Γράμματα αναγνωστών για την μέρα του Αγίου Βαλεντίνου
Αγαπημένε μου,
Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να γράψω, αλλά φοβάμαι μήπως γίνω κουραστική, γιατί ξέρω ότι δεν σου αρέσει όταν πολυλογώ. Δεν υπάρχει όμως άλλος τρόπος να εκφραστώ τόσο ελεύθερα, παρά μόνο αυτή η κόλλα χαρτί. Αυτά που σου γράφω, είναι πολύ πιθανό να μη σου κάνουν καμία απολύτως αίσθηση. Και το καταλαμβαίνω. Ξέρω ότι δεν αισθάνεσαι για’μένα, ό,τι αισθάνομαι εγώ για ‘σένα. Να’ξερες μονάχα πόσες φορές ευχήθηκα να γίνει ένα θαύμα και να μπω στην καρδιά σου για πάντα, κλεισμένη εκεί.
Σε σκέφτομαι συνέχεια και μου λείπεις τόσο μα τόσο πολύ. Όλον αυτό τον καιρό προσπάθησα να συνειδητοποιήσω μέσα μου ότι δεν πρέπει να περιμένω κάτι να συμβεί μεταξύ μας, όμως δεν καταφέρνω να σε ξεπεράσω. Για να πω την αλήθεια, δε θέλω να σε ξεπεράσω. Θέλω να είμαστε μαζί. Το θέλω όσο τίποτα άλλο. Είσαι ο πρίγκιπάς μου, η αγάπη μου, το άλλο μισό κομμάτι της καρδιάς μου. Πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω έτσι και δεν ξέρω πώς να το χειριστώ. Όλη αυτή η ανάγκη που έχω να είμαι μαζί σου, βγαίνει σε καταπίεση. Σ’ έχω πιέσει πάρα πολύ και το ξέρω. Δε φαντάζεσαι πόσο μόνη νιώθω χωρίς εσένα. Ξέρεις ότι αντιμετώπισα αρκετές δυσκολίες το τελευταίο διάστημα και αυτό που ευχόμουν ήταν να ήσουν κοντά μου, να με στηρίζεις και με την αγκαλιά σου να με κάνεις να ξεχνιέμαι έστω και προσωρινά.
Σε έχω τόση πολλή ανάγκη. Μου έχεις γίνει πια απαραίτητος και δεν μπορώ να σε φανταστώ έξω από τη ζωή μου. Είσαι ό,τι πιο όμορφο μπορούσε να μου συμβεί ποτέ.
Αλήθεια, σου έχω πει ποτέ πόσο πολύ σ’αγαπώ;
Θέλω να σε κάνω ευτυχισμένο. Έχω τόση αγάπη μέσα μου για να σου δώσω. Αυτό που δεν πρόκειται να σου λείψει από αυτή τη σχέση είναι η αγάπη. Δε θα κάνω ποτέ τίποτα που να σε πληγώσει. Θα σε αγαπώ με όλη μου την καρδιά.
Δεν ξέρω τι άλλο να σου πω. Απλώς αναρωτιέμαι γιατί ο έρωτας μπορεί να πονέσει τόσο πολύ. Όσο περισσότερο αναζωογονεί έναν άνθρωπο, άλλο τόσο τον αποτελειώνει. Πονάω που δε σ’έχω, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να πάψω να σ’αγαπώ.
Σ’αγαπώ πολύ,
Α.Π
