Γράφει ο Χρήστος Τούβε
(Από την ωραία Θεσσαλονίκη)
Email: touve30@gmail.com
Ξύπνησε η μέρα και τι να δει..
Γραντζουνιές στο σώμα μου,
αμυχές στην πλάτη μου.
Ρουφήγματα στον λαιμό μου,
και τα χείλη μου, ματωμένα από τα φιλιά…
Δεμένα τα χέρια μου είδε, από την βία της ηδονής.
Πληγωμένη την καρδιά μου να αιμοραγεί.
Της εξήγησε η νύχτα
πως η αμαρτία σου, δεν δέχεται το φως.
Πως υπογράφεις συμβόλαιο μόνο για εκείνη…
Ξύπνησε η μέρα και τι να δει…
Χάμω στο πάτωμα, ένας έρωτας που άφηνε την τελευταία του ανάσα
και γύρω γύρω αγκαλιές που σιγόσβηναν
στο βλέμμα του…
Αφιλόξενα όνειρα στο χώρου του δωματίου.
Σκηνές ερωτισμού, που είχαν ακόμα το χρώμα τους, στους τοίχους.
Σεντόνια γεμάτα μυρωδιές και πνιγμένα αισθήματα μέσα στο μπάνιο…
Την αφεντιά μου, να σπαρταράει από το κρύο της άδειας μου ψυχής, βιώνωντας τον πόθο που δεν κράτησε και την αγάπη, που ράγισε
μέσα σε λίγες μόνο ώρες…
Της εξήγησε η νύχτα,
πως οι άνθρωποι εκεί που αξίζει να δώσουν, δεν δίνουν…
Εκεί που δεν αξίζει να δοθούν, κλείνουν τα μάτια και πηγαίνουν όπως το αρνί στην σφαγή…
Σήμερα το βίωσες εσύ καλή μου μέρα..
Εγώ όμως τις νύχτες, κλαίω με αυτά που βλέπω.
Σκοτώνουν αισθήματα τα ζευγάρια, κυλάνε μέσα στο βούρκο οι καρδιές και αφήνουν μνήμες ξεχασμένες στα συρτάρια των δωματίων…
Πληρωμένοι έρωτες δίνουν πιο πολύ αξία και συναίσθημα…
Τον έρωτα τον καταντήσαν μία αηδία.
Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε.
Σημεία των καιρών, καλή μου μέρα.
Διαφωνώ.
Τα μυαλά των ανθρώπων είναι, που δικαιολογούν ξιπασμένες συμπεριφορές.
Της εξήγησε η νύχτα, όμως η μέρα ξύπνησε και αποφάσισε.
Αποφάσισε να ξημερώνει και να δίνει αγάπη μόνο γι’ αυτούς που σερβίρουν πρωινό στο κρεβάτι…
