H συμμετοχή του στον διαγωνισμό της GUE/NGL με θέμα «Shoot the Crisis» («πυροβολήστε την κρίση») κέρδισε τη δεύτερη θέση ανάμεσα σε εκατοντάδες φωτογραφίες από όλη την Ευρώπη που έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό. Ο Τάσος Αναστάση, κατάγεται από τη πόλη μας τη Λάρνακα και ζει στην Αθήνα, αφού εκεί σπουδάζει. Στη συνέντευξη που ακολουθεί μιλήσαμε για την τέχνη της φωτογραφίας, αλλά και για τις τέχνες, γενικότερα, στα χρόνια των μνημονίων. «Θεωρώ πως οι τέχνες πρεπει να πρωτοστατούν σε κάθε κοινωνία. Είναι εκεί που γεννιούνται μεγάλοι στοχασμοί και προβληματισμοί. Αν αναλογιστούμε πως ο μεγάλος Charlin Chaplin άνθισε λίγα χρόνια μετά την μεγάλη οικονομική ύφεση της δεκαετίας το ΄30 καταλαβαίνουμε τη σημαντικότητα των τεχνών», λέει ο Τάσος.
Της Γιώτας Δημητρίου
H ενασχόληση σου με την τέχνη της φωτογραφίας πότε ξεκίνησε;
Το 2012 ήρθε στην Αθήνα μία φίλη, για διακοπές η οποία είχε μια φωτογραφική μηχανή. Ήταν η πρωτη φορά που πήρα φωτογραφική στα χέρια μου και μπορω να πω ότι ήταν έρωτας από τη πρωτη στιγμή. Λίγους μήνες μετά πήρα τη δική μου!
Πώς προέκυψε η απόφαση σου να λάβεις μέρος στο διαγωνισμό “Shoot the crisis” τον οποίο διοργάνωσε η GUE/NGL;
Έχω συμμετάσχει ξανά σε διαγωνισμούς με το ίδιο θέμα. Σε αυτή τη περίπτωση όμως πολίτες από όλη την Ε.Ε μπορούσαν να προβάλουν την δική τους άποψη, μέσα από το φακό πάντα, για τη κρίση.
Η φωτογραφία με την οποία έλαβες μέρος στο διαγωνισμό έγινε διάσημη (πολλά ΜΜΕ και στην Κύπρο έγραψαν
γι αυτή, επίσης κυριάρχησε στα social media), κατάφερε να ξεχωρίσει ανάμεσα στις 10 καλύτερες και να πάρει την δεύτερη θέση στο διαγωνισμό. Τι σήμαινε όλη αυτή η διάκριση για σένα;
Είναι η πιό σημαντική διάκριση που έλαβα μέχρι τώρα. Είναι πολύ σημαντική η επιβράβευση της δουλειάς σου γιατί σου δίνει τα εφόδια να εξελιχθείς και να γίνεις καλύτερος.
Το πιο συγκινητικό μήνυμα που πήρες για την φωτογραφία σου αυτή;
Νομίζω πως το πιο συγκινητικό από όλο το διαγωνισμό ήταν πως άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι συνενώθηκαν για να προωθήσουν μια φωτογραφία η οποία αντιπροσωπευε ένα μήνυμα το οποίο υιοθέτησαν!
Εσένα ποια ήταν η αγαπημένη σου φωτογραφία από το διαγωνισμό;
Ήταν του Pierre Vanneste από το Βέλγιο. Σε μια φωτογραφία κατάφερε να κλείσει διάφορα συναισθήματα.
Ο διαγωνισμός είχε τον τίτλο “Shoot the Crisis” (πυροβολήστε την κρίση). Tάσο, οι τέχνες μπορούν να πολεμήσουν την οικονομική κρίση;
Εγω διαφωνούσα και θα διαφωνώ με τον όρο «οικονονομική κρίση». Ναι μεν είναι κρίση του καπιταλισμού, αλλά πιστεύω η κρίση ήταν πρώτιστα ηθική και αξιακή. Ξεφύγαμε από την παράδοση και τον πολιτισμό μας. Μας θάμπωσε όλους «η μεγάλη ζωή». Όταν επιστρέψει ο λαός μας στις ρίζες του και κατά συνέπεια στις παραδόσεις και τις τέχνες του μπορεί να κερδίσει γνώση για την αντιμετώπιση ακόμη και της κρίσης!
Πόσο σημαντικές είναι οι τέχνες σε περιόδους οικονομικής κρίσης;
Θεωρώ πως οι τέχνες πρεπει να πρωτοστατούν σε κάθε κοινωνία. Είναι εκεί που γεννιούνται μεγάλοι στοχασμοί και προβληματισμοί. Αν αναλογιστούμε πως ο μεγάλος Charlin Chaplin άνθισε λίγα χρόνια μετά την μεγάλη οικονομική ύφεση της δεκαετίας το ΄30 καταλαβαίνουμε τη σημαντικότητα των τεχνών.
Ο διάσημος φωτογράφος Adam Ansel έχει πει ότι “η φωτογραφία είναι μια αυστηρή και εκθαμβωτική ποίηση του πραγματικού”. Το ενστερνίζεσαι κι εσύ αυτό; Η φωτογραφία είναι η ποίηση του πραγματικού;
Η φωτογραφία είναι η συγκεκριμένη ανάμνηση που επιλέγει κάποιος να ανακαλεί. Μπορεί σε κάποιον να θυμίζει αγάπη, σε κάποιον άλλο μίσος! Τη φωτογραφια εμείς τη φτιάχνουμε.
Για σένα τι σημαίνει η τέχνη της φωτογραφίας;
Σημαίνει να δημιουργώ μια φωτογραφία και όχι να την αποτυπώνω. Να παγιδευώ το προφανές, αλλά από πίσω να κρύβεται μια εντελώς διαφορετική ιστορία.
Τι σου αρέσει να φωτογραφίζεις περισσότερο;
Ως επι τω πλείστον η φωτογραφία δρόμου είναι αυτό που μου αρέσει. Δηλαδή να φωτογραφίζω τους ανθρώπους μέσα στη καθημερινότητα τους. Τη φτώχεια, τη χαρά, το χαμόγελο και το πάθος τους.
Που μπορεί να δει κάποιος δουλειά σου;
Στη καινούργια σελίδα μου στο facebook: Tasos Anastasi Photography και από εκεί θα βρει συνδέσμους σε άλλα μέσα δυκτίωσης!
Έχεις κάνει κάποιες εκθέσεις φωτογραφίας; Το σκέφτεσαι; Αν ναι, που; (Αθήνα; Κύπρο;)
Όχι, δεν έχω κάνει αν και είναι μία μεγάλη επιθυμία μου. Θα ήθελα πολύ να κάνω την αρχή στη Λάρνακα το προσεχές καλοκαίρι!
Αν και Κύπριος και μάλιστα από τη πόλη μας τη Λάρνακα, ζεις στην Αθήνα. Τι κάνεις εκεί;
Ναι διαμένω εδώ στην Αθήνα. Βρίσκομαι στο τρίτο χρόνο των σπουδών μου στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου και σπουδάζω Επικοινωνία και ΜΜΕ.
Σκέφτεσαι να επιστρέψεις πίσω στη Κύπρο;
Είναι ενα ερώτημα που με βασανίζει από τη πρώτη μέρα που έφτασα στην Αθήνα. Δύσκολα αφήνει κάποιος αυτή τη πόλη.
Ο τόπος που ζει ένα καλλιτέχνης παίζει ρόλο όσον αφορά την έμπνευση και το αποτέλεσμα της δουλειάς του;
Σαφέσταστα. Για παράδειγμα, η Αθήνα των χίλιων αντιθέσεων, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της “καλλιτεχνικής” μου ταυτότητας. Πιστέυω πως η ταυτότητα των ανθρώπων καθορίζεται από τους ανθρώπους που έχουν κοντά τους και από τη πόλη στην οποία ζουν.
Ποια είναι τα μεγαλύτερα επαγγελματικά σου όνειρα;
Να τελειώσω τις σπουδές μου και να ασχοληθώ με την πραγματική δημοσιογραφία με σεβασμό στο κοινό, κάτι που στις μέρες μας (και στη Κύπρο) σπανίζει. Και φυσικά ν’ ασχοληθω επαγγελματικά με τη φωτογραφία.
Και τα μεγαλύτερα προσωπικά σου όνειρα;
Όσον αφορά τη φωτογραφία θα ήθελα να μελετήσω και να μπώ πιό βαθιά στη τέχνη της και κάποια μέρα να καταφέρω να καταξιωθώ στο χώρο της!
