Αν σήμερα παλεύουμε για κάτι, είναι για τα παιδιά του αύριο. Για να τους παραδώσουμε μία Λάρνακα καλύτερη κι όχι μία… κόλαση.
Απαιτούμε να μετακινηθούν οι εγκαταστάσεις πετρελαιοδεξαμενών και υγραερίου οι οποίες βρίσκονται στην καρδιά της πόλης, δίπλα από εκατοντάδες σπίτια.
Οι εγκαταστάσεις αυτές θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές μας αφού σε περίπτωση ατυχήματος θα σημαίνουν το μεγαλύτερο όλεθρο στην ιστορία της πόλης. Θα θερίσουν ζωές, θα καταστρέψουν περιουσίες, θα μετατρέψουν μια ολόκληρη πόλη σε κόλαση.
Οι εγκαταστάσεις αυτές κάνουν «άχρηστες» τις παραλίες και τις θάλασσες της περιοχής. Οι εγκαταστάσεις αυτές μολύνουν το έδαφος, τα νερά, το περιβάλλον.
Απαιτούμε την μετακίνηση τους, όπως λέει και το διάταγμα.
Απαιτούμε να ανατραπεί η απόφαση για μετατροπή του λιμανιού της πόλης μας σε βαριάς βιομηχανίας λιμάνι. Κάτι τέτοιο θα μεταμορφώσει τη πόλη μας από «τουριστικό προορισμό» σε «βιομηχανική πόλη». Κάτι τέτοιο θα μολύνει τις θάλασσες και το περιβάλλον. Κάτι τέτοιο εμπεριέχει τον κίνδυνο να επιτρέψει την παραμονή των εγκαταστάσεων των πετρελαιοδεξαμενών και υγραερίου εσαεί στη καρδιά της πόλης.
Απαιτούμε ασφάλεια για τις ζωές μας, σεβασμό στο περιβάλλον, στις θάλασσες και τις παραλίες μας. Απαιτούμε εφαρμογή των οδηγιών Σεβέζο. Απαιτούμε δημόσια διαβούλευση για το μείζων αυτό θέμα που αφορά τις ζωές και τη πόλη μας.
Όπως τόνισε σε συνέντευξη του στο Skala Times ο πρώην επίτροπος περιβάλλοντος κ. Θεοπέμπου: «Η ΕΕ υπόγραψε εκ μέρους της Κύπρου τη σύμβαση για την ολοκληρωτική διαχείρηση της υπεράκτιας ζώνης. Έχουμε, εμείς ως κράτος, υποχρέωση κάθε φορά που συμβαίνει οποιοδήποτε έργο και χρήσεις, αλλαγές, οτιδήποτε στη παραλία, να φροντίζουμε κάποιες παραμέτρους. Όπως πχ να εξετάζουμε την περιβαλλοντική πτυχή και με βάση το συμφέρον του περιβάλλοντος να κοιτάζουμε την κοινωνική, την οικονομική και την πολιτιστική πτυχη του έργου που σκοπεύουμε να κάνουμε. Πρέπει μετά να ξεκινήσεις να κάνει δημόσιες παρουσιάσεις, δημόσιες διαβουλεύσεις, έτσι ώστε να μετέχει η κοινωνία και οι οικονομικοί φορείς στη συζήτηση η οποία θα αποφασίσει το μέλλον του έργου, αν θα προχωρήσει και σε ποια μορφή. Μόνο έτσι οι πολιτισμένες κοινωνίες μπορούν να προχωρήσουν μπροστά. Δεν γίνεται «εγώ αποφασίζω, εγώ διατάζω, εγώ εκτελώ και δεν με ενδιαφέρει τι νομίζεις εσύ». Αυτά έχουν περάσει»
Στις 12 Απριλίου βγαίνουμε στους δρόμους για την πόλη μας και για τα παιδιά του αύριο. Διότι οφείλουμε να τους παραδώσουμε μια καλύτερη Λάρνακα κι όχι μια κόλαση.
Όλοι μαζί ενωμένοι ΜΠΟΡΟΥΜΕ!
Μια άγνωστη μικρή μας φίλη, μας έστειλε τις φωτογραφίες αυτές εδώ, παροτρύνοντας μας έτσι να ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ για τη πόλη μας, για να παραδώσουμε στους πολίτες του αύριο μία καλύτερη πόλη κι όχι μία χειρότερη.
Εμείς θα είμαστε εκεί, στο Κάστρο της Λάρνακας, το Σάββατο του Λαζάρου (του Αγίου της πόλης μας), 12 Απριλίου 2014, στις 3 το απόγευμα, για να λάβουμε μέρος στην ειρηνική πορεία που θα ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ να μετακινηθούν οι εγκαταστάσεις πετρελαιοδεξαμενών και υγραερίου και να μην μετατραπεί το λιμάνι της πόλης μας σε βαριας βιομηχανίας λιμάνι.
Εμείς θα είμαστε εκεί. Για τη πόλη μας τη Λάρνακα. Για τα παιδιά του αύριο. Εσύ;
