Γράφει ο Νίκος Νικολάου
Η ζωή κάνει στάσεις και σε προκαλεί. Κάποτε για να γνωρίσεις νέους ανθρώπους,άλλοτε για να διαγράψεις κάποιους ή για να συναντήσεις κάποιες αλήθειες που αφορούν τον ίδιο σου τον εαυτό.
Το παιγνίδι βρίσκεται σε μια διαδικασία συνεχής εξέλιξης.
Θάρρος ή Αλήθεια;
Υπάρχουν φορές που πρέπει να ειπωθούν κάποιες σημαντικές-ασήμαντες αλήθειες έτσι ώστε να ικανοποιηθεί το ένστικτο σου και να δράσεις την τάχα κατάλληλη στιγμή με διάχυτο θάρρος. Προθέρμανση δηλαδή. Το θάρρος πλέον είναι η λέξη κλειδί για την συνέχεια του παιγνιδιού με αποτέλεσμα να περιθωριοποιούνται οι σημαντικές-ασήμαντες αλήθειες.
Κανόνας πρώτος: Οι αλήθειες είναι σημαντικές για την ομαλή εξέλιξη του παιγνιδιού.
Αντίστροφα τώρα,υπάρχουν φορές που το ένστικτο σου λειτουργεί διαφορετικά. Ναι, σε εσένα μιλάω τον εσωστρεφή,τον ανασφαλή. Εσένα που καθυστερούσες καταστάσεις στη ζωή σου απλά και μόνο για να ικανοποιείται ο εγωισμός σου από την ανυπομονησία μέχρι να συμβεί το τάχα κατορθωμά σου.
Ξαφνικά αντιδράς με θάρρος άμεσα, παραγκωνίζεις τις οποιεσδήποτε ανάγκες σου να ειπώθουν αλήθειες και αφήνεσαι να ζήσεις τη στιγμή με αυθορμητισμό. Σιγά σιγά αυτή η ανάστροφη κατάσταση σου δημιουργεί ένα κενό που γουστάρεις να το αναπληρώσεις με σημαντικές-ασήμαντες αλήθειες.
Κανόνας δεύτερος : Οι αλήθειες είναι σημαντικές για την ομαλή εξέλιξη του παιγνιδιού.
Εμπειρικά ο καθένας ζει το παιγνίδι με τους δικούς του κανόνες, γράφοντας το δικό του σενάριο. Κοιτάζοντας με το τρίτο σου μάτι εμπειρίες σημαντικές της ζωής σου,πραγματικά αληθινές ήταν αυτές που δεν πρωταγωνιστούσες εσύ, αλλά πρωταγωνιστούσε κανείς.
Οι ισορροπίες ήταν τόσο ιδανικές που η σειρά εμφάνισης των ρόλων,οι ατάκες και η μαρκίζα δεν έχουν κανένα νοήμα.
Η ίδια η έννοια της ύπαρξης του παιχνιδιού καταργείται και πλέον τον έλεγχο έχει αυτό το συναίσθημα που περιγράφεται από τους ερωτευμένους στα πρώτα στάδια της σχέσης τους.
Τελευταίος Κανόνας : Οι αλήθειες είναι σημαντικές για την ομαλή εξέλιξη του εαυτού σου.
