Truth or Dare “Το κλουβί με τους μαλάκες”

Γράφει ο Νίκος Νικολάου

Κάποιος έχει ξεκλειδώσει το κλουβί με τους μαλάκες και τρέχουνε ελεύθεροι στους δρόμους.
Το θέμα είναι ποιός. Σίγουρα όχι εγώ γιατί ζούσα εδώ και καιρό από τη μέσα πλεύρα, ήμουνα και εγώ ένας σαν και εσένα, από αυτούς που μπόρουν να δραπετεύουν εύκολα στα δύσκολα και πάντα τα καταφέρνουν να παραμένουν εντός του κλουβιού. Από αυτούς που και στα εύκολα κάποιος  έχει ξεκλειδώσει το κλουβί τους, όμως και πάλι παραμένουν εντός. Καμία ανάγκη για αντίδραση. Τα ένστικτα τους απενεργοποιημένα. Όλα καλά, όλα ωραία, όλοι εντός. Το θέμα είναι ποιός; Ποιός κρατούσε το κλειδί;
Λες η πόρτα να ήταν πάντα ανοιχτή; Και να ήταν, από μόνος του δεν είναι  ικανός να το παρατηρήσει. Όπως καλά κατάλαβες η ζωή του όλη περιστρέφεται εντός και γύρω του κλουβιού. Κάποιος πρέπει να του δώσει το κατάλληλο ερέθισμα για να ξεφύγει τάχα.
Ναι, υπάρχουν φορές που η πόρτα είναι από μόνη της ανοιχτή. Το θέμα είναι ποιός; Ποιός θα βρεθεί απέναντι του και θα του δώσει αυτό το ερέθισμα για να βγει. Ποιός άλλος, ο λάθος άνθρωπος. Οι λάθος και ετεροχρονισμένες επαφές λαμβάνουν χώρα όταν η πόρτα είναι από μόνη της ανοιχτή. Εύκολη έξοδος, εύκολα αποκαλύπτεται και η ταυτότητα του. Είσαι και εσύ από αυτούς που ζουν στο κλουβί με τους μαλάκες. Έκανες την μαλακία σου πάλι, πίσω μαλάκα τώρα στο κλουβί σου.
Το ξέρω και εγώ το ξέρουν και όλοι οι υπόλοιποι που ζουν μαζί σου στο κλουβί πως η πόρτα είναι κλειδωμένη και εσύ περιμένεις κάποιον για να σε ξεκλειδώσει. Το θέμα είναι ποιός;
Ο κατάλληλος άνθρωπος. Αυτός που περιμένω και εγώ και εσύ που ζούμε στο ίδιο το κλουβί. Κάπου εκεί έξω υπάρχει αυτός ο άνθρωπος που και αυτός ψάχνει για να βρει το κατάλληλο κλουβί για να το ξεκλειδώσει. Τι, πως; Δεν θα πάρει ο άντρας την πρωτοβουλία; Σε αυτήν την διαδικασία δεν υπάρχει ο όρος πρωτοβουλία. Ελλοχεύει μια αυθόρμητη χημεία που σε κάνει να ξεχνάς τι πάει να πει «πρώτος την κίνηση».
Μαλάκες υπάρχουν, πολλοί. Κάποτε βρίσκονται σε κλουβιά και περιμένουν.