άρα στην κιβωτό του Νώε να έχουμε από κοντά κάποιο δίποδο.Κάποιο αθώο πλάσμα μήπως και μπορέσουμε να μπούμε μέσα. Μήπως έτσι μπορέσουμε να διατηρηθούμε και μείνει η φλόγα ζωντανή, στην εξέλιξη του είδους μας.
Εξέλιξη ε; Βρε πως όλα γυρνάνε γύρω από αυτήν την λέξη!
Εγώ προτείνω να βρούμε κλειστές πόρτες στην κιβωτό.
Μήπως και βάλουμε μυαλό και αγαπήσουμε τις μέρες που μας απομένουν με τον συνάνθρωπό μας.
Μήπως και δώσουμε φαί και νερό στον διπλανό μας.
Μήπως βρει εφαρμογή αυτό που κάποτε μας δίδασκε το σχολείο και η θρησκεία μας…”Αγαπάτε αλλήλους “…γιατί κάπου το χάσαμε στην πορεία…Ας ξαναβρούμε λοιπόν αυτό που χάσαμε, μέσα στην νέα χρονιά.
Καλή χρονιά σε όλους με περισσότερη ανθρωπιά!
