«Τελικά ένα μεγάλο εμπόδιο στην αγάπη βρίσκεται μέσα στον καθένα που φοβάται την αλλαγή. Η ωρίμανση, η μάθηση, η εμπειρία είναι αλλαγή. Η αλλαγή είναι αναπόφευκτη. Είναι μόνο ένα πράγμα για το οποίο μπορούμε να είμαστε βέβαιοι. Κι αυτό είναι η αλλαγή. Το ν’ αρνιόμαστε την αλλαγή, είναι σαν να αρνιόμαστε τη μία και μοναδική πραγματικότητα. Οι στάσεις αλλάζουν, τα συναισθήματα αλλάζουν, οι επιθυμίες αλλάζουν, ιδιαίτερα η αγάπη αλλάζει. Δεν υπάρχει σταματημός, αναχαίτιση. Υπάρχει μόνο μια πορεία μαζί με την αλλαγή. Είναι ένας Ινδικός μυθος που λέει για κάποιον άνθρωπο σ’ ένα μικρό πλοίο που ανέβαινε σ’ ένα βουερό ποτάμι, ενάντια στο ρεύμα. Ύστερα από τεράστιο αγώνα τελικά ανακαλύπτει ότι οι προσπάθειες του είναι μάταιες, κι έτσι παραιτείται, σηκώνει τα κουπιά του κι αρχίζει να τραγουδά. Αυτή η στιγμή τον δίδαξε έναν καινούριο τρόπο ζωής. Μόνο όταν ακολουθεί το ρεύμα του ποταμού που συνέχεια αλλάζει, είναι ο άνθρωπος πραγματικά ελεύθερος. 
Τα εμπόδια που μπαίνουν στην αγάπη, τα κατασκευάζει ο άνθρωπος.
Η ίδια η αγάπη δεν βάζει εμπόδια.
Η αγάπη κυλά σαν ποτάμι, πάντα ίδια κι όμως πάντα αλλάζοντας, χωρίς να γνωρίζει εμπόδια».
Τα πιο πάνω τα γραφει ο Λέο Μπουσκάλια στο όμορφο βιβλίο του με τίτλο «Η Αγάπη». Ο Μπουσκάλια ήταν καθηγητής της εκπαίδευσης σε Πανεπιστήμιο στην Καλιφόρνια.
«Η αγάπη κυλά σαν ποτάμι, πάντα ίδια κι όμως πάντα αλλάζοντας…»
Όποιος φοβάται την αλλαγή θα φοβάται και την αγάπη και όσες αλλαγές φέρνει αυτή στο πέρασμα της.
Είναι αλήθεια, πως στο όνομα της αγάπης έχουν κεντηθεί άπειρες λέξεις.Την έχουν ερμηνεύσει ποιητές, συγγραφείς, φιλόσοφοι ακόμα και Αγίοι.
Μα η αγάπη είναι αλλαγή, είναι η δικιά σου αλλαγή, να αντέχεις και να μπορείς να μετατρέπεις το εγωϊστικό ΕΓΩ σε ΕΜΕΙΣ.
Αντέχεις αυτή την αλλαγή;
Η αγάπη είναι η αλλαγή που δημιουργεί μέσα σου το αγαπημένο σου πρόσωπο.Θα πρέπει λοιπόν να έχεις απαλλαχθεί εντός σου από περασμένες πληγές και “μικρόβια”, έτσι ωστε να δεχθείς αυτή τη νέα αλλαγή.
Η αγάπη είναι μια αλλαγή….
Μια από τις καλύτερες ερμηνείες της αγάπης είναι αυτή που συναντάμε στην Βίβλο: «Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, δεν φθονεί, δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν, δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθεια.Πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομονεύει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει…» (Προς Κορινθίους Α’ Επιστολή κεφ. 13, παρα. 4-13). Aυτό είναι η αγάπη.
Όλα τα άλλα είναι φτηνά υποκατάστατα της για να γεμίζουν οι άνθρωποι τα κενά της μοναξιάς τους, τη κενοδοξία τους, ενίοτε και τα άδεια κρεβάτια τους.
Μα θα υπάρχουν πάντα κι αυτοί που δεν θα ανέχονται εκπτώσεις και κανένα συμβιβασμό.
Μια τέτοια αληθινή αγάπη θα αναζητούν με όποιο κι αν είναι το τίμημα…ακόμα και αν το τίμημα είναι τα 100 χρόνια μοναξιάς!
Bεατρίκη Δ.
