Τoυ Μάριου Κουκουμά
Δημοτικός Σύμβουλος Λάρνακας
«Το παιδί ζωή: Ζωή, τίποτα άλλο» Έλεγε ο Γιάννης Ρίτσος.
Kαλά τα λέει ο Ρίτσος -το παιδί είναι ζωή, είναι συνώνυμο και συνέχεια της ζωής. Παιδιά, χαμόγελα, παιχνίδια, γνωριμίες, ανεμελιά αυτά συναντά κανείς στο Δημοτικό Κήπο κάθε δήμου. Ετσι και στη Λάρνακα κατηφορίζοντας προς την καρδιά της πόλης θα συναντήσεις το Δημοτικό Κήπο Λάρνακας.
Ο δημοτικός κήπος είναι έργο του δημάρχου Ευάγγελου Χατζηιωάννου [1870-1944] την περίοδο 1914-1917.
Τότε ο δήμος ενοικίασε από την κυβέρνηση ένα μικρό δεντρόφυτο τριγωνικό χώρο ως δημοτικό πάρκο. Επειδή ο χώρος δεν ήταν αρκετός, ο Λουκής Ζ. Πιερίδης [1865-1933] δώρισε μεγάλο κομμάτι γης με αποτέλεσμα ο κήπος να πάρει τη σημερινή του έκταση.
Ο δημοτικός κήπος παρά τις εκάστοτε προσπάθειες φθίνει και σήμερα παρουσιάζει μια εικόνα διόλου θετική για μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη. Παρά τις εκάστοτε προσπάθειες που έχουν γίνει για εξωραϊσμό του χώρου και βελτίωση των συνθηκών η σημερινή κατάσταση είναι αποκαρδιωτική.
Οι διάφορες υπηρεσίες τις οποίες στέγαζε έχουν προ πολλού χαθεί, η παρουσία ζώων έχει σχεδόν εξαλειφθεί, το μουσείο φυσικής ιστορίας με βαλσαμωμένα ζώα και άλλα είδη της πανίδας του τόπου μας έχουν σταματήσει να κεντρίζουν το ενδιαφέρον των παιδιών μας.
Ουσιαστικές υπηρεσίες και βοήθειες δεν παρέχονται σήμερα. Ουσιαστικά λειτουργεί ως ένας απλός παιδότοπος χωρίς βασικές ανέσεις, ενώ οι προοπτικές για αναβάθμιση και ανανέωση του πάρκου είναι τεράστιες.
Ο Δήμος Λάρνακας θα πρέπει επιτέλους να δράσει άμεσα και να πραγματώσει όλες τις μέχρι σήμερα αποφάσεις. Πρέπει να απαντήσει στις σημερινές ανάγκες ενός σύγχρονου κήπου και να επιστρέψει τα χαμογελά και τη ζωή πίσω στο δημοτικό κήπο. Μια απλή επίσκεψη θα εμφανίσει από μόνη της τις παραλείψεις, τις ανάγκες αλλά και τα περιθώρια βελτίωσης τα οποία υπάρχουν στο χώρο.
Δεν επιτρέπεται εν έτει 2014 ο Δημοτικός Κήπος Λάρνακας να μην διαθέτει τουαλέτες, αλλά και χώρους για βρέφη και παράλληλες υπηρεσίες.
Είναι βαθιά πεποίθησή μου ότι στην παρούσα φάση θα ήταν σημαντικό να υπάρξει βελτίωση στις ήδη υφιστάμενες υπηρεσίες του πάρκου όπως είναι η συντήρηση των παιχνιδιών, η οποία πέραν της αισθητικής έχει να κάνει πρωτίστως με την ασφάλεια και λειτουργία των παιχνιδιών.
Περαιτέρω η αντικατάσταση των τσίγκινων κατασκευών με καινούριου τύπου υλικά φιλικά προς το περιβάλλον, η προσθήκη μεγαλύτερων λαμπτήρων φωτισμού, ώστε να μπορούν να παίζουν τα παιδιά περισσότερες ώρες της ημέρας.
Ακόμη θα πρέπει να τοποθετηθούν περισσότεροι κάδοι απορριμμάτων καθώς και κάδοι ανακύκλωσης. Τα παιδιά μας γίνονται καθημερινά δέκτες στα νηπιαγωγεία και στα σχολεία για την ανακύκλωση.
Θα πρέπει και ο δήμος σε ένα χώρο που σφύζει από παιδικά χαμόγελα να στέκεται αρωγός στη μάθησή τους.
Επιπλέον θα μπορούσαν να τοποθετηθούν περισσότερα καθίσματα-παγκάκια. Πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω θα εισηγόμουνα την τοποθέτηση καθισμάτων από συνδημότες δημιουργούς π.χ. από φοιτητές οι οποίοι έχουν δημιουργήσει στα πλαίσια της φοίτησής τους πρότυπα και πρωτότυπα καθίσματα.
Θα μπορούσαμε να αποταθούμε και πάλι σε συνδημότες μας και προσθέσουμε στο πράσινο του δημοτικού κήπου μια παλέτα από χρώματα βάφοντας με γκράφιτι τους τοίχους εσωτερικά και εξωτερικά αυτού.
Θα μπορούσε να μελετηθεί η δημιουργία ενός δημοτικού κυλικείου, το οποίο θα μπορούσε να στελεχωθεί με την εργοδότηση των ανέργων συνδημοτών μας επιτελώντας και πάλι πολύπλευρο ρόλο ακόμα και εσόδων προς το δήμο.
Θα μπορούσε να εξετάσουμε μια σειρά δράσεων που μπορούν εύκολα να φιλοξενηθούν στο δημοτικό κήπο, όπως η χρήση του αμφιθεατρικού χώρου ως χώρος θερινού κινηματογράφου με ταινίες εποχής σε χαμηλές τιμές εισόδου ή και δωρεάν ή ως υπαίθρια γκαλερί που να φιλοξενεί εκθέσεις, διαλέξεις και αλλά ή ακόμα με τη δημιουργία ενός μικρού βοτανόκηπου με ενδεικτικά κυπριακά βότανα.
Κοινός γνώμονας είναι να επιστρέψουν τα χαμόγελα για να δυναμώσουν οι φωνές των παιδιών μας και να γίνει η Λάρνακα πιο προσιτή για όλους!
