Γράφει ο Νίκος Νικολάου
Ο χρόνος προφανώς ανακαλύφθηκε από αυτούς που ήθελαν να πουλούν ή να κάνουν συλλογή ρολόγια. Τι γίνεται όμως όταν το παρελθόν συγκρούεται με το παρών και το παρόν δεν μπορεί να συγκρουστεί με το μέλλον;
Κάποιες φορές ο χρόνος φαντάζει αδύνατο να τρέξει. Λες και η ζωή σου βρίσκεται σε αδράνεια. Αυτή είναι η πραγματικότητα; Το ιδανικότερο σενάριο θα ήταν να υπάρχει μια ελεύθερη ροή εμπειριών και σκέψεων που να συνδέει άρρηκτα αυτές τις τρεις χρονικές καταστάσεις.
Αναντίρρητα ο χρόνος αφήνει σημάδια με ορμή στο κορμί του καθενός μας. Όταν ήμασταν μικροί μετρούσαν την ηλικία για μας οι μεγαλύτεροι. Επηρεαστήκαμε και προσθέταμε μια κάθε τόσο αυτό το μισό και κάτι που νομίζαμε πως μας έκανε τεράστιους. Πόσο τεράστιοι καταφέραμε να γίνουμε; Σε μια κοινωνία που τα πάντα κρίνονται από το μέγεθος, ευτυχώς που αφήνουμε το χρόνο να μας δαμάζει και να μας προσγειώνει, αλλίως θα γινόμασταν και εμείς ένα σαν και εσάς που ακόμη μετράτε τις ηλικίες και ανησυχείτε για το πότε ο χρόνος θα αφήσει το σημάδι του με ορμή στο κορμί μας.
Το πόσο τεράστιοι γίναμε πλεον είναι συσχετισμένο με το πόσο τεράστια είναι η αντίδραση μας σε στιγμές που πραγματικά ο χρόνος μας νιώθουμε πως είναι νεκρός. Όταν αυτές τις στιγμές τις προκαλούν αλλότριες και υστερόβουλες πράξεις ανθρώπων που παίζουν μισαλλόδοξα με τον χρόνο μας τότε η αντίδραση μας αυτή είναι τεράστια. Αν μπω σε περαιτέρω ανάλυση τι εννοώ τότε αυτό θα ισοδυναμεί με ακόμη μια διαδικτυακή επανάσταση, να μας λείπει.
Έφτασε η στιγμή που πρέπει να βρούμε ένα τρόπο για να συγκρουστούμε με το μέλλον. Μέσα στο πλαίσιο αυτό υπάρχει μια
απροσδιόριστη μορφή, λες και προσπαθούμε να περατώσουμε την έννοια του απείρου. Όλη αυτή η ενέργεια που βρίσκεται συσσωρευμένη εμπειρικά στο παρελθόν μας ας την αφήσουμε να μας προσπεράσει δειλά, με τρόπο δηλαδή που θα αφήσει το στίγμα της στο κορμί μας, και να συγκρουστεί με αυτό το αόριστο μας μέλλον. Ακριβώς, αόριστο το μέλλον όταν συγκρούεται το παρελθόν μαζί του. Τι καταφέραμε όμως ; Ξεμπερδέψαμε και από το πριν και από το μέτα και στεκομαστε ξεκάθαρα αντιμέτωποι με τη στιγμή, προσδιορίζουμε το παρόν μας. Δηλώνουμε παρόν με ψυχή και κορμί, αφήνουμε το στίγμα μας στο χρόνο με ορμή.
