Γράφει η Ελίνα Λούκα
(Hθοποιός / Σεναριογράφος / Παραγωγός)
Πύρινη ζέστη βασανίζει το χάος της κούφιας απεραντοσύνης ενός ανύπαρκτου κόσμου! Ενός αδυσώπητου κάομου που σκοτεινιάζει το φως των οφθαλμών αυτών που δίνουν αξία στην υβριστική ασέβεια της βίαιης απατηλής και αχάριστα πλανεμένης εξουσίας.
Μιας νεφελιστικής εξουσίας που σκοπό έχει να αποδυναμώσει την ανθρωπότητα και με φρικτούς αλαλαγμούς να πιουν το αίμα των εκλεκτών αυτού του κόσμου, να ρουφήξουν λυσσασμένα την αποστράπτουσα ενέργεια των Αθάνατων ανθρώπινων ψυχών.
Να χαροπαλεύει η νύχτα και με μάτια βουρκωμένα να φοράει το πέπλο της της θεοσκότεινης Νεφέλης….Σκύβει και καλύπτει ότι απέμεινε…μα τα σημάδια υπεροχής παραμένουν για λίγο ακόμα σιωπηλά….Ένας μαύρος μανδύας καλύπτει το χρυσόμαλλο κορίτσι καλπάζοντας ακλόνητα μέσα στο στοιχειωμένο δάσος των σκοτεινών υπάρξεων, τρέχει ασυγκάλυπτα τον δρόμο της λυτρώσεως….Εκεί ακριβώς στο σημείο της κατάμαυρης κουφάλας των Ταρτάρων….το χρυσόμαλλο κορίτσι σταματάει απότομα στο τέρμα του γκρεμού!
Δυνατός άνεμος της ανεμίζει τα μαλλιά και το σύμπαν ολόκληρο σε απόλυτη ησυχία διαπερνά τις ανθρωποπνευματικές της αισθήσεις.
Αντιδρά ακλόνητη θάλασσα, αστροπελέκη ο έναστρος ουρανός, αδάμαστα πλήθος κεραυνών, βροντές, αστραπές αναδεύουν τις λεπτές φλόγες τους…. Δονήζετε η γη, ταράσετε η γη, ανοίγουν οι ουρανοί…και ο απελευθερωτής των απεθάντων απαλλάσει τον άνθρωπο από το απόλυτο σκοτάδι για να ξαναφέρει στης γης τα σπλάχνα το ηλιόλουστο φως!
Τα πολυδοκιμασμένα τέκνα της γης θα γευτούν το νέκταρ του υπερλαμπρου θριάμβου…ενός θριάμβου σταλμένου εκ των ουρανών…γιατί το σχέδιο των «Βρυκόλακων» θα διαρκέσει μόνο όσο χρειάζεται για να υλοποιηθεί το σχέδιο του Υπέρλαμπρου Δημιουργού των Πάντων!
Όλα θα παραταχθούν σε τάξη και οι δρόμοι μας θα καταλήξουν εκεί που ξεκίνησαν!
Γιατί εμείς είμαστε φτιαγμένοι από ΑΓΑΠΗ, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να ανάψουμε τη σπίθα φωτός στον καθένα από εμάς για να λάμψει και πάλι ο δικός μας παραδεισένιος κόσμος!
