Γράφει η Γιώτα Δημητρίου
yioda@skalatimes.com
Κάπου κάποτε, οι άνθρωποι θα θεωρούν την αλληλεγγύη, την ειλικρίνεια, την καλοσύνη και την ανθρωπιά (με όλα όσα εμπεριέχει η λέξη) καθήκον τους.
Κάπου, κάποτε, θα υπάρχουν δουλειές για όλους κι εργασία και ανταμοιβή χωρίς εκμεταλλεύσεις. Ο καθένας θα κάνει το χόμπι, το ταλέντο, τον ενθουσιασμό του, επάγγελμα του. Και θα αμοίβεται.
Κάπου, κάποτε, θα είναι όλοι ίσοι. Κανένας δεν θα θεωρείται “ανώτερος” από τον άλλο.
Κάπου, κάποτε, οι τέχνες θα είναι «πρώτο τραπέζι πίστα» στις προτεραιότητες μιας κοινωνίας.
Κάπου, κάποτε, θα υπάρχει ΔΩΡΕΑΝ παιδεία και ΔΩΡΕΑΝ υγεία για όλους. Στέγη για όλους.
Κάπου, κάποτε θα υπάρχει ένα σύστημα ανθρώπινο που θα θέτει τον άνθρωπο πάνω από κέρδη και οικονομικά συμφέροντα. Που θα εξαφανίσει την εκμετάλλευση, τον ρατσιμό, την οικονομική εξαθλίωση και την ανισότητα. Δεν θα υπάρχουν οι εκατομμυριούχοι και οι ζητιάνοι. Μόνο ευτυχισμένοι άνθρωποι που θα υποκλίνονται στους συνανθρώπους τους κι όχι στο χρήμα.
Κάπου, κάποτε κάποιοι θα συγγράψουν (ή θα βρουν) μανιφέστο για ένα καλύτερο και δικαιότερο κόσμο και τότε «θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς» που λέει κι ο ποιητής.
Κάπου, κάποτε……Δεν θα σου πω το που και το πως μπας και σε τρομάξουν οι λέξεις.
Κι όμως φίλε μου, ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Ένα άλλο σύστημα. Πιο ανθρώπινο.
Το είδα στον ύπνο μου ένα βράδυ που είχα αποκοιμηθει με ένα μικρό μαυροκόκκινο βιβλίο στο χέρι.
Μας έχουν καταντήσει σκλάβους ενός συστήματος που θέτει τα οικονομικά συμφέροντα πάνω από τις ανθρώπινες ζωές και αξίες. Γι αυτό οφείλουμε να αγωνιστούμε, διότι ως σκλάβοι (που μας κατάντησαν) δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα παρά μόνο τις αλυσίδες μας. Αλλά, έχουμε να κερδίσουμε ένα ολόκληρο κόσμο!
Ναι, κάπου, κάποτε, οι άνθρωποι θα ζουν καλύτερα απ’ ότι εμείς οι ηλίθιοι σήμερα.
Μπορεί κι οι αγώνες μας σήμερα να είναι ένα λιθαράκι για το δικό τους ωραίο αύριο. Το ‘χεις ποτέ σκεφτεί;
Υ.Γ Αφιερωμένο σε αυτούς που αγωνίζονται (όχι από τον καναπέ και το facebook, αλλά με πραγματική δράση) για ένα καλύτερο και δικαιότερο αύριο. Κάποιοι ομοϊδεάτες μου ίσως καταλάβουν το πιο πάνω κείμενο καλύτερα.
