“…Θα υπάρξει χρόνος, θα υπάρξει χρόνος
να προετοιμάσεις ένα πρόσωπο να συναντήσει τα πρόσωπα που συναντάς.
Θα υπάρξει χρόνος να καταστρέψεις και να δημιουργήσεις,
Και χρόνος για όλα τα έργα και τις ημέρες των χεριών
που υψώνονται και σου σεβίρουν μια ερώτηση στο πιάτο.
Χρόνος για σένα και χρόνος για μένα,
και χρόνος για αμέτρητα διλήμματα,
και για εκατοντάδες θεωρήσεις κι αναθεωρήσεις…”
~Τόμας Στέρνς Ελιοτ (“Το Ερωτικό Τραγούδι του Τζ. Άλφρεντ Προύφροκ”)
Αλήθεια, θα υπάρξει χρόνος για να αναθεωρήσουμε, να βρεθούμε σε μονοπάτια αμέτρητων διλημμάτων ενίοτε και παγίδων.
Θα υπάρξει χρόνος για να πραγματοποιήσουμε όλα αυτά που είναι γραμμένα να πράξουμε στο δρόμο της προσωπικής μας πορείας. (Το λες και πεπρωμένο).
Χρόνος για να σκεφτούμε, να διαβούμε νέες διαδρομές, να τοποθετήσουμε καινούρια είδωλα στη καρδιά μας, να απογοητευτούμε και να ξαναχαρούμε.
Μόνο χρόνος για να αγγίξουμε τα όνειρα που πέρασαν σαν μελτέμι από την καρδιά μας και χάθηκαν, μόνο χρόνος γι αυτά δεν θα υπάρχει.
Θα υπάρχουν μόνο κάποιες σελίδες στο βιβλίο των αναμνήσεων, για να μαρτυρούν ότι κάποτε υπήρξαν. Ότι υπήρξαν κομμάτι της ζωής μας, αλλά μετά χάθηκαν…
Ναι, χρόνος για νεκρά όνειρα δεν υπάρχει.
Για τους ζωντανούς ανθρώπους δεν υπάρχει χρόνος για νεκρά όνειρα!
