Γράφει η Ελίνα Λούκας
(Hθοποιός / Σεναριογράφος / Παραγωγός)
Μια σπίθα φωτός ενεκράγει και έλαμψε το σκοτάδι του απόλυτου συμπαντικού κενού…το μυστήριο του σιωπηλού τίποτα, έβγαλε φωνή και εισακούστηκε μέχρι τα ατέλειωτα ύδατα της δημιουργίας!
Μια θεϊκη σπίθα ήταν αυτή και επήλθεν ζωή στου ουρανιου και ασύληπτα ακατανόητου ενεργειακού Πάνσοφου όλου!
Η πηγή φωτός που με κάθε σπιθύρισμα της γεννιέται ένα αστέρι, ανάβει μια φλόγα, ανθίζει μια ψυχή…
Οι δίδυμες φλόγες φωτός που μέσα από την απαστράπτουσα ενεργειακή τους λάμψη είναι έτοιμες να εξερευνήσουν το ταξίδι της καρδιάς!
Ένα ταξίδι με προορισμό το άγνωστο, με παρέα την ελπίδα, με πίστη στην αγάπη και με ότι ιερό τους παρέχει ο ναός του ανθρώπινου σώματος τους!
Μια προσωρινή αποδέσμευση χωρίζει τα μονοπάτια των δίδυμων ψυχών.
Το τίμημα της πτώσης στην τρίτη γήινη διάσταση για να δοκιμαστεί η αιώνια τους ΑΓΑΠΗ.
Η αγάπη που θα τους βγάλει ξανά μαζί, σαν μια ολοκληρωμένη, ώριμη, αγέρωχη φλόγα φωτός, στον ουράνιο θεϊκό παράδεισο!
Σπαρακτικός ο πόνος του αποχωρισμού, μα μην ξεχνάτε ότι τις πιο δυνατές φλόγες τις ανάβουν τα σφόδρα κτυπήματα του ανέμου!
Ένα χρυσόμαλλο κορίτσι ξεσκίζει από τις ματωμένες τις ωμοπλάτες τα κομμένα της φτερά και με τα δύο γυμνά της πόδια περιπλανιέται τον δρόμο της ανώνυμης ανεξερεύνητης και άγνωστης ακόμα αγάπης.
«Γιατί τα ανθρώπινα συναισθήματα είναι τόσο περίπλοκα», διερωτάται…. «Γιατί είμαι εδώ, αφού δεν ανήκω σε αυτό τον κόσμο».
Γιατί νιώθω μισή, σκέφτεται…και κατεβάζωντας το κεφάλι με πόνο στην έντρομη της καρδιά, τα μαλλιά να καλύπτουν το αγγελικό της προσωπάκι, σηκώνεται γλυκά ο άνεμος χαϊδεύοντας την, ψυθιρίζωντας της τη μελωδία του δικού της κτύπου στη καρδιά… 
Νύχτα με πανσέληνο και φεγγαρένια λάμψη
Πάνω στα αστέρια ακροβατώ, πετώ ελεύθερα στον ουρανό.
Μα ένα δάκρυ στάζει….
Δεν είμαι από άλλο ουρανό δεν είμαι ένα ψέμα.
Είμαι άνθρωπος με αισθήματα και νιώθω τα χτυπήματα στις φλέβες μου έχω αίμα…
Άγγελε που εδώ γύρω πετάς πιάσε μου το χέρι
Ταξίδεψε με σε μέρη μακρινά παρέα με ένα αστέρι
Να μου μιλά ψυθιριστά να ακούω τη μελωδία
Να με διαπερνά ο άνεμος, να νιώθω ευτυχία
Άγγελε που εδώ γύρω πετάς άκου την καρδια μου.
Που έπαψε πια να κτυπά έσβησε η φωτιά μου.
Διώξε μακριά τον φόβο μου, σφκίξε μου το χέρι.
Μια λάμψη είναι η ύπαρξη και φως από ένα αστέρι
Νύχτα με πανσεληνο ονειρικό φεγγάρι,
μια ευχή μονάχα σου ζητώ μη φεύγεις σε παρακαλώ ,
tο σώμα μου πονάει….
Δεν είμαι από άλλο ουρανό είμαι ένα με τα αστέρια,
pου με έμαθαν να αγαπώ με την καρδιά μου που κρατώ στα ανθρώπινα μου χέρια
Σηκώνετε με ορμή και με ταχύτητα ανέμου διανύει ακλόνητη τον ανώμαλο σκοτεινό και επικίνδυνο μονοπάτι του δικού της προορισμού.
Τα αγκάθια τρυπάνε τα τρυφερά της πόδια, οι κοφτερές πέτρες της ξεσκίζουν την σάρκα, τα φίδια της ζώνουν το κορμί, τα πεινασμένηα γεράκια της τρυπάνε τη ματωμένη της καρδιά…και εκεί λίγο πριν εγκαταλείψει το σώμα της….ανοίγεται μπροστά στα βουρκωμένα της μάτια… το μονοπάτι της αγάπης!
Ένα χαμόγελο φωτίζει την ύπαρξη της και χάνει τις αισθήσεις απ΄ το ταλαιπωρημένο της σώμα….
Δύο χέρια την αρπάζουν και την κρατάνε ζεστά στην αγκαλιά.
«Μη φεύγεις σε παρακαλώ, όχι ακόμα» ακούγεται μια φωνή να της μιλάει…
Οι ενεργειακές τους φλόγες να τραβάμε με πάθος τον φλογερό πειρασμό στη σάρκα του απόλυτου αισθισιασμού και να ξυπνάει με αναστεναγμο στα στοιβαρά του μπράτσα.
Λένε πως όταν οι δίδυμες φλόγες ειδωθούν εδω στη γη, αναγνωρίζουν η μια την άλλη…το αίσθημα που τους διακατέχει είναι ασυγκράτητος πόθος, παντοδύναμης μαγνητικής και ανεξέλεκτα ορμητικής έλξης!
Το αίσθημα είναι τόσο έντονο που πολλες φορές προκαλεί φόβο, μα οι καρδιές τους γνωρίζουν πως «αγάπη φυγήν αδύνατο».
Καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο, συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο, ολοκληρώνουν ο ένας τον άλλο και δεν θέλουν να ξεκολλήσουν ο ένας από τον άλλο ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!
Οι δίδυμες φλόγες που αντέχουν τη δοκιμασία με επιτυχία, ζευγαρώνουν και σαν εκλεκτά δώρα Θεού ανεβαίνουν μαζί τις Πύλες του Ουράνειου Παραδείσου σαν μια ολοκληρωμένη υπέρλαμπρη από αγάπη φλόγα φωτός!
Η δική σου μίση φλόγα…είναι κάπου εκει έξω και περιπλανιέται στο δικό της άγνωστο μονοπάτι….με προορισμό την δική σου αληθινή αγάπη!
